Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[2] »Synu człowieczy! Prorokuj, a oświadcz: Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Biadajcie, biada nad onym dniem!
[3] »Bo bliskim ten dzień, tak, bliskim dzień Wiekuistego! dniem pomroki, dniem sądu narodów będzie.
[4] »I przeniknie miecz do Micraim, i wzniknie drżenie w Kusz, gdy legną ranni w Micraimie, a uprowadzą tłum jego, a zburzone będą posady jego.
[5] »Kusz i Put i Lud i wszyscy mieszańcy, i Kub, i synowie ziemi przymierza wraz z nimi od miecza legną.
[6] »Tak rzecze Wiekuisty! Upadną tedy podpory Micraimu, i runie dumna jego potęga; od Migdolu do Sewenneh od miecza legną w niem, rzecze Pan, Wiekuisty.
[7] »I opustoszeją wśród ziem spustoszonych, a miasta jego wpośród miast zburzonych zostaną.
[8] »A poznają, żem Ja Wiekuisty, gdy wzniecę ogień w Micraimie, a skruszeni będą wszyscy pomocnicy jego.
[9] »Dnia onego wynijdą posłowie od oblicza Mojego na okrętach, aby zatrwożyć Kusz bezpieczny; i powstanie drżenie wpośród nich jak w dzień Micraimu; bo oto nadchodzi!
[10] »Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Tak to położę koniec wrzawie Micraimu przez Nebukadrecara, króla Babelu.
[11] »On i lud jego z nim, najsrożsi z narodów, sprowadzeni zostaną, by spustoszyć ten kraj; i dobędą mieczów swoich przeciw Micraimowi, i napełnią ziemię poległymi.
[12] »I przeistoczę rzeki w suszę i zaprzedam ziemię w moc niecnych, i spustoszę kraj i pełnię jego ręką barbarzyńców, Ja Wiekuisty to wyrzekłem!
[13] »Tak rzecze Pan Wiekuisty: Wytępię też bałwany, i zniosę bożyszcza z Nof, i księcia z ziemi Micraim - nie będzie go więcej - i wzniecę bojaźń w ziemi Micraim.
[14] »I spustoszę Patros, i rozniecę ogień w Coan, i spełnię sądy nad No.
[15] »Wyleję też zapalczywość Moję na Syn, twierdzę Micraimu, a wytępię tłum z No.
[16] »I rozniecę ogień w Micraimie: drżeć, dygotać będzie Syn, a No rozwaloném być musi, a Nof wrogowie wtargną weń w jasny dzień.
[17] »Młodzieńcy Awenu i Pi-Beset od miecza legną, a one same w niewolę pójdą.
[18] »A w Tachpanches zamroczy się dzień, gdy tam skruszę buławy Micraimu, a usunięta będzie zeń wyniosła potęga jego; ono samo, - mrok pokryje je, a córy jego w niewolę pójdą.
[19] »I spełnię sądy nad Micraimem, a poznają żem Ja Wiekuisty.
[20] »I stało się jedenastego roku, pierwszego miesiąca siódmego dnia tegoż miesiąca, że doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[21] »Synu człowieczy! Ramię Faraona, króla Micraimu skruszyłem, a oto obwiązaném nie zostało, ani leków użyto, ani bandażu założono, aby je opatrzyć, żeby się pokrzepiło a mogło za miecz chwycić.
[22] »Przeto rzecze tak Pan Wiekuisty: Otom Ja przeciw Faraonowi, królowi Micraimu, i skruszę ramiona jego, to które jeszcze zdrowe, i to co już złamane, i wytrącę miecz z ręki jego.
[23] »I rozmiotę Micrejczyków między narody, i rozproszę ich po ziemiach.
[24] »I pokrzepię ramiona króla Babelu, i podam miecz Mój w rękę jego, ale skruszę ramiona Faraona, i będzie jęczał jako jęczą ranni przed nim.
[25] »Tak, pokrzepię Ja ramiona króla Babelu, ramiona zaś Faraona opadną, aby poznano, żem Ja Wiekuisty, gdy podam miecz Mój w rękę króla Babelu, a zwróci go przeciw ziemi Micraim.
[26] »I tak rozmiotę Micrejczyków między narody, i rozproszę ich po ziemiach, aby poznali, żem Ja Wiekuisty.