Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przyłóż surmę do ust twoich! Oto jako orzeł (spuszcza się) na przybytek Wiekuistego! Albowiem przestąpili przymierze Moje, a przeciw nauce Mojej wykroczyli.
[2] »A wołają do Mnie: Boże mój! Znamy Cię wszak, my Israelici!
[3] »Wzgardził Israel dobrem - przeto wróg ścigać go będzie!
[4] »Ustanawiali królów, ale nie wychodziło to odemnie; wybierali panów, alem Ja o tem nie wiedział. Ze srebra i złota swego poczynili sobie posągi, na zagubę swoją.
[5] »Cuchnie cielec twój Szomronie, wspłonął gniew Mój na nich; dopókiż nie zdołają zachować czystości?
[6] »Bo wszak z Israela pochodzi, tak, rzemieślnik sporządził go, ale Bogiem on nie jest, gdyż w kawały się rozpryśnie cielec Szomronu.
[7] »Albowiem wiatr sieją, a burzę zbiorą. Kłosów tu nie będzie; urodzaj nie wyda mąki, a choćby wydał, cudzoziemcy ją pochłoną.
[8] »Pochłonięty będzie Israel. Już stoją między narodami jako sprzęt bez wartości.
[9] »Ponieważ do Aszuru się uciekają, jako osioł dziki, który się samotnie chowa, a umawiają się Efraimici o zaloty.
[10] »Ale choćby umowy zawierali między narodami, zgromadzę je teraz - a zaczęli już słabnąć pod brzemieniem króla książąt.
[11] »Tak, mnożył sobie Efraim ofiarnice rozgrzeszenia, ale obróciły mu się one w ofiarnice grzechu.
[12] »Choć mu spisałem przepisów mnóstwo, jako coś obcego były poczytane.
[13] »Ofiary Mi składane zarzynali jako mięso i jedli - ale Wiekuisty niema w nich upodobania; teraz popamięta im winę ich, i nawiedzi grzechy ich - do Micraimu im wrócić.
[14] »Ponieważ zapomniał Israel o Stwórcy swoim a wystawiał pałace, Juda zaś mnożył sobie miasta warowne, puszczę ogień na miasta jego, aby pochłonął zamki ich.