Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A jeżeli ofiarą opłatną ofiara jego, to jeżeli z rogacizny przynosi, - samca albo samicę zdrową niechaj przyniesie przed oblicze Wiekuistego.
[2] »I położy rękę swą na głowę ofiary swojej, i zarzną ją u wejścia do przybytku zboru, i pokropią synowie Ahrona, kapłani, krwią ofiarnicę w około.
[3] »I przyniesie z ofiary opłatnej, jako ofiarę ogniową Wiekuistemu, - łój pokrywający trzewa, i wszystek łój, który nad trzewami;
[4] »Obie téż nerki z łojem, który na nich, który nad połędwicami, i przeponę, która na wątrobie, wraz z nerkami ją oddzieli.
[5] »I puszczą to z dymem synowie Ahrona na ofiarnicy wraz z całopaleniem, co na drwach, na ogniu: ofiara to ogniowa, woń przyjemna Wiekuistemu.
[6] »A jeżeli z trzody ofiara jego na "opłatną" Wiekuistemu, - samca albo samicę zdrową niechaj przyniesie.
[7] »Jeżeli jagnię przynosi na ofiarę swoję; niechaj przyniesie je przed oblicze Wiekuistego.
[8] »I położy rękę swą na głowę ofiary swojej, i zarzną ją u wejścia do przybytku zboru, i pokropią synowie Ahrona krwią jej ofiarnicę, w około.
[9] »I przyniesie z ofiary opłatnej jako ofiarę ogniową Wiekuistemu najlepszą część jej, - ogon cały, po samą krzyżową kość go odciąwszy, również łój pokrywający trzewa, i wszystek łój, który nad trzewami.
[10] »Obie téż nerki z łojem, który na nich, który na połędwicach, i przeponę, która na wątrobie, wraz z nerkami ją oddzieli.
[11] »I puści to z dymem kapłan na ofiarnicy, - pokarm to, ofiara ogniowa Wiekuistemu.
[12] »A jeżeli ofiara jego koza; niechaj przyniesie ją przed oblicze Wiekuistego,
[13] »I położy rękę swą na głowę jej, i zarzną ją przed przybytkiem zboru, i pokropią synowie Ahrona krwią jej ofiarnicę, w około.
[14] »I przyniesie z niej ofiarę swą, jako ofiarę ogniową Wiekuistemu: - łój pokrywający trzewa, i wszystek łój, który nad trzewami.
[15] »Obie téż nerki z łojem, który na nich, który nad połędwicami, i przeponę, która na wątrobie, wraz z nerkami ją oddzieli.
[16] »I puści je z dymem kapłan na ofiarnicy: pokarm to, ogniowa ofiara, woń przyjemna: wszystek łój Wiekuistemu.
[17] »Ustawa to wieczna w pokoleniach waszych, we wszystkich siedzibach waszych: żadnego łoju i żadnej krwi jeść nie będziecie!"