Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Biada miastu krwawemu, na wskroś przepełnionemu kłamstwem i zdzierstwem, w którem grabież nie ustaje!
[2] »Trzask biczów i głośny tentent kół, rumaki pędzące, a wozy toczące się!
[3] »Jeźdzcy szturmujący i skrzące się miecze i lśniące się oszczepy. Mnóstwo poległych i moc trupów, a niemasz końca zwłokom, tak że przez zwłoki swe się potykają.
[4] »To dla niezliczonych sprosności wszetecznicy nadobnej, władnej czarami, która narody usidlała wszeteczeństwem swojem, a plemiona czarami swojemi.
[5] »Otom przeciw tobie, rzecze Wiekuisty zastępów, i odkryję płaszcze twe na oblicze twoje, i ukażę narodom srom twój, a królestwom hańbę twoję.
[6] »I rzucę na cię śmiecie i zelżę cię i uczynię cię dziwowiskiem.
[7] »Aby każdy, który cię ujrzy uciekał od ciebie, i wołał: Spustoszona Niniwa! Któżby się użalił nad nią? Zkądbym poszukał pocieszycieli dla ciebie?
[8] »Czyżeś lepszą niż No-Ammon, które nad rzekami osiadło, a otoczone było wodami, któremu rzeka była wałem, rzeka za mur służyła?
[9] »Kusz, które tak silne, i Micraim, nie mające końca, Putejczycy i Libijczycy byli ku pomocy tobie.
[10] »Ale i to poszło na wygnanie, w niewolę; i jego niemowlęta roztrącane były na rogach wszystkich ulic. A o najznakomitszych jego miotano losy, a wszystkich wielkich jego okuto w kajdany.
[11] »I ty tedy upojoną i zaćmioną będziesz; i tobie szukać obrony przed wrogiem!
[12] »Wszystkie twierdze twoje - drzewa to figowe z owocem wczesnym; gdy się je potrząśnie spadną do ust spożywcy.
[13] »Oto lud twój, to kobiety w pośród ciebie - szeroko roztwierają się bramy kraju twego przed wrogiem, ogień pożera twe zawory.
[14] »Wody na czas oblężenia zaczerpnij sobie! Umocnij szańce twoje! Wydeptuj glinę, a tępaj wapno, a napraw formę ceglaną!
[15] »Tam pochłonie cię ogień, wytępi miecz, pożre cię jako chmara chrząszczy, choćbyś się skupiła jako chrząszcze, skupiła jako szarańcza.
[16] »Liczniejsi byli kramarze twoi niż gwiazdy nieba; ale chrząszcze się lenią i odlatują.
[17] »Uwieńczeni twoi podobni do szarańczy, a hetmani twoi do chmary koników polnych, zalegających mury w dniach chłodnych: wschodzi słońce a odlatują, a nie wie nikt dokąd.
[18] »Drzemią pasterze twoi, królu asyryjski, spoczywają możni twoi; lud twój rozproszony po górach a nikt go nie gromadzi.
[19] »Niema ulgi dla klęski twojej, bolesną, rana twoja! Wszyscy, których dochodzi wieść o tobie klaskają w dłoń nad tobą; bo na kogoż nie przychodziło okrucieństwo twoje ustawicznie?