Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Habakuka » Rozdział 2
«  Księga Habakuka 1 Księga Habakuka 2 Księga Habakuka 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Na strażnicy mojej stanę, a wstąpię na basztę, abym czekał i zobaczył co wyrzeknie do mnie, i co mi dalej odpowiedzieć po skardze mojej. [2] »Odpowiedział mi tedy Wiekuisty, i rzekł: Spisz to widzenie, a wyryj je wyraźnie na tablicach, aby je biegle odczytać było można. [3] »Bo jeszcze widzeniu temu pora wyznaczona; wszakże zbliża się ono szybko ku kresowi, a nie zawiedzie. Gdyby się odwlekało, czekaj na nie, gdyż niewątpliwie nadejdzie, a nie omieszka! [4] »Oto harda, nieuczciwa dusza w nim; ale sprawiedliwy mocą wiary swojej żyć będzie! [5] »A choć wino odurza człowieka wyniosłego, że spocząć nie może, zwłaszcza tego, który rozwiera jako przepaść pożądliwość swoję, a jako śmierć nasycić się nie wstanie, który ściągnął do siebie narody wszystkie, a wszystkie plemiona wokoło siebie zgromadził. [6] »Czyż jednak nie zaintonują wespół szyderczej pieśni i uszczypliwych baśni i gadek o nim, głosząc: Biada temu, który cudze dobro zgromadził - na jak długi to czas? - a który zastawami się obarczył. [7] »Czyż nie powstaną nagle wierzyciele twoi, a nie rozbudzą się ci, którzy cię szarpać poczną? A wtedy pójdziesz sam na łup im. [8] »Bo jakoś ty liczne narody ograbił, tak ograbią wszystkie narody ciebie, dla przelanej krwi ludzkiej, i dla gwałtu spełnionego nad krajem, miastem, i wszystkimi mieszkańcami jego. [9] »Biada temu, który niecny zysk w domu swym gromadzi, pragnąc wysoko założyć gniazdo swoje, i w ten sposób ujść z mocy złego. [10] »Hańbę tylko uradziłeś domowi twemu, tępiąc narody liczne, a grzesząc przeciw własnej duszy. [11] »Wszak kamień z muru krzyczy, a krokiew z pośród wiązań świadczy o tem. [12] »Biada temu, który buduje miasto krwią, a zakłada grody krzywdą. [13] »Azali to nie od Wiekuistego zastępów, aby trudziły się ludy dla ognia, a narody dla marności się nużyły. [14] »Bo napełnić się ma ziemia poznaniem chwały Wiekuistego, jako wodami, które dno morza pokrywają. [15] »Biada temu, który upaja bliźniego, nalewając mu gniew swój, tak aby go odurzył i napawał się nagością jego. [16] »Nasycisz się hańbą zamiast czcią: pijże i ty sam i bądź otumaniony! Zwróci się do ciebie kielich w prawicy Wiekuistego wraz z sromotą na sławę twoję. [17] »Bo gwałt spełniony nad Libanem cię pokryje, i spustoszenie które zwierzęta w trwogę wprawiło, dla przelanej krwi ludzkiej i dla gwałtu spełnionego nad krajem, miastem i wszystkimi mieszkańcami jego. [18] »Do czegoż posłużyła kiedyś rzeźba, że ją mistrz jej wyrzeźbił, albo posąg i fałszywy wróżbita, że polegał mistrz na wytworze swoim; czyniąc bałwany nieme? [19] »Biada temu, który woła do drewna: ocuć się! obudź się, do martwego kamienia! Tenże by miał wskazówek udzielać? Wszakże powleczony on złotem i srebrem, a ducha żadnego w nim niema. [20] »Ale Wiekuisty w przybytku Swoim świętym - przed Nim niechaj umilknie ziemia cała. 
«  Księga Habakuka 1 Księga Habakuka 2 Księga Habakuka 3  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).