Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Uproście dżdże u Wiekuistego w porze deszczu późnego. Wiekuisty to jest, który błyskawice tworzy, a który ulewy im użyczy, każdemu ziołu na polu.
[2] »Bo terafy wypowiadają orzeczenia płonne, a wróżbici miewają widzenia kłamliwe, a sny fałszywe tylko głoszą, próżną pociecha ich. Bo zmuszeni będą wyruszyć jako trzoda, muszą cierpieć, bo niema pasterza.
[3] »Na pasterzy wspłonął gniew Mój, a na przodujących baranach to nawiedzę. Bo wspomni Wiekuisty zastępów na trzodę Swoję, na dom Judy, i uczyni go wspaniałym rumakiem Swym na wojnie.
[4] »Z niego wyjdzie filar, z niego gwóźdź, z niego łuk wojenny, z niego wódz wszelki.
[5] »I będą jako bohaterowie, tratujący błoto uliczne w boju, a będą walczyli, gdyż Wiekuisty z nimi, tak że zhańbieni będą, którzy na rumakach jeżdżą.
[6] »I natchnę bohaterstwem dom Judy, a dom Józefa wspomogę, i sprowadzę ich napowrót; gdyż zmiłuję się nad nimi, a będą jakobym ich nigdy nie porzucił. Albowiem Ja Wiekuisty, Bóg ich, a wysłucham ich.
[7] »A będą jako bohaterowie ci z Efraimu i rozweseli się serce ich jakby od wina, a dzieci ich to zobaczą i ucieszą się, rozraduje się serce ich w Wiekuistym.
[8] »Zaświsnę na nich i zgromadzę ich, gdyż wyzwolę ich; i znowu liczni będą jak niegdyś byli.
[9] »Rozsieję ich między ludami, ale w najodleglejszych krajach wspomną o Mnie, a zostaną przy życiu wraz z dziećmi swojemi i powrócą.
[10] »I sprowadzę ich z Micraimu, i z Aszuru zgromadzę ich, i zawiodę ich do ziemi Gilead i na Liban, a nie starczy im miejsca.
[11] »I przejdzie po morzu znękanie, i uderzy w morzu fale, że wyschną wszystkie głębie rzeki, i strącona będzie duma Aszuru, a berło Micraimu ustąpi.
[12] »I pokrzepię ich w Wiekuistym, a w imieniu Jego postępować będą, rzecze Wiekuisty.