Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I rzekł Saul do Jonatana, syna swego, i do wszystkich sług swoich, że chce zabić Dawida. Jonatan jednak, syn Saula, żywił upodobanie wielkie dla Dawida.
[2] »Doniósł to przeto Jonatan Dawidowi, i rzekł: Pragnie cię Saul, ojciec mój, zabić, strzeż się zatem, proszę cię, do rana, a trzymaj się w jakiemś ukryciu, a schowaj się.
[3] »Ja zaś wyjdę i stanę przy ojcu moim na polu, gdzie znajdować się będziesz, i pomówię o tobie z ojcem moim, a gdy o czem się dowiem, zawiadomię cię.
[4] »Mówił zatem Jonatan korzystnie o Dawidzie z Saulem, ojcem swoim, i rzekł do niego: Niechaj nie zgrzeszy król przeciw słudze swojemu Dawidowi, albowiem nie zawinił on przeciw tobie, raczej są wszystkie czyny jego wielce pożyteczne dla ciebie.
[5] »Naraził on na szwank życie swoje i zabił Filistyńczyka, i tak okazał Wiekuisty pomoc wielką całemu Izraelowi. Sam się temu przypatrywałeś, a cieszyłeś się; czemu przeto chcesz zgrzeszyć przeciw krwi niewinnej, zabijając Dawida bez przyczyny.
[6] »I usłuchał Saul głosu Jonatana, i przysiągł Saul: Żyw Wiekuisty, iż zabitym nie będzie!
[7] »Wezwał tedy Jonatan Dawida, i powtórzył mu Jonatan całą tę rozmowę. Poczem sprowadził Jonatan Dawida do Saula, i został przy nim jak przedtem.
[8] »Gdy jednak wojna na nowo wybuchła, wyruszył Dawid i walczył z Filistynami, i zadał im klęskę, tak że pierzchnęli przed nim.
[9] »Saula zaś tknął zły duch, zesłany od Wiekuistego, gdy w domu raz siedział, trzymając włócznię w ręku swoim, podczas gdy Dawid na instrumencie grał.
[10] »Chciał tedy Saul przebić włócznią Dawida i ścianę, usunął się jednak od Saula, tak że włócznia w ścianie utkwiła. Dawid zaś zbiegł i uszedł tejże nocy!
[11] »Wyprawił tedy Saul posłańców do domu Dawida, aby go pilnowali, i aby go mógł zabić zrana. Żona jego Michal zawiadomiła jednak Dawida, i rzekła: Jeżeli nie ocalisz życia twego tej nocy, będziesz jutro zabity.
[12] »Poczem spuściła Dawida przez okno; i tak uszedł i uciekł i ocalił się.
[13] »Wzięła następnie Michal bożka domowego i ułożyła go w łóżku, plecionkę zaś z sierci koziej umieściła u wezgłowia jego, i przykryła to derą.
[14] »Gdy tedy wyprawił Saul posłańców, aby sprowadzić Dawida, oświadczyła że chory jest.
[15] »Wyprawił zatem Saul posłańców napowrót aby zobaczyli Dawida, mówiąc: Przynieście mi go wraz z łóżkiem, abym go zabił.
[16] »Gdy jednak posłańcy przybyli, a oto bożek domowy w łóżku, a plecionka z sierci koziej u wezgłowia jego.
[17] »I rzekł Saul do Michal: Czemużeś mnie tak podeszła, wypuszczając wroga mojego, że uszedł? I odpowiedziała Michal Saulowi: Rzekł on do mnie: Puść mnie, czemuż miałbym cię zabić!
[18] »Gdy tedy Dawid uciekł i uszedł, przybył do Samuela do Ramy, i opowiedział mu wszystko co mu uczynił Saul; poczem odszedł wraz z Samuelem i zamieszkali w Najoth.
[19] »A gdy doniesiono Saulowi, mówiąc: Oto jest Dawid w Najoth, w Rama,
[20] »Wyprawił Saul posłańców, aby sprowadzili Dawida. Ujrzawszy jednak poczet proroków, którzy prorokowali, i Samuela, który stał na czele ich, tknął i posłańców Saula duch Boży, tak że i oni prorokowali.
[21] »A gdy doniesiono o tem Saulowi, wysłał posłańców innych, ale i ci prorokowali. I wyprawił Saul dalej posłańców po raz trzeci, ale prorokowali i oni również.
[22] »Wtedy udał się sam do Ramy. Przybywszy do wielkiej studni, która pod Sechu, zapytał się i rzekł: Gdzie Samuel i Dawid? I odpowiedziano: Oto w Najoth, w Ramah.
[23] »Udał się tedy do Najoth w Ramah, ale tknął go również duch Boży; i tak szedł i prorokował wciąż, póki nie przybył do Najoth w Ramah.
[24] »A wtedy zdjął i on szaty swoje i prorokował sam wobec Samuela, i przeleżał tam rozebrany cały ów dzień i całą noc. Przeto się mówi: Czyż i Saul między prorokami?