Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 2 Księga Kronik » Rozdział 23
«  2 Księga Kronik 22 2 Księga Kronik 23 2 Księga Kronik 24  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A roku siódmego zmocniwszy się Jojada, wziął rotmistrze, to jest Azaryasza, syna Jeroham, i Ismaliela, syna Johanan, Azaryasza téż, syna Obed, i Maasyasza, syna Adajasza, i Elizaphat, syna Zechry, i uczynił z nimi przymierze. [2] »Którzy obszedłszy Judę, zebrali Lewity ze wszystkich miast Judzkich i książęta domów Izraelskich i przyszli do Jeruzalem. [3] »Uczyniło tedy wszystko mnóstwo przymierze z królem w domu Bożym: i rzekł do nich Jojada: Oto syn królewski będzie królował, jako mówił Pan o syniech Dawidowych. [4] »Ta tedy jest mowa, którą uczynicie: [5] »Trzecia część was, którzy przychodzą na Sabbath, kapłanów i Lewitów i odźwiernych, będzie w bramach: a trzecia część przy domu królewskim: a trzecia u bramy, którą zowią Fundamentu: a wszystek inny gmin niechaj będzie w sieniach domu Pańskiego. [6] »A żaden inszy niech nie wchodzi do domu Pańskiego, jedno kapłani i którzy służą z Lewitów: ci tylko niechaj wchodzą, iż są poświęceni: ale wszystek inny gmin niechaj strzeże straży Pańskiéj. [7] »A Lewitowie niechaj obstąpią króla, mając każdy broń swoję: (a jeźliby kto inny wszedł do kościoła, niechaj będzie zabit) a niech będą z królem i wchodzącym i wychodzącym. [8] »Uczynili tedy Lewitowie i wszystek Juda wedle wszystkiego, co był rozkazał Jojada, kapłan wielki: i wziął każdy z nich męże, którzy pod nimi byli, i przychodzili według porządków Sabbathu i z tymi, którzy wypełnili byli Sabbath i wyniść mieli; bo Jojada, kapłan wielki, nie dopuścił był odchodzić pocztom, które były zwykły co tydzień sobie następować. [9] »I dał Jojada kapłan rotmistrzom oszczepy i tarcze i puklerze króla Dawida, które był poświęcił w domu Pańskim. [10] »I postawił wszystek lud dzierżący puginały od prawéj strony kościoła aż do lewéj strony kościoła przed ołtarzem i kościołem około króla. [11] »I wywiedli syna królewskiego i włożyli nań koronę i świadectwo i dali w ręce jego dzierżeć zakon i postanowili go królem: pomazał go téż Jojada, kapłan wielki, i synowie jego i winszowali mu i rzekli: Niech żyje król! [12] »Co gdy usłyszała Athalia, to jest głos bieżących i chwalących króla, weszła do ludu do kościoła Pańskiego. [13] »A gdy ujrzała króla stojącego na stopniu w wejściu, a książęta i hufy około niego i wszystek lud ziemie weselący się i trąbiący w trąby i grający na rozmaitych instrumentach muzyckich i głos chwalących: rozdarła szaty swe i rzekła: Zdrada, zdrada! [14] »I wyszedłszy Jojada, kapłan wielki, do rotmistrzów i do hetmanów wojska, rzekł im: Wywiedźcie ją przed kościół, a niech będzie zabita przed kościołem mieczem: i rozkazał kapłan, żeby nie była zabita w domu Pańskim. [15] »I włożyli na szyję jéj ręce, a gdy weszła w bramę koni domu królewskiego, tam ją zabili. [16] »A Jojada uczynił przymierze między sobą i wszystkim ludem i królem, aby był ludem Pańskim. [17] »A tak wszystek lud wszedł do domu Baal i zburzyli go i ołtarze i bałwany jego połamali: Mathana téż, ofiarownika Baal, zabili przed ołtarzami. [18] »A Jojada postanowił przełożone w domu Pańskim pod rękoma kapłanów i Lewitów, które był Dawid rozrządził w domu Pańskim, aby ofiarowali całopalenia Panu, jako napisano w zakonie Mojżeszowym, z weselem i z pieśniami, według rozrządzenia Dawidowego. [19] »Postawił téż odźwierne w bramach domu Pańskiego, aby nie wchodził do niego nieczysty we wszelkiéj rzeczy. [20] »I wziął rotmistrze i męże co mocniejsze i przełożone ludu i wszystko pospólstwo ziemie, i uczynili, że wyjechał król z domu Pańskiego i wjechał przez pośrodek bramy wyższéj do domu królewskiego, i posadzili go na stolicy królewskiéj. [21] »I weselił się wszystek lud ziemie, i uspokoiło się miasto: lecz Athalia mieczem jest zabita. 
«  2 Księga Kronik 22 2 Księga Kronik 23 2 Księga Kronik 24  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.