Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Hioba » Rozdział 13
«  Księga Hioba 12 Księga Hioba 13 Księga Hioba 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Oto wszystko to widziało oko moje, i słyszało ucho moje, i zrozumiałem każdą rzecz. [2] »Wedle wiadomości waszéj i ja wiem: i nie jestem niźli wy podlejszym. [3] »A wszakóż do Wszechmocnego mówić będę, chcę się z Bogiem gadać: [4] »Pierwéj pokazawszy, żeście wy budownicy kłamstwa i naśladownicy nauk przewrotnych. [5] »I byście byli lepiéj milczeli, żeby was było miano za mądre. [6] »Słuchajcież tedy strofowania mego a rozsądek ust moich pilnie obaczajcie. [7] »Azaż Bóg potrzebuje waszego kłamstwa, żebyście za nim mówili zdrady? [8] »Czyli się na osobę jego oglądacie? a miasto Boga sądzić usiłujecie? [9] »Albo mu się podobać będzie, któremu nic tajno być nie może? albo będzie oszukan jako człowiek waszemi zdradami? [10] »On was strofować będzie; bo się w skrytości oglądacie na osobę jego. [11] »Wnet, skoro się ruszy, zatrwoży was, a strach jego przypadnie na was. [12] »Pamiątka wasza przypodobiona będzie popiołowi, i obrócą się w błoto szyje wasze. [13] »Pomilczcie trochę, że będę mówił, co mi kolwiek na myśl pryjdzie. [14] »Czemuż targam ciało swe zębami moimi, a duszę swą noszę w rękach moich? [15] »By mię téż zabił, w nim ufać będę: a wszakóż drogi moje przed obliczem jego strofować będę. [16] »A on będzie zbawicielem moim; bo nie przyjdzie przed oblicze jego żaden obłudnik. [17] »Słuchajcie mowy mojéj, a gadki przyjmujcie w uszy swoje. [18] »Jeźli będę sądzon, wiem, że mię najdą sprawiedliwym. [19] »Kto jest, coby się dał sądzić zemną? niech przyjdzie: przecz milcząc niszczeję? [20] »Dwu tylko rzeczy nie czyń mi, a tedy się przed obliczem twojem nie skryję: [21] »Rękę twoję oddal odemnie a strach twój niech mię nie straszy. [22] »Wzów mię, a ja odpowiem tobie: albo więc mówić będę, a ty mi odpowiadaj. [23] »Jako wiele mam nieprawości i grzechów? złości moje i występki ukaż mi. [24] »Przecz kryjesz oblicze twoje, i mniemasz mię być nieprzyjacielem twoim? [25] »Przeciw listkowi, który wiatr porywa, pokazujesz moc swoję, źdźbło suche gonisz? [26] »Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkości i chcesz mię zniszczyć grzechami młodości mojéj. [27] »Włożyłeś w pęto nogi moje i strzegłeś wszystkich ścieżek moich i śladom nóg moich przypatrowałeś się. [28] »Który jako zgniła rzecz zniszczeć mam, a jako szata, którą mole jedzą. 
«  Księga Hioba 12 Księga Hioba 13 Księga Hioba 14  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.