Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Hioba » Rozdział 29
«  Księga Hioba 28 Księga Hioba 29 Księga Hioba 30  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przydał téż Job, biorąc przypowieść swą, i rzekł: [2] »Ktoby mi to dał, abych był wedle dawnych miesiąców, wedle dni, których mię Bóg strzegł! [3] »Gdy świeciła świeca jego nad głową moją, a przy świetle jego chodziłem w ciemności: [4] »Jakom był za dni młodości mojéj, gdy potajemnie Bóg był w przybytku moim: [5] »Gdy Wszechmocny był ze mną, a około mnie dzieci moje: [6] »Gdym umywał nogi moje masłem, a skała wylewała mi źródła oliwy: [7] »Gdym wychodził do bramy miejskiéj, a na ulicy gotowano mi stolicę. [8] »Widzieli mię młodzieńcy i kryli się, a starcy powstawszy, stali. [9] »Książęta przestawali mówić i kładły palec na usta swoje. [10] »Przełożeni głos swój hamowali, a język ich przylegał do ich podniebienia. [11] »Ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące świadectwo mi dawało. [12] »Przeto żem wybawił ubogiego krzyczącego i sierotę, która nie miała pomocnika. [13] »Błogosławieństwo tego, który miał zginąć, na mię przychodziło, a serce wdowy cieszyłem. [14] »Obłóczyłem się w sprawiedliwość: i przyodziewałem się jako szatą i koroną sądem moim. [15] »Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu. [16] »Byłem ojcem ubogich: a sprawy, któréjem nie wiedział, pilniem się wywiadował. [17] »Kruszyłem szczeki przewrotnika, a z zębów jego wydzierałem korzyść. [18] »I mówiłem: W gniazdku mojem umrę, a jako palma rozmnożę dni. [19] »Korzeń mój otworzon jest podle wody, a rosa będzie trwać w żęciu mojem. [20] »Sława moja zawżdy się odnawiać będzie, a łuk mój w ręce mojéj będzie się poprawiał. [21] »Którzy mnie słuchali, czekali wyroku, a pilnie słuchając, milczeli na radę moję. [22] »Nie śmieli nic przydawać do słów moich: i na nie kropiła wymowa moja. [23] »Oczekawali mię jako deszczu a usta swe otwarzali jako na deszcz późny. [24] »Jeźlim kiedy się uśmiechał do nich, nie wierzyli: a światłość twarzy mojéj nie padała na ziemię. [25] »Jeźlim chciał iść do nich, siadałem pierwszy: a chociem siedział jako król wokoło stojących w wojsku, byłem przecię pocieszycielem smutnych. 
«  Księga Hioba 28 Księga Hioba 29 Księga Hioba 30  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.