Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A Job odpowiadając, rzekł:
[2] »Daj, Boże, aby grzechy moje którymich gniew zasłużył, i nędza, którą cierpię, były włożone na wagę:
[3] »Jako piasek morski ta by się cięższa ukazała: ztądże i słowa moje pełne są boleści.
[4] »Albowiem strzały Pańskie we mnie są, których gniew wypił ducha mego, a strachy pańskie walczą przeciwko mnie.
[5] »Izali będzie ryczał leśny osieł, gdy ma trawę? albo wół będzie ryczał, gdy stanie u pełnego żłobu?
[6] »Albo możeli być jedzona rzecz niesmaczna, która nie jest osolona? albo może kto skosztować, co skosztowane śmierć przynosi?
[7] »Czego się przedtem dotknąć nie chciała dusza moja, teraz dla ucisku jest pokarmem moim.
[8] »Ktoby dał, aby się stała prośba moja: a iżby mi Bóg dał, czego oczekawam.
[9] »A który począł, tenby mię ztarł! rozpuścił rękę swoję i wyciąłby mię!
[10] »Ażeby mi to było za pociechę, iż trapiąc mię boleścią nie folgował, anim się sprzeciwiał mowom Świętego.
[11] »Co bowiem za moc moja, żebych wytrwał? albo co za koniec mój, abym cierpliwie się sprawował?
[12] »Ani moc kamienna moc moja, ni ciało moje jest miedziane.
[13] »Oto niemasz mnie pomocy we mnie: i powinowaci téż moi odstąpili odemnie.
[14] »Który odejmuje od przyjaciela swego miłosierdzie, bojaźń Pańską opuszcza.
[15] »Bracia moi minęli mię, jako potok, który prędko bieży po nizinach.
[16] »Którzy się boją śronu, przypadnie śnieg na nie.
[17] »Czasu, którego rozproszeni będą, zaginą: a skoro się zagrzeje, rozpłyną się z miejsca swego.
[18] »Powikłały się ścieżki kroków ich: będą próżno chodzić i zaginą.
[19] »Obaczcie ścieżki Thema, drogi Saba, a poczekajcie trochę.
[20] »Zawstydzili się, iżem miał nadzieję, przyszli téż aż do mnie, a wstydem okryli się.
[21] »Terazeście przyszli: a teraz widząc skaranie moje boicie się.
[22] »Azam mówił: Przynieście mi, i z majętności waszéj podarujcie mi?
[23] »Albo: Wybawcie mię z ręki nieprzyjacielskiéj i z ręki mocarzów wyrwijcie mię?
[24] »Nauczcie mię, a ja będę milczał: a jeźlim podobno czego nie umiał, nauczcie mię.
[25] »Czemuście uwłoczyli mowom prawdy, gdyż niemasz żadnego z was, któryby mię mógł strofować?
[26] »Na łajanie tylko mowę stroicie a na wiatr słowa wypuszczacie.
[27] »Na sierotę się targacie i staracie się wywrócić przyjaciela waszego.
[28] »Waszakóż jednak, coście zaczęli, konajcie: nadstawcie ucha a obaczcie, jeźli kłamam.
[29] »Odpowiedzcie, proszę, bez swaru: a mówiąc to, co jest sprawiedliwo, osądźcie.
[30] »I nie najdziecie w języku moim nieprawości: ani w ustach moich głupstwo będzie brzmiało.