Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(57:1) Na koniec: nie zatracaj, Dawidowi na napis tytułu, gdy uciekał przed Saulem do jaskini.
(57:2) Zmiłuj się nademną. Boże, zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja: i w cieniu skrzydeł twoich nadzieję mieć będę, aż nieprawość przeminie.
[2] »(57:3) Będę wołał do Boga najwyższego, Boga, który mi dobrze uczynił.
[3] »(57:4) Posłał z nieba, i wybawił mię, dał na pohańbienie, którzy mię deptali. Zesłał Bóg miłosierdzie swoje, i prawdę swoję.
[4] »(57:5) I wyrwał duszę moję z pośrodku szczeniąt lwich, spałem strwożony: synowie ludzcy, zęby ich oręże i strzały, a ich język miecz ostry.
[5] »(57:6) Wywyższże się, Boże, nad niebiosa: a po wszystkiéj ziemi chwała twoja.
[6] »(57:7) Zastawili sidło na nogi moje, i nachylili duszę moję: wykopali dół przed obliczem mojem, a wpadli weń.
[7] »(57:8) Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: będę śpiewał i grał.
[8] »(57:9) Powstań, chwało moja! powstań, harfo i cytro! wstanę na świtaniu.
[9] »(57:10) Będęć wyznawał między ludem, Panie: a będę tobie grał między narody.
[10] »(57:11) Albowiem wywyższone jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
[11] »(57:12) Podwyższ się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiéj ziemi chwała twoja.
Źródło tekstu: Źródło tekstu: Wikiźródła.
Opis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.