Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Psalmów » Rozdział 71
«  Księga Psalmów 70 Księga Psalmów 71 Księga Psalmów 72  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(71:1) Psalm Dawidowi. Synów Jonadabowych, i pierwszych więźniów. (71:2a) W tobiem, Panie, nadzieję miał, niech nie będę pohańbion na wieki: [2] »(71:2b) w sprawiedliwości twojéj wybaw mię, i wyrwij mię: nakłoń ku mnie ucha twego, a zbaw mię. [3] »Bądź mi Bogiem obrońcą, miejscem obronnem, abyś mię zbawił; albowiem twierdza moja, i ucieczka moja, jesteś ty. [4] »Boże mój, wyrwij mię z ręki grzesznika, i z ręki przeciw zakonowi czyniącego i niesprawiedliwego. [5] »Albowiem ty jesteś cierpliwość moja, Panie: Panie, nadziejo moja, od młodości mojéj. [6] »Przez ciebiem jest umocniony skoro z żywota: z żywota matki mojéj tyś obrońcą moim: o tobie śpiewanie moje zawżdy. [7] »Jako dziwowisko stałem się mnogim: a ty pomocnik mocny. [8] »Niechaj będą napełnione usta moje chwałą, abych śpiewał sławę twoję, cały dzień wielmożność twoję. [9] »Nie odrzucaj mię czasu starości: gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię. [10] »Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie: a którzy strzegli na duszę moję, radę uczynili społem: [11] »Mówiąc: Bóg go opuścił: gońcie, a poimajcie go; boć niemasz, ktoby wyrwał. [12] »Boże, nie oddalaj się odemnie: Boże mój, pojrzyj ku pomocy mojéj. [13] »Niech będą zawstydzeni i niech ustaną uwłaczający duszy mojéj: niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego. [14] »A ja zawżdy nadzieję mieć będę: i przyczynię nad wszystkę chwałę twoję. [15] »Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje; iżem w piśmie ja nie biegły. [16] »Wnidę w możności Pańskie: Panie, będę wspominał sprawiedliwość ciebie samego. [17] »Boże, uczyłeś mię z młodości mojéj: i aż dotąd będę opowiadał cuda twoje. [18] »I aż do starości i szędziwości, Boże, nie opuszczaj mię: aż opowiem ramię twe wszelkiemu narodowi, który ma przyjść. [19] »Moc twoję, i sprawiedliwość twoję, Boże, aż do wysokości; wielkie rzeczy, któreś uczynił. Boże! któż podobien tobie? [20] »Jako wielkie ukazałeś mi uciski mnogie i złe: a nawróciwszy się, ożywiłeś mię, i z przepaści ziemskich zasię wywiodłeś mię. [21] »Rozmnożyłeś wielmożność twoję: a nawróciwszy się, pocieszyłeś mię. [22] »Bo i ja wysławiać będę tobie na naczyniu pieśni prawdę twoję: Boże, będęć grał na cytrze, Święty Izraelski. [23] »Rozradują się wargi moje, kiedyć będę śpiewał: i dusza moja, którąś wykupił. [24] »Ale i język mój cały dzień będzie rozmyślał sprawiedliwość twoję: kiedy zawstydzeni i zelżeni będą, którzy mi szukali złego. 
«  Księga Psalmów 70 Księga Psalmów 71 Księga Psalmów 72  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.