Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 36
«  2 Księga Mojżeszowa 35 2 Księga Mojżeszowa 36 2 Księga Mojżeszowa 37  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Uczynił tedy Bezeleel i Ooliab, i każdy mąż mądry, którym dał Pan mądrość i rozum, aby umieli misternie urobić, co do potrzeby świątnice należy, i co Pan przykazał. [2] »I gdy ich wezwał Mojżesz i każdego męża wyćwiczonego, któremu dał Pan mądrość, i którzy się dobrowolnie ofiarowali na robotę, [3] »Oddał im wszystkie dary synów Izraelowych. Którzy gdy z pilnością robili, na każdy dzień rano śluby lud ofiarował. [4] »Dlaczego rzemieślnicy przymuszeni przyjść, [5] »Mówili Mojżeszowi: Więcéj lud ofiaruje, niźli potrzeba. [6] »Kazał tedy Mojżesz woźnego głosem wołać: Ani mąż, ani niewiasta niechaj nic więcéj nie dawa na robotę świątnice. I tak przestano od ofiarowania, [7] »Przeto że rzeczy ofiarowanych dosyć było i zbywało. [8] »I uczynili wszyscy mądrzy sercem, ku wykonaniu roboty przybytku, opon dziesięć, z bisioru kręconego, i hiacyntu, i szarłatu, i z karmazynu dwakroć farbowanego robotą wzorzystą, i rzemiosłem tkackiem: [9] »Z których jedna miała na dłużą dwadzieścia i ośm łokci, a na szerzą cztery, jedna miara była wszystkich opon. [10] »I złączył pięć opon jednę z drugą, i drugie pięć złączył pospołu. [11] »Poczynił téż petlice z hiacyntu, po kraju opony jednéj z obu stron, i po kraju opony drugiéj także: [12] »Aby przeciw sobie zeszły się wespół petlice, i jedna się z drugą spinała. [13] »Przeto ulał i pięćdziesiąt kolców złotych, któreby ujmowały petlice opon, i był jeden przybytek. [14] »Uczynił téż dek jedenaście z koziéj sierści, dla przykrywania wierzchu przybytkowego. [15] »Jedna deka wzdłuż miała trzydzieści łokci, a w szerz cztery łokcie: jednéj miary były wszystkie deki: [16] »Z których pięć złączył osobno, a sześć innych osobno. [17] »I uczynił petlic pięćdziesiąt na kraju deki jednéj: a pięćdziesiąt na kraju deki drugiéj, aby się pospołu schodziły. [18] »I haczków miedzianych pięćdziesiąt, któremiby się spinało przykrycie, aby jedno przykrycie ze wszystkich dek było. [19] »Uczynił i przykrycie przybytku z skór baranich czerwono farbowanych, i drugie zwierzchu przykrycie z skór fiołkowéj maści. [20] »Narobił i deszczek przybytku z drzewa Setym stojących. [21] »Dziesięć łokći była dłuża deszczki jednéj, a półtora łokcia szerzą miała. [22] »Dwoje fugowanie było w każdéj desce, aby się jedna z drugą schodziła. Tak uczynił u wszystkich deszczek przybytku. [23] »Z których dwadzieścia na stronę południową były, przeciwko wiatru południowemu, [24] »Ze czterdzieścią podstawków śrebrnych: dwa podstawki pod jednę deszczkę kładziono z obu stron węgłów, gdzie się fugowania boków na węgłach kończą. [25] »Na stronę téż przybytku, która patrzy na północy, uczynił dwadzieścia deszczek, [26] »Ze czterdziestą podstawków śrebrnych, dwa podstawki do każdéj deszczki. [27] »A ku zachodowi, to jest na tę stronę przybytku, która ku morzu patrzy, uczynił sześć deszczek, [28] »I inne dwie na każdym węgle przybytku w tyle. [29] »Które były spojone od spodku aż do wierzchu, a w jedno się spojenie pospołu zchodziły. Tak uczynił z obu stron na węgłach: [30] »Żeby ośm było pospołu deszczek, i miały podstawków śrebrnych szesnaście, to jest dwa podstawki pod każdą deszczką. [31] »Uczynił téż drążki z drzewa Setym, pięć ku trzymaniu deszczek jednéj strony przybytku, [32] »A pięć drugich ku zjęciu deszczek drugiéj strony: i krom tych inną pięć na zachodnią stronę przybytku przeciw morzu. [33] »Uczynił téż drążek inny, któryby przez środek deszczek od węgła aż do węgła przechodził. [34] »A deszczki same pozłocił, ulawszy podstawki ich śrebrne. A kolca ich poczynił, przez któreby drążki możono wkładać: które téż same złotemi blaszkami okrył. [35] »Uczynił i zasłonę z hiacyntu, i szarłatu, i karmazynu, i bisioru kręconego robotą tkacką mienioną i przetykaną. [36] »I cztery słupy z drzewa Setym, które z wierzchami pozłocił, ulawszy podstawki ich śrebrne. [37] »Uczynił téż zasłonę we wejściu przybytku z hiacyntu, szarłatu, z karmazynu, i bisioru kręconego, robotą haftarską. [38] »I słupów pięć z wierzchami ich, które powlókł złotem, a podstawki ich ulał miedziane. 
«  2 Księga Mojżeszowa 35 2 Księga Mojżeszowa 36 2 Księga Mojżeszowa 37  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.