Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 38
«  2 Księga Mojżeszowa 37 2 Księga Mojżeszowa 38 2 Księga Mojżeszowa 39  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Uczynił i ołtarz całopalenia z drzewa Setym, po piąci łokci na cztery strony, a trzy na zwyż: [2] »Którego rogi z węgłów wychodziły: i powlókł go blachami miedzianemi. [3] »A na potrzeby jego nagotował z miedzi naczynia różnego, kotłów, kleszczy, widełek, osęczek, i naczynia do brania w się ognia. [4] »I kratę jego na kształt sieci uczynił miedzianą, a pod nią w pośród ołtarza ognisko. [5] »Ulawszy cztery kolca na także wiele końców kraty, na zakładanie drążków ku noszeniu: [6] »Które i same uczynił z drzewa Setym i powlókł blachami miedzianemi. [7] »I wprawił je w kolca, które na bokach ołtarza wychodziły. A sam ołtarz nie był wewnątrz zupełny, ale wydrożały z deszczek, a czczy wewnątrz. [8] »Udziałał i umywalnią miedzianą z podstawkiem jéj, ze zwierciadeł niewiast, które strzegły u drzwi przybytku. [9] »Uczynił i sień, na któréj stronie południowéj były opony z bisioru kręconego, na sto łokci. [10] »Słupów miedzianych dwadzieścia z podstawkami swemi: wierzchy słupów, i wszystko roboty rzezanie śrebrne. [11] »Także na stronie od północy, opony, słupy i podstawki, i wierzchy słupów téjże miary, i roboty, z kruszczu były. [12] »A na téj stronie, która patrzy na zachód, były opony na pięćdziesiąt łokci, słupów dziesięć z podstawkami swymi miedzianych: a wierzchy słupów i wszystko roboty rzezanie śrebrne. [13] »Na wschód zaś słońca zgotował opony na pięćdziesiąt łokci: [14] »Z których piętnaście łokci trzech słupów, z podstawkami swemi jeden bok dzierżał. [15] »A na drugiéj stronie; (bo między obiema uczynił wchodzenie do przybytku) były takież opony na piętnaście łokci, i trzy słupy, i tak wiele podstawków. [16] »Wszystkie opony do sieni utkane były z bisioru kręconego. [17] »Podstawki słupów były miedziane, a wierzchy ich ze wszytkiem swem rzezaniem śrebrne: ale i same słupy do sieni śrebrem oprawił. [18] »A w wejściu jéj uczynił oponę haftarską robotą z hiacyntu, z szarłatu, karmazynu, i z bisioru kręconego, która miała dwadzieścia łokci na dłużą, a wyż na pięć łokci była, według miary, którą wszystkie opony sienne miały. [19] »A słupów w wejściu było cztery, z podstawkami miedzianemi, a wierzchy ich i rzezanie śrebrne. [20] »Kołki téż do przybytku i do sieni wkoło, uczynił miedziane. [21] »Te są naczynia przybytku świadectwa, które policzone są wedle przykazania Mojżeszowego w Ceremoniach Lewitów, przez rękę Ithamara, syna Aarona kapłana: [22] »Które Bezeleel, syn Uryego, syna Hurowego z pokolenia Judy, za rozkazaniem przez Mojżesza Pańskiem wykonał, [23] »Wziąwszy k sobie towarzysza Ooliaba, syna Achisamech z pokolenia Dan, który téż sam rzemieślnik około drzewa wyborny był, i tkacz, i haftarz z hiacyntu, z szarłatu, karmazynu i z bisioru. [24] »Wszystkiego złota, które wydano na budowanie świątnice, i które ofiarowano w podarzech, dwadzieścia i dziewięć talentów było, i siedm set i trzydzieści syklów na wagę świątnice. [25] »A ofiarowano było od tych, którzy szli w poczet, od dwudziestu lat i wyżéj, z sześci set i trzech tysięcy, i z piąci set i z piącidziesiąt zbrojnych. [26] »Było nadto sto talentów śrebra, z których ulane są podstawki świątnice i wejścia, gdzie zasłona wisi. [27] »Sto podstawków uczynione są ze stu talentów, każdy talent na każdy podstawek licząc. [28] »A z tysiąca i siedmi set i siedmidziesiąt i piąci uczynił wierzchy słupów, które téż same powlókł śrebrem. [29] »Miedzi téż ofiarowano talentów siedmdziesiąt i dwa tysiące, i cztery sta nadto syklów, [30] »Z których ulano podstawki w wejściu przybytku świadectwa, i ołtarz miedziany z kratką jego, i wszystkie naczynia, które ku potrzebom jego należą: [31] »I podstawki sieni tak wkoło jako i w wejściu do niéj, i kołki do przybytku, i do sieni, wokoło. 
«  2 Księga Mojżeszowa 37 2 Księga Mojżeszowa 38 2 Księga Mojżeszowa 39  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.