Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Przysłów » Rozdział 15
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Odpowiedź łagodna uśmierza gniew: ale mowa przykra pobudza. [2] »Język mądrych zdobi umiejętność: usta głupich wywierają głupstwo. [3] »Na każdem miejscu oczy Pańskie wypatrują dobre i złe. [4] »Język łagodny drzewo żywota: a który niemierny jest, zetrze ducha. [5] »Głupi śmieje się z strofowania ojca swego: lecz, kto strzeże karności, chytrszy będzie. W obfitej sprawiedliwości moc jest największa: a myśli niezbożnych będą wykorzenione. [6] »Dom sprawiedliwego moc wielka: a w dochodziech niezbożnego zamieszanie. [7] »Wargi mądrych siać będą umiejętność: serce głupich inaksze będzie. [8] »Ofiary niezbożnych obrzydłe Panu: modlitwy sprawiedliwych przyjemne. [9] »Obrzydłość jest Panu droga niezbożnego: który idzie za sprawiedliwością, jest umiłowany od niego. [10] »Nauka zła opuszczającemu drogę żywota: kto nienawidzi karności, umrze. [11] »Piekło i zatracenie przed Panem: jako daleko więcéj serca synów człowieczych. [12] »Zaraźliwy nie miłuje tego, kto go karze, i do mądrych nie idzie. [13] »Serce wesołe rozwesela oblicze: w frasunku serca duch upada. [14] »Serce mądrego szuka nauki: a usta głupich karmią się nieumiejętnością. [15] »Wszystkie dni ubogiego złe: myśl bezpieczna jako ustawiczne gody. [16] »Lepsza jest trocha z bojaźnią Pańską, niż wielkie skarby a nienasycające. [17] »Lepiej jest być proszonym na jarzynę z miłością, niż na cielę tłuste z nienawiścią. [18] »Mąż gniewliwy pobudza swary: który cierpliwy jest, uśmierza wzbudzone. [19] »Droga leniwych jako płot cierniowy: droga sprawiedliwych bez obrazy. [20] »Syn mądry uwesela ojca: a głupi człowiek gardzi matką swoją. [21] »Głupstwo wesele głupiemu: a mąż mądry prostuje kroki swoje. [22] »Rozpraszają się myśli, kędy niemasz rady: ale, gdzie jest wiele radzących, utwierdzają się. [23] »Weseli się człowiek w zdaniu ust swoich: a mowa czasu swego rzeczoną jest bardzo dobra. [24] »Ścieżka żywota nad umiejętnym, aby się uchronił piekła najgłębszego. [25] »Dom pysznych Pan wywróci: a granice wdów potwierdza. [26] »Obrzydłość Panu myśli złe: a czysta mowa najpiękniejsza potwierdzona będzie od niego. [27] »Miesza dom swój, który łakomstwa naśladuje: a kto nienawidzi darów, będzie żył. Przez miłosierdzie i wiarę bywają oczyszczane grzechy: a przez bojaźń Pańską wszelki odstępuje od złego. [28] »Serce sprawiedliwego rozmyśla posłuszeństwo: usta niezbożnych opływają złością. [29] »Daleko jest Pan od niezbożnych: a modlitwy sprawiedliwych wysłucha. [30] »Światłość oczu uwesela duszę: a dobra sława czyni tłuste kości. [31] »Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie. [32] »Kto odrzuca karność, wzgardza duszę swoję: ale kto przyjmuje karanie, panem jest serca. [33] »Bojaźń Pańska ćwiczenie mądrości, a sławę uprzedza pokora. 
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.