Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, uwiązałeś u obcego rękę twoję:
[2] »Usidliłeś się słowy ust twoich, i poimanyś własnemi mowami.
[3] »Uczyńże tedy, co mówię, synu mój! a wyzwól się sam; boś wpadł w rękę bliźniego twego. Biegaj, śpiesz się, wzbudź przyjaciela twego.
[4] »Nie dawaj snu oczom twoim, i niech nie drzymią powieki twoje.
[5] »Wyrwij się jako sarna z ręki, i jako ptak z ręki ptasznika.
[6] »Idź do mrówki, o leniwcze! a przypatruj się drogom jéj, a ucz się mądrości:
[7] »Która, nie mając wodza, ani nauczyciela, ani przełożonego,
[8] »Gotuje w lecie pokarm sobie i zgromadza we żniwa, coby jadła.
[9] »A dokądże, leniwcze! spać będziesz? kiedy powstaniesz ze snu swego?
[10] »Mało pośpisz, mało podrzymiesz, mało złożysz ręce ku spaniu:
[11] »I przyjdzie na cię jako podróżny niedostatek, a ubóstwo jako mąż zbrojny. Lecz jeźli będziesz nieleniwym, przyjdzie jako źródło żniwo twoje, a niedostatek daleko uciecze od ciebie.
[12] »Człowiek odstępca, mąż nieużyteczny chodzi z przewrótnemi usty.
[13] »Mruga oczyma, pociera nogą, palcem mówi.
[14] »Złem sercem myśli złość, a na każdy czas swary rozsiewa.
[15] »Temu nagle przyjdzie zatracenie jego, i zarazem start będzie: ani będzie więcéj mieć lekarstwa.
[16] »Sześć rzeczy są, których nienawidzi Pan, a siódmą brzydzi się dusza jego:
[17] »Oczu wyniosłych, języka kłamliwego, ręku przelewających krew niewinną.
[18] »Serca wymyślającego myśli złośliwe, nóg prędkich na bieżenie ku złemu.
[19] »Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rozterki między bracią.
[20] »Zachowaj, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj zakonu matki twojéj.
[21] »Uwiąż je zawsze u serca twego, i obwin koło szyje twojéj.
[22] »Gdy będziesz chodził, niechaj idą z tobą: gdy będziesz spał, niech cię strzegą: a gdy się ocucisz, rozmawiaj z niemi.
[23] »Bo przykazanie pochodnia jest, a zakon światłość: i droga do żywota, karność ćwiczenia.
[24] »Aby cię strzegły od złéj niewiasty, od łagodnego języka obcéj.
[25] »Niechaj nie pożąda piękności jéj serce twoje, ani się daj poimać mruganiu jéj.
[26] »Cena bowiem nierządnice ledwie za jeden chleb stoi: a niewiasta drogą duszę mężową pójmuje.
[27] »Izali człowiek może skryć ogień w zanadrzu swojem, aby nie gorzały szaty jego?
[28] »Albo chodzić po rozpalonym węglu, aby się nie oparzyły nogi jego?
[29] »Tak ten, który wnidzie do żony bliźniego swego, nie będzie czysty, kiedy się jéj dotknie.
[30] »Nie wielkać jest wina, kiedy kto ukradnie; bo kradnie, aby duszę łaknącą nasycił:
[31] »Gdy go téż zastaną, nagrodzi siedmiorako, i wyda wszystkę majętność domu swego.
[32] »Ale kto cudzołożnik jest, prze niedostatek serca straci duszę swoję.
[33] »Zelżywość i sromotę zgromadza sobie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
[34] »Bo zawistna miłość i zapalczywość mężowa nie przepuści w dzień pomsty.
[35] »I nie da się użyć niczyjéj prośbie, i nie przyjmie za odkupienie najwięcéj darów.