Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Jeremiasza » Rozdział 3
«  Księga Jeremiasza 2 Księga Jeremiasza 3 Księga Jeremiasza 4  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mówią pospolicie: Jeźli opuści mąż żonę swoję, a odszedłszy od niego, pójdzie za innego męża, izali się więcéj do niéj wróci? izali nie zmazana i nie splugawiona będzie ona niewiasta? a ty cudzołożyłaś z wielą kamratów, wszakże wróć się do mnie, mówi Pan, a Ja ciebie przyjmę. [2] »Podnieś oczy twe naprost a obacz, gdziebyś się nie pokładała: siadałaś na drogach, czekając na nie, jako zbójca na puszczy: i splugawiłaś ziemię wszeteczeństwy twemi i złościami twemi. [3] »Przeto zahamowane są krople deszczów, i dżdżu późnego nie było: stałoć się czoło wszetecznéj niewiasty, nie chciałaś się sromać. [4] »A tak przynajmniej od tego czasu nazywaj mię: Ojciec mój, książę panieństwa mego ty jesteś. [5] »Izali się na wieki gniewać będziesz, albo trwać do końca? Otoś mówiła i czyniłaś złości, i mogłaś. [6] »I rzekł Pan do mnie za dni Jozyasza króla: Izaliś widział, co uczyniła odwrótnica Izrael? chodziła sobie na każdą górę wysoką i pod każde drzewo gałęziste i tam cudzołożyła. [7] »I rzekłem, gdy to wszystko uczyniła: Do mnie się wróć! a nie wróciła się. I ujrzała przestępnica siostra jéj Juda. [8] »Iż przeto że cudzołożyła odwrótnica Izrael, opuściłem ją, i dałem jéj list rozwodny: a nie bała się przestępnica siostra jéj Juda, ale poszła, i cudzołożyła téż i ona. [9] »I łacnością cudzołóztwa swego splugawiła ziemię i cudzołożyła z kamieniem i z drewnem. [10] »A wtem wszytkiem nie wróciła się do mnie przestępnica siostra jéj Juda ze wszystkiego serca swego, ale w kłamstwie, mówi Pan. [11] »I rzekł Pan do mnie: Usprawiedliwiła duszę swą odwrótnica Izrael względem przestępnice Judy. [12] »Idź a wołaj słowa te ku północy, a rzeczesz: Nawróć się, odwrótnico Izrael! mówi Pan, a nie odwrócę oblicza mego od was; bom ja święty jest, mówi Pan, a nie będę się gniewał na wieki. [13] »Wszakże uznaj nieprawość twoję, żeś przeciw Panu, Bogu twemu, wystąpiła, i rozstrzelałaś drogi twoje obcym pod każdem drzewem gałęzistem, a głosu mego nie słuchałaś, mówi Pan. [14] »Nawróćcie się, synowie, nawracając się, mówi Pan; bom Ja mężem waszym, a wezmę was jednego z miasta, a dwu z rodzaju, i wprowadzę was do Syonu. [15] »I dam wam pasterze według serca mego, i będą was paść umiejętnością i nauką. [16] »A gdy się rozmnożycie i rozrodzicie się na ziemi w one dni, mówi Pan, nie będą więcéj mówić: Skrzynia przymierza Pańskiego, ani przyjdzie na myśl, ani będą jéj wspominać, ani nawiedzać, ani jéj będzie więcéj. [17] »Czasu onego będą zwać Jeruzalem stolicą Pańską, i zbiorą się do niéj wszyscy narodowie w imię Pańskie do Jeruzalem, a nie pójdą za złością serca swego niecnotliwego. [18] »W one dni pójdzie dom Judzki do domu Izraelskiego, i przyjdą społem z ziemie północnéj do ziemie, którąm dał ojcom waszym. [19] »A Jam rzekł: Jakoż cię położę za syny, a dam ci ziemię pożądaną, dziedzictwo zacne, wojska narodów? i rzekłem: Będziesz mię zwać ojcem, a zamną chodzić nie przestaniesz. [20] »Ale jako gdyby wzgardziła niewiasta miłośnika swego, tak mię wzgardził dom Izraelski, mówi Pan. [21] »Głos na drogach słyszan jest, płacz i krzyk synów Izraelowych; że nieprawą uczynili drogę swoję, zapomnieli Pana, Boga swego. [22] »Nawróćcie się, synowie nawracający się, a zleczę odwrócenia wasze. Owomy przyszliśmy do ciebie; boś ty jest Pan, Bóg nasz. [23] »Prawdziwie kłamliwe były pagórki, i mnóstwo gór: zaiste w Panu, Bogu naszym, zbawienie Izraelowe. [24] »Wstyd pojadł prace ojców naszych od młodości naszéj, trzody ich i stada ich, syny ich i córki ich. [25] »Będziem spać w sromocie naszéj, i okryje nas zelżywość nasza; bośmy zgrzeszyli Panu, Bogu naszemu, my i ojcowie nasi, od młodości naszéj aż do dnia tego, a nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego. 
«  Księga Jeremiasza 2 Księga Jeremiasza 3 Księga Jeremiasza 4  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.