Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Jeremiasza » Rozdział 50
«  Księga Jeremiasza 49 Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Słowo, które mówił Pan o Babilonie i o ziemi Chaldejskiéj, przez rękę Jeremiasza proroka: [2] »Opowiadajcie między narody a puśćcie słuch, podnieście chorągiew, ogłaszajcie a nie tajcie, mówcie: Wzięt jest Babilon, zawstydzon jest Bel, zwyciężon jest Merodach, zawstydziły się ryciny jego, zwyciężone są bałwany jego. [3] »Bo wyciągnął przeciw jemu naród z północy, który położy ziemię jego spustoszeniem, i nie będzie, ktoby mieszkał w niej, od człowieka aż do bydlęcia: i ruszyli się a poszli. [4] »W one dni i na on czas, mówi Pan, przyjdą synowie Izraelowi sami i synowie Judzcy społem, idąc a płacząc, prędko pójdą i Pana, Boga swego, szukać będą. [5] »Do Syonu drogi się pytać będą, tam twarzy ich, przyjdą, a przyłożeni będą do Pana przymierzem wiecznem, które żadnem zapomnieniem zgładzone nie będzie. [6] »Trzodą straconą stał się lud mój, pasterzowie ich zwiedli je, uczynili, że się błąkali po górach: z góry na pagórek przeszli, zapomnieli legowiska swego. [7] »Wszyscy, którzy naleźli, jedli je, a nieprzyjaciele ich mówili: Nie zgrzeszyliśmy, dlatego że zgrzeszyli Panu, piękności, sprawiedliwości i oczekiwaniu ojców ich, Panu. [8] »Uchodźcie z pośrodku Babilonu, a z ziemie Chaldejskiéj wychodźcie, a bądźcie jako kozłowie przed trzodą. [9] »Bo oto Ja pobudzam i przywiodę na Babilon zgromadzenie narodów wielkich z ziemie północnéj, i nagotują się nań, a zatem go wezmą: strzała jego, jako męża mocnego zabijacza, nie wróci się próżno. [10] »I będzie Chaldejska ziemia korzyścią, wszyscy, którzy ją będą burzyć, nasycą się, mówi Pan. [11] »Bo się radujecie i wielkie rzeczy mówicie, rozchwytając dziedzictwo moje; boście się rozlegli jako cielcy po trawie, a beczeliście jako bycy. [12] »Zawstydzona jest matka wasza bardzo, i porównana z prochem, która was porodziła: oto ostateczna będzie między narody, pusta, bezdrożna i wyschła. [13] »Dla gniewu Pańskiego nie będą w niéj mieszkać, ale się wszystka obróci w pustynią: każdy idący przez Babilon, zdumieje się i świstać będzie nad wszemi plagami jego. [14] »Gotujcie się na Babilon wokoło wszyscy, którzy łuk ciągniecie: zwojujcie go, nie folgujcie strzałom; bo zgrzeszył Panu. [15] »Wołajcie nań wszędy: dał rękę, upadły fundamenty jego, skażone są mury jego; bo pomsta Pańska jest. Pomścijcie się nad nim; jako czynił, uczyńcie mu. [16] »Wytraćcie siejące z Babilonu, i trzymającego sierp czasu żniwa: przed mieczem gołębice każdy się obróci do ludu swego, i każdy do ziemie swéj uciecze. [17] »Stado rozproszone Izrael, lwowie wypędzili je: pierwszy, król Assur zjadł go: ten ostateczny, Nabuchodonozor, król Babiloński, kości jego połamał. [18] »Przeto to mówi Pan zastępów, Bóg Izraelów: Oto Ja nawiedzę króla Babilońskiego i ziemię jego, jakom nawiedził króla Assur. [19] »I przywiodę zaś Izraela do mieszkania jego, a będzie się pasł na Karmelu i na Basan i na górze Ephraim, i Galaad nasyci się dusza jego. [20] »W one dni i czasu onego, mówi Pan, będą szukać nieprawości Izraelowéj, a nie będzie jej: i grzechu Juda, a nie najdzie się; bo miłościw będę tym, które zostawię. [21] »Na ziemię panujących wyciągnij, a obywatele ich nawiedź, rozpraszaj i zabijaj, co za nimi jest, mówi Pan, a czyń wedle wszystkiego, jakom ci rozkazał. [22] »Głos bitwy w ziemi, i ztarcie wielkie. [23] »Jako złamany jest i skruszony młot wszystkiéj ziemie? jako się obrócił w pustynią Babilon między narody? [24] »Usidliłem cię, i poimanyś, Babilonie! a nie wiedziałeś: zastano cię i poimano, iżeś Pana draźnił. [25] »Otworzył Pan skarb swój i wyniósł naczynia gniewu swego; bo sprawę ma Pan, Bóg zastępów, w ziemi Chaldejskiéj. [26] »Pójdźcie do niej od krajów ostatecznych, otwórzcie, aby wyszli, którzyby ją deptali, zbierajcie z drogi kamienie a składźcie w kupy a zatraćcie ją, i niech nie będzie szczątku. [27] »Rozpraszajcie wszystkie mocarze jéj, niech zstępują na zabicie. Biada im; bo przyszedł dzień ich, czas nawiedzenia ich. [28] »Głos uciekających i tych, którzy uszli z ziemie Babilońskiéj, aby opowiadali w Syonie pomstę Pana, Boga naszego, pomstę kościoła jego. [29] »Dajcie znać przeciw Babilonie mnogim, wszystkim, którzy ciągną łuk, stańcie przeciw jemu wokoło, a żaden nie ujdzie: oddajcie mu według dzieła jego, wedle wszystkiego, co czynił, czyńcie mu; bo się wynosił przeciw Panu, przeciw Świętemu Izraelowemu. [30] »Przeto polęgą młodzieńcy jego na ulicach jego, i wszyscy mężowie waleczni jego umilkną dnia onego, mówi Pan. [31] »Owo Ja do ciebie, hardy! mówi Pan, Bóg zastępów; bo przyszedł dzień twój, czas nawiedzenia twego. [32] »I powali się hardy i upadnie, a nie będzie, ktoby go wzwiódł: i zapalę ogień w mieściech jego, i pożre wszystko około niego. [33] »To mówi Pan zastępów: Potwarz cierpią synowie Izraelscy i synowie Judzcy społem: wszyscy, którzy je poimali, trzymają, a nie chcą ich puścić. [34] »Odkupiciel ich mocny, Pan zastępów imię jego, sądem będzie bronił rzeczy ich, aby przestraszył ziemię, a wzruszył obywatele Babilońskie. [35] »Miecz na Chaldejczyki, mówi Pan, i na obywatele Babilońskie i na książęta i na mądre jego. [36] »Miecz na wieszczki jego, którzy zgłupieją, miecz na mocarze jego, którzy się bać będą, [37] »Miecz na konie jego i na wozy jego i na wszystko pospólstwo, które jest wpośród jego, a będą jako niewiasty: miecz na skarby jego, które będą rozchwycone. [38] »Susza będzie nad wodami jego, i wyschną; bo ziemia rycin jest, a w potworach się przechwalają. [39] »Przeto będą mieszkać smokowie z dzikimi mężami, i będą w niéj mieszkać strusiowie: a nie będą w niéj mieszkać dalej aż na wieki, ani będzie zbudowana aż do pokolenia i pokolenia. [40] »Jako Pan wywrócił Sodomę i Gomorrę i bliskie jéj, mówi Pan, nie będzie tam mąż mieszkać, ani przebywać w niéj syn człowieczy. [41] »Oto lud idzie z północy, a naród wielki i królowie mnodzy powstaną z krajów ziemie. [42] »Łuk i pawężę pochwycą, okrutni są a niemiłosierni: głos ich jako morze zaszumi, a na konie wsiędą, jako mąż gotowy ku bitwie przeciw tobie, córko Babilońska! [43] »Usłyszał król Babiloński wieść o nich, i osłabiały ręce jego, poimał go ucisk, boleść jako rodzącą. [44] »Oto jako lew wystąpi z nadętości Jordanu do piękności mocnéj; bo uczynię, że znagła pobieży do niéj, a któż będzie wybrany, któregobych przełożył nad nią? bo kto mnie jest podobny? a kto mię zniesie? a który to jest pasterz, coby się sprzeciwił twarzy mojéj? [45] »Przeto słuchajcie rady Pańskiéj, którą umyślił przeciw Babilonowi, i myśli jego, które myśhł na ziemię Chaldejską, jeźli ich nie ściągną malutcy z trzody, jeźli nie będzie rozmiecono z nimi mieszkanie ich. [46] »Od wrzasku poimania Babilonu wzruszyła się ziemia, i wołanie między narody usłyszano jest. 
«  Księga Jeremiasza 49 Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.