Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 3 Księga Mojżeszowa » Rozdział 14
«  3 Księga Mojżeszowa 13 3 Księga Mojżeszowa 14 3 Księga Mojżeszowa 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc: [2] »Ta jest ustawa trędowatego, gdy będzie miał być oczyszczony. Przywiodą go do kapłana: [3] »Który wyszedłszy z obozu, gdy najdzie, że trąd jest oczyszczony, [4] »Przykaże owemu, który się czyści, aby ofiarował dwu wróblów żywych za się, które się jeść godzą, i drewno cedrowe, i karmazyn, i hizop. [5] »I każe jednego z wróblów ofiarować na naczyniu glinianem nad wodą żywą: [6] »A drugiego żywego z drewnem cedrowem i z karmazynem i z hizopem omoczy we krwi wróbla ofiarowanego: [7] »Którą pokropi onego, który ma być oczyszczony siedm kroć, aby był prawnie oczyszczony: i puści wróbla żywego, aby uleciał na pole. [8] »A gdy wypierze człowiek szaty swe, ogoli wszystkie włosy ciała, i omyje się wodą: i oczyszczony wnidzie do obozu: wszakże tak, żeby mieszkał przed namiotem swoim przez siedm dni. [9] »A dnia siódmego ogoli włosy na głowie, i brodę, i brwi, i po wszystkiem ciele włosy: a omywszy po wtóre szaty i ciało, [10] »Ósmego dnia weźmie dwa baranki bez makuły, i owcę roczną bez makuły, i trzy dziesiąte części białéj mąki na ofiarę, któraby była zaczyniona oliwą, a osobno kwartę oliwy. [11] »A gdy kapłan oczyszczający człowieka, postawi go, i to wszystko przed Panem we drzwiach przybytku świadectwa, [12] »Weźmie baranka i ofiaruje go za występek i kwartę oliwy: a ofiarowawszy wszystko przed Panem, [13] »Ofiaruje baranka, gdzie obyczaj ofiarować ofiarę za grzech i całopalenie, to jest, na miejscu świętem; jako bowiem za grzech, tak i za występek kapłanowi należy ofiara: święta świętych jest. [14] »I wziąwszy kapłan krwie ofiary, która ofiarowana jest za występ, włoży na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce prawéj ręki i nogi: [15] »A z kwarty oliwy wleje na lewą rękę swą: [16] »I omoczy w niéj palec prawéj ręki, i pokropi przed Panem siedmkroć. [17] »A co zostało oliwy w lewéj ręce, wyleje na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce ręki i nogi prawéj i na krew, która wylana jest za występek, [18] »I na głowę jego. [19] »I będzie się za nim modlił przed Panem, i uczyni ofiarę za grzech. Tedy ofiaruje całopalenie, [20] »I włoży je na ołtarz z mokremi ofiarami swemi, i człowiek porządnie oczyszczony będzie. [21] »Ale jeźli jest ubogi, a nie może ręka jego naleść tego, co się rzekło: za występ weźmie baranka na ofiarę, żeby się za nim kapłan modlił, i dziesiątą część białéj mąki zaczynionéj oliwą na ofiarę, i kwartę oliwy: [22] »I parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt, z których jedno niech będzie za grzech, a drugie na całopalenie. [23] »I ofiaruje ósmego dnia oczyszczenia swego kapłanowi do drzwi przybytku świadectwa przed Panem. [24] »Który wziąwszy baranka za grzech i kwartę oliwy, podniesie pospołu: [25] »I ofiarowawszy baranka, ze krwie jego włoży na koniec ucha prawego tego, który się czyści, i na wielkie palce ręki jego i nogi prawéj: [26] »A część oliwy naleje na rękę swą lewą, [27] »W której omoczywszy palec prawéj ręki, pokropi siedmkróc przed Panem. [28] »I dotknie się końca ucha prawego tego, który się czyści, i wielkich palców ręki i nogi prawéj, na miejscu krwie, która jest wylana za występ. [29] »A ostatek oliwy, która jest w lewéj ręce, wyleje na głowę oczyszczonego, aby zań ubłagał Pana. [30] »A synogarlicę albo gołębie ofiaruje: [31] »Jedno za występ, a drugie na całopalenie z mokremi ofiarami swemi. [32] »Tać jest ofiara trędowatego, który mieć nie może wszystkiego ku oczyszczeniu swemu. [33] »I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona, rzekąc: [34] »Gdy wnidziecie do ziemie Chananejskiéj, którą ja wam dam w dzierżawę, jeźli będzie zarażenie trądu w domie: [35] »Pójdzie ten, którego jest dom, opowiadając kapłanowi i rzecze: Jakoby zarażenie trądu widzi mi się być w domu moim. [36] »A on przykaże, aby wszystko wynieśli z domu pierwéj, niźliby wszedł do niego i oglądał, jeźli jest trędowaty: aby się nie splugawiły wszystkie rzeczy, które są w domu: a potem wnidzie, aby oglądał trąd domu. [37] »A jeźli ujrzy na ścianach jego jakoby dołki bladością albo czerwonością szpetne, i głębsze niźli insza ściana, [38] »Tedy wynidzie z domu, i wnet zamknie go przez siedm dni. [39] »A wróciwszy się dnia siódmego ogląda go: A jeźli ujrzy, że przyrosło trądu, [40] »Każe wyłomić kamienie, na którem trąd jest, i wyrzucić je przed miasto na miejsce nieczyste: [41] »A sam dom oskrobać wewnątrz wokoło, i wysypać proch skrobania przed miasto na miejsce nieczyste: [42] »A kamienie inne wprawić na miejsce tych, które wybrano, i wapnem innem dom potynkować. [43] »A jeźli potem, jako kamienie wyłamano i proch wyskrobano, i inszem wapnem potynkowano, [44] »Wszedłszy kapłan, ujrzałby, że się trąd wrócił, a ściany plamami splugawione, trąd jest trwały, i dom nieczysty: [45] »Który wnet rozwalą, a kamienie jego i drzewo, i wszystek proch wyrzucą przed miasto na miejsce nieczyste. [46] »Ktoby wszedł do onego domu, gdy jest zamkniony, nieczysty będzie aż do wieczora. [47] »A ktoby spał w nim i jadł co, wypierze szaty swe. [48] »Lecz jeźli wszedłszy kapłan ujrzy, że trądu nie przyrosło w domu potem, jako z nowu był tynkowany, oczyści go, po wróceniu zdrowia. [49] »A na oczyszczenie jego weźmie parę wróblów, i drewna cedrowego i karmazynu i hizopu. [50] »A ofiarowawszy wróbla jednego na naczyniu glinianem nad wodą żywą, [51] »Weźmie drewno cedrowe i hizop i karmazyn i wróbla żywego, i omoczy wszystko we krwi wróbla ofiarowanego i w wodzie żywéj: i pokropi dom siedmkroć. [52] »I oczyści go tak we krwi wróblowéj, jako i w wodzie żywéj i w wróblu żywym, i drzewie cedrowym, i hizopie i karmazynie. [53] »A puściwszy wróbla latać wolno na pole, będzie się modlił za dom, i prawnie będzie oczyszczony. [54] »Tenci jest zakon wszelkiego trądu i zarażenia: [55] »Trądu szat i domów, [56] »I blizny, i wyrzucających się chróst i łskniącéj się plamy, i gdy się na różne barwy odmienią farby, [57] »Aby się mogło wiedzieć, którego czasu jest jaka rzecz czysta albo nieczysta. 
«  3 Księga Mojżeszowa 13 3 Księga Mojżeszowa 14 3 Księga Mojżeszowa 15  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.