Teksty » Biblia Jakuba Wujka » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 5
«  4 Księga Mojżeszowa 4 4 Księga Mojżeszowa 5 4 Księga Mojżeszowa 6  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc: [2] »Przykaż synom Izraelowym, aby wyrzucili z obozu wszelkiego trędowatego, i który nasieniem płynie, i splugawił się umarłym: [3] »Tak mężczyznę jako i niewiastę wyrzućcie z obozu, aby go nie splugawili, gdyżem mieszkał z wami. [4] »I uczynili tak synowie Izraelowi, i wyrzucili je z obozu, jako mówił Pan Mojżeszowi. [5] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc: [6] »Mów do synów Izraelowych: Mąż albo niewiasta, gdy uczynią ze wszystkich grzechów, które się zwykły ludziom przygadzać, a przez niedbałość przestąpią przykazanie Pańskie, i zgrzeszą, [7] »Wyznają grzech swój, i oddadzą samę głowną rzecz, i piątą część nadzwyż onemu, przeciw któremu zgrzeszyli. [8] »A jeźliby nie był, ktoby odebrał, dadzą Panu, i będzie kapłańskie, wyjąwszy barana, który bywa ofiarowan na oczyszczenie, aby była ofiara ubłagalna. [9] »Wszystkie téż pierwociny, które ofiarują synowie Izraelowi, należą do kapłana. [10] »I cokolwiek do świątnice ofiarują od każdego, i dają w ręce kapłańskie jego będzie. [11] »I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc: [12] »Mów do synów Izraelowych, i rzeczesz do nich: Mąż, któregoby żona wystąpiła, i wzgardziwszy małżonkiem [13] »Spałaby z inszym mężem, a tegoby mąż doznać nie mógł, ale tajemne jest cudzołóztwo, a świadkami nie może być dowiedzione, iż jéj nie zastano w cudzołóztwie: [14] »Jeźli duch podejrzenia wzruszy męża przeciw żonie swéj, która albo jest splugawiona, albo fałszywe domniemanie na nię kładą: [15] »Przywiedzie ją do kapłana, i ofiaruje obiatę za nię, dziesiątą część korca mąki jęczmiennéj: nie wleje na nię oliwy, ani włoży kadzidła; ponieważ ofiara podejrzenia jest, i obiata dochodząca cudzołóztwa. [16] »Ofiaruje ją tedy kapłan i postawi przed Panem. [17] »I weźmie wody świętéj w naczyniu glinianem, i trochę ziemie ze tła przybytku wsypie w nię. [18] »A gdy stanie niewiasta przed obliczem Pańskiem, odkryje głowę jéj, i włoży na ręce jéj ofiarę wspominania i obiatę podejrzenia: a sam będzie trzymał wody bardzo gorzkie, na które ze złorzeczeniem klątew nakładł. [19] »I poprzysięże ją i rzecze: Jeźli nie spał mąż obcy z tobą, i jeźliś nie jest splugawiona opuściwszy łoże małżonkowe, nie zaszkodząć te wody bardzo gorzkie, w którem klątew nakładł. [20] »Ale jeźliżeś ustąpiła od męża twego i jesteś splugawiona a obcowałaś z inszym mężem: [21] »Tym przeklęctwom podlężesz: niechaj cię da Pan na przeklęctwo, i przykład wszystkich w ludzie swoim: niech uczyni, że wygnije łono twoje, a brzuch twój opuchnąwszy niech się rozpuknie. [22] »Niechaj wnidą wody przeklęte do brzucha twego, a gdy opuchnie żywot, niech wygnije łono. I odpowie ona niewiasta: Amen, Amen. [23] »I napisze kapłan na książkach te przeklęctwa, i zmaże je wodą bardzo gorzką, na którą klątew nakładł: [24] »I da jéj pić. Którą gdy wypije, [25] »Weźmie kapłan z ręki jéj ofiarę podejrzenia, i podniesie ją przed Panem i włoży ją na ołtarz: wszakże tak, że pierwéj [26] »Garść ofiary weźmie z tego, co ofiarują, i spali na ołtarzu: i tak da pić niewieście wodę bardzo gorzką. [27] »Którą gdy wypije, jeźli splugawiona jest, a wzgardziwszy męża cudzołóztwa winna, rozejdzie się po niéj woda przeklęctwa, i gdy się brzuch wezdmie, łono wygnije: i będzie niewiasta na przeklęctwo, i na przykład wszystkiemu ludowi. [28] »Ale jeźli nie jest splugawiona, będzie bez obrażenia i dziatki mieć będzie. [29] »Tenci jest zakon podejrzenia, jeźli ustąpi żona od męża swego, i jeźli spługawiona będzie: [30] »A mąż duchem podejrzenia wzruszony, przywiedzie ją przed oblicze Pana, i uczyni jéj kapłan wedle wszystkiego, co jest napisano: [31] »Mąż bez winy będzie, a ona odniesie nieprawość swoję. 
«  4 Księga Mojżeszowa 4 4 Księga Mojżeszowa 5 4 Księga Mojżeszowa 6  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.