Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Ewangelia Marka » Rozdział 15
«  Ewangelia Marka 14 Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I wnet rano uczyniwszy radę najwyżsi kapłani z starszymi i z Doktormi i wszystką radą, związawszy Jezusa, wiedli i podali Piłatowi. [2] »I pytał go Piłat: Tyś jest królem Żydowskim? A on odpowiedziawszy, rzekł mu: Ty powiadasz. [3] »I skarżyli nań najwyżsi kapłani o wiele rzeczy. [4] »A Piłat go zasię spytał, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? patrz, w jako wielkich rzeczach cię winują. [5] »A Jezus nic więcéj nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował. [6] »A na święto zwykł im był wypuszczać jednego więźnia, któregokolwiek żądali. [7] »I był, co go nazywano Barabbaszem, który z buntownikami był w więzieniu, który był w rozruchu popełnił mężobójstwo. [8] »A gdy wstąpiła rzesza, poczęła prosić, jako im zawżdy czynił, [9] »A Piłat im odpowiedział i rzekł: Chcecież, puszczę wam króla Żydowskiego? [10] »Albowiem wiedział, iż go z zazdrości byli najwyżsi kapłani wydali. [11] »Lecz przedniejsi kapłani poduszczyli rzeszą, aby im raczéj Barabbasza puścił. [12] »A odpowiedziawszy zaś Piłat, rzekł im: Cóż tedy chcecie, uczynię królowi Żydowskiemu? [13] »A oni zasię wołali: Ukrzyżuj go! [14] »A Piłat im mówił: Cóż wżdy złego uczynił? A oni tem więcéj krzyczeli: Ukrzyżuj go! [15] »A Piłat chcąc ludowi dosyć uczynić, puścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowanego podał, aby był ukrzyżowan. [16] »A żołnierze wprowadzili go do sieni ratusznéj i zwołali wszystkiéj roty. [17] »I oblekli go w purpurę i włożyli nań uplótłszy, cierniową koronę. [18] »I poczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydowski! [19] »I bili głowę jego trzciną i plwali nań, a upadając na kolana kłaniali się jemu. [20] »A gdy się z niego naigrali, zwlekli go z purpury, i oblekli go w szaty jego i wywiedli go, aby go ukrzyżowali. [21] »I przymusili niektórego mimo idącego, Symona Cyrenejczyka, idącego ze wsi, ojca Alexandra i Rufa, aby niósł krzyż jego. [22] »I przywiedli go na miejsce Golgotha, co się wykłada: miejsce trupiéj głowy: [23] »I dawali mu pić wino z mirrą, i nie wziął. [24] »A ukrzyżowawszy go, podzielili szaty jego, miecąc o nie los, co kto miał wziąć. [25] »A była trzecia godzina, i ukrzyżowali go. [26] »I był napis winy jego napisany: Król Żydowski. [27] »A z nim ukrzyżowali dwu łotrów, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego. [28] »I wypełniło się pismo, które mówi: A ze złoczyńcami jest policzon. [29] »A mimo przechadzający bluźnili go, kiwając głowami swemi i mówiąc: Ach, który rozwalasz kościół, i we trzech dniach znowu budujesz! [30] »Wybaw się samego z krzyża. [31] »Także téż i najwyżsi kapłani szydząc, jeden do drugiego z Doktormi mówili: Inne zachował, a samego siebie zachować nie może. [32] »Niechże teraz Chrystus, król Izraelski, zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. I którzy z nim byli ukrzyżowani, sromocili go. [33] »A gdy była godzina szósta, stały się ciemności po wszystkiéj ziemi aż do dziewiątéj godziny. [34] »A dziewiątéj godziny zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi, Eloi, lamma sabacthani? co jest wyłożywszy: Boże mój, Boże mój! czemuś mię opuścił? [35] »A słysząc niektórzy z około stojących, mówili: Oto, Eliasza woła. [36] »A przybieżawszy jeden i napełniwszy gębkę octu, i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Niechajcie, patrzmy, jeźli przjdzie Eliasz, aby go zdjął. [37] »A Jezus wypuściwszy głos wielki, skonał. [38] »I rozdarła się na dwoje zasłona kościelna od wierzchu aż do dołu. [39] »A widząc rotmistrz, który stał przeciwko, iż tak wołając skonał, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym. [40] »Były téż i niewiasty patrzając zdaleka, między któremi była Marya Magdalena i Marya, Jakóba mniejszego i Józepha matka, i Salome: [41] »I gdy był w Galilei, chodziły za nim i służyły mu; i wiele innych, które były społem z nim wstąpiły do Jeruzalem. [42] »A gdy już był wieczór; (albowiem był dzień przygotowania, który jest przed szabbatem), [43] »Przyszedł Józeph z Arymathii, zacny senator, który téż oczekiwał królestwa Bożego, i śmiele wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusowe. [44] »A Piłat się zdziwił, jeźliby już umarł: a wezwawszy rotmistrza, pytał go, jeźli już umarł. [45] »I dowiedziawszy się od rotmistrza, darował ciało Józephowi. [46] »A Józeph, kupiwszy prześcieradło i zdjąwszy go, uwinął w prześcieradło i położył go w grobie, który był wyciosan z opoki, i przywalił kamień do drzwi grobowych. [47] »A Marya Magdalena i Marya Józephowa patrzyły, kędy go kładziono. 
«  Ewangelia Marka 14 Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.