Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wnet rano uczyniwszy radę najwyżsi kapłani z starszymi i z Doktormi i wszystką radą, związawszy Jezusa, wiedli i podali Piłatowi.
[2] »I pytał go Piłat: Tyś jest królem Żydowskim? A on odpowiedziawszy, rzekł mu: Ty powiadasz.
[3] »I skarżyli nań najwyżsi kapłani o wiele rzeczy.
[4] »A Piłat go zasię spytał, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? patrz, w jako wielkich rzeczach cię winują.
[5] »A Jezus nic więcéj nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował.
[6] »A na święto zwykł im był wypuszczać jednego więźnia, któregokolwiek żądali.
[7] »I był, co go nazywano Barabbaszem, który z buntownikami był w więzieniu, który był w rozruchu popełnił mężobójstwo.
[8] »A gdy wstąpiła rzesza, poczęła prosić, jako im zawżdy czynił,
[9] »A Piłat im odpowiedział i rzekł: Chcecież, puszczę wam króla Żydowskiego?
[10] »Albowiem wiedział, iż go z zazdrości byli najwyżsi kapłani wydali.
[11] »Lecz przedniejsi kapłani poduszczyli rzeszą, aby im raczéj Barabbasza puścił.
[12] »A odpowiedziawszy zaś Piłat, rzekł im: Cóż tedy chcecie, uczynię królowi Żydowskiemu?
[13] »A oni zasię wołali: Ukrzyżuj go!
[14] »A Piłat im mówił: Cóż wżdy złego uczynił? A oni tem więcéj krzyczeli: Ukrzyżuj go!
[15] »A Piłat chcąc ludowi dosyć uczynić, puścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowanego podał, aby był ukrzyżowan.
[16] »A żołnierze wprowadzili go do sieni ratusznéj i zwołali wszystkiéj roty.
[17] »I oblekli go w purpurę i włożyli nań uplótłszy, cierniową koronę.
[18] »I poczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydowski!
[19] »I bili głowę jego trzciną i plwali nań, a upadając na kolana kłaniali się jemu.
[20] »A gdy się z niego naigrali, zwlekli go z purpury, i oblekli go w szaty jego i wywiedli go, aby go ukrzyżowali.
[21] »I przymusili niektórego mimo idącego, Symona Cyrenejczyka, idącego ze wsi, ojca Alexandra i Rufa, aby niósł krzyż jego.
[22] »I przywiedli go na miejsce Golgotha, co się wykłada: miejsce trupiéj głowy:
[23] »I dawali mu pić wino z mirrą, i nie wziął.
[24] »A ukrzyżowawszy go, podzielili szaty jego, miecąc o nie los, co kto miał wziąć.
[25] »A była trzecia godzina, i ukrzyżowali go.
[26] »I był napis winy jego napisany: Król Żydowski.
[27] »A z nim ukrzyżowali dwu łotrów, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.
[28] »I wypełniło się pismo, które mówi: A ze złoczyńcami jest policzon.
[29] »A mimo przechadzający bluźnili go, kiwając głowami swemi i mówiąc: Ach, który rozwalasz kościół, i we trzech dniach znowu budujesz!
[30] »Wybaw się samego z krzyża.
[31] »Także téż i najwyżsi kapłani szydząc, jeden do drugiego z Doktormi mówili: Inne zachował, a samego siebie zachować nie może.
[32] »Niechże teraz Chrystus, król Izraelski, zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. I którzy z nim byli ukrzyżowani, sromocili go.
[33] »A gdy była godzina szósta, stały się ciemności po wszystkiéj ziemi aż do dziewiątéj godziny.
[34] »A dziewiątéj godziny zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi, Eloi, lamma sabacthani? co jest wyłożywszy: Boże mój, Boże mój! czemuś mię opuścił?
[35] »A słysząc niektórzy z około stojących, mówili: Oto, Eliasza woła.
[36] »A przybieżawszy jeden i napełniwszy gębkę octu, i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Niechajcie, patrzmy, jeźli przjdzie Eliasz, aby go zdjął.
[37] »A Jezus wypuściwszy głos wielki, skonał.
[38] »I rozdarła się na dwoje zasłona kościelna od wierzchu aż do dołu.
[39] »A widząc rotmistrz, który stał przeciwko, iż tak wołając skonał, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.
[40] »Były téż i niewiasty patrzając zdaleka, między któremi była Marya Magdalena i Marya, Jakóba mniejszego i Józepha matka, i Salome:
[41] »I gdy był w Galilei, chodziły za nim i służyły mu; i wiele innych, które były społem z nim wstąpiły do Jeruzalem.
[42] »A gdy już był wieczór; (albowiem był dzień przygotowania, który jest przed szabbatem),
[43] »Przyszedł Józeph z Arymathii, zacny senator, który téż oczekiwał królestwa Bożego, i śmiele wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusowe.
[44] »A Piłat się zdziwił, jeźliby już umarł: a wezwawszy rotmistrza, pytał go, jeźli już umarł.
[45] »I dowiedziawszy się od rotmistrza, darował ciało Józephowi.
[46] »A Józeph, kupiwszy prześcieradło i zdjąwszy go, uwinął w prześcieradło i położył go w grobie, który był wyciosan z opoki, i przywalił kamień do drzwi grobowych.
[47] »A Marya Magdalena i Marya Józephowa patrzyły, kędy go kładziono.