Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I począł zasię uczyć przy morzu; zebrała się do niego rzesza wielka, tak iż wszedłszy do łodzi, siedział na morzu, a wszystka rzesza była przy morzu na ziemi.
[2] »I nauczał ich wiele w przypowieściach i mówił im w nauce swojéj:
[3] »Słuchajcie! Oto siejący wyszedł siać.
[4] »A gdy siał, jedno padło podle drogi, a ptacy niebiescy przyszli i pojedli je.
[5] »A drugie padło na opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemie, i natychmiast wzeszło, iż nie miało głębokiéj ziemie.
[6] »A gdy słońce wzeszło, wygorzało, a przeto, iż nie miało korzenia, uschło.
[7] »A drugie padło w ciernie: i urosło ciernie i zadusiło je, i nie dało owocu.
[8] »A drugie upadło na ziemię dobrą i dało owoc bujny i rosnący, a jedno przyniosło trzydzieści, jedno sześćdziesiąt, jedno sto.
[9] »I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
[10] »A gdy sam tylko był, pytali go ci, co przy nim byli, dwanaście, o przypowieści.
[11] »I mówił im: Wam dano jest poznać tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy na stronie są, wszystko bywa w przypowieściach.
[12] »Aby patrząc patrzyli, a nie widzieli, a słysząc słyszeli, a nie zrozumieli, by się kiedy nie nawrócili, a były im odpuszczone grzechy.
[13] »I rzekł im: Nie rozumiecie téj przypowieści? a jakóż zrozumiecie wszystkie przypowieści?
[14] »Który sieje, słowo sieje.
[15] »A ci są, którzy podle drogi, gdzie się rozsiewa słowo, a gdy usłyszą, natychmiast przychodzi szatan, a bierze słowo, które jest wsiane w serca ich.
[16] »Takżeć i ci są, co na opoczystych są posiani, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast je z radością przyjmują,
[17] »A nie mają korzenia w sobie, ale są doczesnymi; potem, gdy przyjdzie uciśnienie i prześladowanie dla słowa, natychmiast się gorszą.
[18] »A drudzy są, którzy między ciernie są posiani, ci są, którzy słowa słuchają,
[19] »A pieczołowania świata i omamienie bogactw i chciwości innych rzeczy, wszedłszy zagłuszają słowo, i stawa się bez pożytku.
[20] »A ci są, którzy na dobrą ziemię są posiani, którzy słuchają słowa i przyjmują i przynoszą owoc, jedno trzydzieści, jedno sześćdziesiąt i jedno sto.
[21] »I mówił im: Izali świecę wnoszą, aby ją stawiono pod korcem, albo pod łożem? aza nie, aby była na świeczniku postawiona?
[22] »Albowiem nic nie jest tajemnego, co by się objawić nie miało, ani stało się skrytem, ale iżby na jaśnią wyszło.
[23] »Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niech słucha.
[24] »I mówił im: obaczcież, czego słuchacie. Jaką miarą mierzyć będziecie, będzie wam odmierzono i będzie wam przydano.
[25] »Albowiem kto ma, będzie mu dano: a kto nie ma, i to, co ma, odejmą od niego.
[26] »I mówił: Tak jest królestwo Boże, jako gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię,
[27] »A spałby i wstawał w nocy i we dnie, a nasienieby wschodziło i rosło, gdy on nie wie.
[28] »Bo ziemia sama z siebie owoc rodzi, najprzód trawę, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.
[29] »A gdy się dostoi zboże, wnet zapuści sierp; bo żniwo przyszło.
[30] »I mówił: Komuż podobnem uczynimy królestwo Boże? albo któremu podobieństwu przyrównamy je?
[31] »Jako ziarno gorczyczne: które, gdy sieją w ziemię, mniejsze jest ze wszystkiego nasienia, które jest na ziemi:
[32] »A gdy będzie wsiane, wzrasta i bywa większe nad wszystkie jarzyny i czyni gałęzie wielkie, tak iż pod cieniem jego mogą mieszkać ptacy niebiescy.
[33] »I wielą takowych przypowieści mówił do nich słowo, jako mogli słuchać.
[34] »A oprócz przypowieści nie mówił im: a uczniom swoim osobno wszystko wykładał.
[35] »I mówił im w on dzień, gdy już był wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę.
[36] »A opuściwszy rzeszą, wzięli go, tak jako był w łodzi, a inne łodzi były z nim.
[37] »I stała się nawałność wielka wiatru, i wały lały w łódkę, tak iż się łódź napełniała.
[38] »A on był na zadzie łodzi śpiąc na wezgłówku; i obudzili go i mówili mu: Nauczycielu! nie dolega cię, iż giniemy?
[39] »A ocuciwszy się, zagroził wiatrowi i rzekł morzu: Milcz, zamilknij. I przestał wiatr, i stała się cisza wielka.
[40] »I rzekł im: Czemużeście bojaźliwi? jeszczeż nie macie wiary?
[41] »I przelękli się bojaźnią wielką i mówili jeden ku drugiemu: Któż wżdy ten jest, że i wiatr i morze są mu posłuszne?