Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Ewangelia Marka » Rozdział 4
«  Ewangelia Marka 3 Ewangelia Marka 4 Ewangelia Marka 5  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I począł zasię uczyć przy morzu; zebrała się do niego rzesza wielka, tak iż wszedłszy do łodzi, siedział na morzu, a wszystka rzesza była przy morzu na ziemi. [2] »I nauczał ich wiele w przypowieściach i mówił im w nauce swojéj: [3] »Słuchajcie! Oto siejący wyszedł siać. [4] »A gdy siał, jedno padło podle drogi, a ptacy niebiescy przyszli i pojedli je. [5] »A drugie padło na opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemie, i natychmiast wzeszło, iż nie miało głębokiéj ziemie. [6] »A gdy słońce wzeszło, wygorzało, a przeto, iż nie miało korzenia, uschło. [7] »A drugie padło w ciernie: i urosło ciernie i zadusiło je, i nie dało owocu. [8] »A drugie upadło na ziemię dobrą i dało owoc bujny i rosnący, a jedno przyniosło trzydzieści, jedno sześćdziesiąt, jedno sto. [9] »I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha. [10] »A gdy sam tylko był, pytali go ci, co przy nim byli, dwanaście, o przypowieści. [11] »I mówił im: Wam dano jest poznać tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy na stronie są, wszystko bywa w przypowieściach. [12] »Aby patrząc patrzyli, a nie widzieli, a słysząc słyszeli, a nie zrozumieli, by się kiedy nie nawrócili, a były im odpuszczone grzechy. [13] »I rzekł im: Nie rozumiecie téj przypowieści? a jakóż zrozumiecie wszystkie przypowieści? [14] »Który sieje, słowo sieje. [15] »A ci są, którzy podle drogi, gdzie się rozsiewa słowo, a gdy usłyszą, natychmiast przychodzi szatan, a bierze słowo, które jest wsiane w serca ich. [16] »Takżeć i ci są, co na opoczystych są posiani, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast je z radością przyjmują, [17] »A nie mają korzenia w sobie, ale są doczesnymi; potem, gdy przyjdzie uciśnienie i prześladowanie dla słowa, natychmiast się gorszą. [18] »A drudzy są, którzy między ciernie są posiani, ci są, którzy słowa słuchają, [19] »A pieczołowania świata i omamienie bogactw i chciwości innych rzeczy, wszedłszy zagłuszają słowo, i stawa się bez pożytku. [20] »A ci są, którzy na dobrą ziemię są posiani, którzy słuchają słowa i przyjmują i przynoszą owoc, jedno trzydzieści, jedno sześćdziesiąt i jedno sto. [21] »I mówił im: Izali świecę wnoszą, aby ją stawiono pod korcem, albo pod łożem? aza nie, aby była na świeczniku postawiona? [22] »Albowiem nic nie jest tajemnego, co by się objawić nie miało, ani stało się skrytem, ale iżby na jaśnią wyszło. [23] »Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niech słucha. [24] »I mówił im: obaczcież, czego słuchacie. Jaką miarą mierzyć będziecie, będzie wam odmierzono i będzie wam przydano. [25] »Albowiem kto ma, będzie mu dano: a kto nie ma, i to, co ma, odejmą od niego. [26] »I mówił: Tak jest królestwo Boże, jako gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię, [27] »A spałby i wstawał w nocy i we dnie, a nasienieby wschodziło i rosło, gdy on nie wie. [28] »Bo ziemia sama z siebie owoc rodzi, najprzód trawę, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. [29] »A gdy się dostoi zboże, wnet zapuści sierp; bo żniwo przyszło. [30] »I mówił: Komuż podobnem uczynimy królestwo Boże? albo któremu podobieństwu przyrównamy je? [31] »Jako ziarno gorczyczne: które, gdy sieją w ziemię, mniejsze jest ze wszystkiego nasienia, które jest na ziemi: [32] »A gdy będzie wsiane, wzrasta i bywa większe nad wszystkie jarzyny i czyni gałęzie wielkie, tak iż pod cieniem jego mogą mieszkać ptacy niebiescy. [33] »I wielą takowych przypowieści mówił do nich słowo, jako mogli słuchać. [34] »A oprócz przypowieści nie mówił im: a uczniom swoim osobno wszystko wykładał. [35] »I mówił im w on dzień, gdy już był wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę. [36] »A opuściwszy rzeszą, wzięli go, tak jako był w łodzi, a inne łodzi były z nim. [37] »I stała się nawałność wielka wiatru, i wały lały w łódkę, tak iż się łódź napełniała. [38] »A on był na zadzie łodzi śpiąc na wezgłówku; i obudzili go i mówili mu: Nauczycielu! nie dolega cię, iż giniemy? [39] »A ocuciwszy się, zagroził wiatrowi i rzekł morzu: Milcz, zamilknij. I przestał wiatr, i stała się cisza wielka. [40] »I rzekł im: Czemużeście bojaźliwi? jeszczeż nie macie wiary? [41] »I przelękli się bojaźnią wielką i mówili jeden ku drugiemu: Któż wżdy ten jest, że i wiatr i morze są mu posłuszne? 
«  Ewangelia Marka 3 Ewangelia Marka 4 Ewangelia Marka 5  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.