Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Ewangelia Jana » Rozdział 10
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto nie wchodzi przeze drzwi do owczarnie owiec, ale wschodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca. [2] »Lecz który wchodzi przeze drzwi, pasterzem jest owiec. [3] »Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają głosu jego, i nazywa owce swe mianowicie i wywodzi je. [4] »A gdy wypuści owce swe, idzie przed niemi, a owce idą za nim; bowiem znają głos jego. [5] »A za cudzym nie idą, ale uciekają od niego; bo nie znają głosu obcych. [6] »Tę przypowieść powiedział im Jezus; lecz oni nie zrozumieli, co im powiadał. [7] »Rzekł im tedy zasię Jezus: Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Iżem Ja jest drzwiami owiec. [8] »Wszyscy, ile ich przyszło, złodzieje są i zbójcy, i ich nie słuchały owce. [9] »Jam jest drzwiami. Przez mię jeźli kto wnidzie, zbawion będzie: i wnidzie i wynidzie i pastwisko znajdzie. [10] »Złodziej nie przychodzi, jedno żeby kradł a zabijał i tracił: Jam przyszedł, aby żywot miały i obficiéj miały. [11] »Jam jest pasterz dobry: dobry pasterz duszę swą daje za owce swoje. [12] »Lecz najemnik, i który nie jest pasterzem, którego nie są owce własne, widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce i ucieka; a wilk porywa i rozpłasza owce. [13] »A najemnik ucieka, iż jest najemnikiem i nie ma pieczy o owcach. [14] »Jam jest pasterz dobry i znam moje, i znają mię moje. [15] »Jako mię zna Ojciec, i Ja znam Ojca, a duszę moję kładę za owce moje. [16] »I drugie owce mam, które nie są z téj owczarniéj, i one potrzeba abych przywiódł: i słuchać będą głosu mego, i stanie się jedna owczarnia i jeden pasterz. [17] »Dlatego mię miłuje Ojciec, iż Ja kładę duszę moję, abych ją zasię wziął. [18] »Nikt jéj nie bierze odemnie, ale Ja kładę ją sam od siebie: i mam moc położyć ją, a mam moc zasię wziąć ją. To rozkazanie wziąłem od Ojca mego. [19] »Stała się zaś różnica między Żydy dla tych mów. [20] »I mówiło ich wiele z nich: Djabelstwo ma i szaleje, czemuż go słuchacie? [21] »Drudzy mówili: Teć słowa nie są djabelstwo mającego. Izali czart ślepych oczy otwarzać może? [22] »A było w Jeruzalem poświęcenie kościoła, i zima była. [23] »A Jezus chodził w kościele w krużganku Salomonowym. [24] »Obstąpili go tedy Żydowie, a rzekli mu: Dokądże duszę naszę na rzeczy trzymasz? Jeźliś ty jest Chrystus, powiedz nam jawnie. [25] »Odpowiedział im Jezus: Powiadam wam, a nie wierzycie; sprawy, które Ja czynię w imię Ojca mego, te o mnie świadectwo dają. [26] »Ale wy nie wierzycie, iż nie jesteście z owiec moich. [27] »Owce moje słuchają głosu mego, a Ja je znam, i idą za mną. [28] »Ja im wieczny żywot dawam: i nie zginą na wieki, ani ich żaden wydrze z ręki mojéj. [29] »Ojciec mój, co mi je dał, większy jest nadewszystko: a żadnej nie może wydrzeć z rąk Ojca mego. [30] »Ja i Ojciec jedno jesteśmy. [31] »Porwali tedy kamienie Żydowie, aby go ukamionowali. [32] »Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam z Ojca mego, dla którego uczynku z tych kamionujecie mię? [33] »Odpowiedzieli mu Żydowie: Dla dobrego uczynku nie kamionujemy cię, ale dla bluźnierstwa, a iż ty będąc człowiekiem, czynisz się sam Bogiem. [34] »Odpowiedział im Jezus: Zali nie jest napisano w zakonie waszym: Iż Jam rzekł: Bogowie jesteście? [35] »Jeźliżeć one nazwał bogami, do których stała się Boża mowa, a nie może być Pismo skażone: [36] »Którego Ojciec posłał na świat, wy powiadacie: Że bluźnisz, iżem rzekł: Jestem Synem Bożym? [37] »Jeźliż nie czynię spraw Ojca mego, nie wierzcie mi. [38] »A jeźli czynię, chociażbyście mnie wierzyć nie chcieli, wierzcież uczynkom, abyście poznali i wierzyli, że Ojciec jest we mnie, a Ja w Ojcu. [39] »Szukali tedy go poimać, i wyszedł z rąk ich. [40] »I odszedł zasię za Jordan na ono miejsce, gdzie pierwéj Jan chrzcił, i tam mieszkał. [41] »(10:41) A wiele ich do niego przychodziło i mówili: Iż Janci żadnego znaku nie uczynił. (10:42a) A wszystko, cokolwiek Jan o tym opowiedział, prawda była. [42] »(10:42b) I wiele ich uwierzyło weń. 
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.