Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I stało się w Ikonium, że pospołu weszli do bóżnice Żydowskiéj i mówili tak, że wielkie mnóstwo Żydów i Greków uwierzyło.
[2] »Lecz Żydowie, którzy niewierni byli, pobudzili i ku gniewowi wzruszyli serca pogańskie przeciw braciéj.
[3] »Przetóż niemały czas strawili, bezpiecznie poczynając w Panu, który dawał świadectwo słowu łaski swojéj i czynił, że znaki i cuda się działy przez ręce ich.
[4] »I rozdwoiło się pospólstwo miejskie, i byli jedni z Żydy, a drudzy z Apostoły.
[5] »A gdy się stało najście poganów i Żydów z książęty ich, aby je spotwarzyli i ukamionowali,
[6] »(14:6a) Dowiedziawszy się, udali się do miast Likaońskich, do Listry i Derby i wszystkiéj w okolicy krainy:
[7] »(14:6b) i tam opowiadali Ewangelią.
[8] »(14:7) A mąż niektóry w Listrze niemocny na nogi siedział, chrom z żywota matki swojéj, który nigdy nie chodził.
[9] »(14:8) Ten słuchał Pawła mówiącego; który nań patrząc i widząc, że miał wiarę, aby był uzdrowion,
[10] »(14:9) Rzekł głosem wielkim: Wstań na nogi twoje prosto. I wyskoczył i chodził.
[11] »(14:10) A rzesze widząc, co uczynił Paweł, podniosły głos swój mówiąc po Likaońsku: Bogowie, stawszy się ludziom podobni, zstąpili do nas.
[12] »(14:11) I nazywali Barnabasza Jowiszem, a Pawła Merkuryuszem; ponieważ on przodkował w mowie.
[13] »(14:12) A kapłan Jowiszów, który był przed miastem, woły i wieńce do wrót przyniósłszy, chciał z ludem ofiarować.
[14] »(14:13) Co usłyszawszy Apostołowie, Barnabasz i Paweł, rozdarłszy odzienia swoje, wskoczyli między rzesze, wołając
[15] »(14:14) I mówiąc: Mężowie! co to czynicie? i myć śmiertelni jesteśmy, wam podobni ludzie, opowiadając wam, abyście się od tych próżnych rzeczy nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię i morze i wszystko, co w nich jest,
[16] »(14:15) Który za przeszłych wieków dopuszczał wszystkim poganom chodzić ich drogami.
[17] »(14:16) A iście nie zostawił samego siebie bez świadectwa, czyniąc dobrze z nieba, dawając dżdże i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i weselem serca nasze.
[18] »(14:17) A to mówiąc, zaledwie uspokoili rzesze, że im nie ofiarowali.
[19] »(14:18) I nadeszli niektórzy z Antyochii i z Ikonii Żydowie: a namówiwszy rzesze i kamienując Pawła, wywlekli go z miasta, mniemając, żeby umarł.
[20] »(14:19) Lecz gdy go uczniowie obstąpili, wstawszy wszedł do miasta, a nazajutrz wyszedł do Derben z Barnabaszem.
[21] »(14:20) A gdy opowiedzieli Ewangelią miastu onemu i nauczyh wielu, wrócili się do Listry i Ikonium i Antyochii,
[22] »(14:21) Utwierdzając serca uczniów i napominając, aby trwali w wierze, a iż przez wiele ucisków trzeba nam wniść do królestwa Bożego.
[23] »(14:22) A gdy postanowili im kapłany w każdym kościele i modlili się z poszczeniem, polecili je Panu, w którego uwierzyli.
[24] »(14:23) A przeszedłszy Pizydyą, przyszli do Pamphilii.
[25] »(14:24) I opowiedziawszy w Pergii słowo Pańskie, poszli do Attalii.
[26] »(14:25) A ztamtąd płynęli do Antyochii, zkąd byli oddani łasce Bożéj ku sprawie, którą wykonali.
[27] »(14:26) A przyszedłszy i kościół zgromadziwszy, opowiedzieli, jako wielkie rzeczy Bóg uczynił z nimi, a iż poganom otworzył drzwi wiary.
[28] »(14:27) I przemieszkali czas niemały z uczniami.