Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(49:1) Dyrygentowi. Śpiew Korachidów.
(49:2) Słuchajcie tego wszystkie ludy, ucha nadstawcie wszyscy znikomego świata mieszkańcy!
[2] »(49:3) Równo zwykli ludzie, jak możnych synowie, wraz bogaty i biedny.
[3] »(49:4) Usta me zasadę wypowiedzą mądrości, a zaduma serca mego istotny rozsądek.
[4] »(49:5) Ucha mego nakłonię ku przypowieści, a harfie rozwiążę mą zagadkę.
[5] »(49:6) Czemuż miałbym się trwożyć w dniach, gdy złe panuje, - grzech, czyż okrąży moje stopy?
[6] »(49:7) Tych, co zawierzają swemu powodzeniu, a mnogiem swem bogactwem się chełpią?
[7] »(49:8) Brata rodzonego nie wyzwoli mąż, ni też da on Bogn jego okup.
[8] »(49:9) Jako że zbyt drogie wykupno ich dusz i zaniechane będzie na wieki.
[9] »(49:10) A niechajbyź żył jeszcze - na zawsze i nie oglądał zatraty!
[10] »(49:11) Chociaż widzi: mędrcy umierają, razem też głupi i prostak giną, a pozostawią drugim swe dobra.
[11] »(49:12) To. co w ich wnętrzu żyje jest domem ich na wieki, ich siedzibą po wszystkie pokolenia, którą przyzwali imionami swemi, bawiąc na ziemi.
[12] »(49:13) Człowiek usadowion w tem, co najdroższe. gdy w niem przebywać nie chce - przyrównan do bydlęcia, co zmilkło.
[13] »(49:14) Ta oto droga ich zwodnem dla nich głupstwem i dla tych, co za nimi idąc, znajdują upodobanie w ich ustach. Selah.
[14] »(49:15) Jako trzoda przepaścią uczynili śmierć, ona ich paść będzie, a zawładną nimi ludzie prawi na świtaniu oraz tychże opoka, aby ze Swej wyniosłej siedziby- unicestwić przepaść.
[15] »(49:16) Jeno Bóg wybawi duszę moją z rąk przepaści, bo zabierze mnie. Selah,
[16] »(49:17) Nie obawiaj się, iż wzbogaci się mąż, iż wzmoże się chwała jego domu.
[17] »(49:18) Gdyż nie przez śmierć swą weźmie on wszystko, nie zestąpi za nim sława jego.
[18] »(49:19) Choć za życia swego chwali sobie swój żywot, ciebie sławić będą, gdyż sobie dobrze uczynisz.
[19] »(49:20) Dojdziesz do pokolenia jego ojców, - przenigdy nie ujrzą światła.
[20] »(49:21) Człowiek usadowion w tem, co najdroższe, gdy nie rozumie, - przyrównan do bydlęcia, co zmilkło.