Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Elizeusz powiedział do niewiasty, której syna wskrzesił, oświadczając: "Powstań i idź ty i dom twój i przebywaj, gdzie będziesz mogła przebywać, ponieważ Bóg przywołał głód i będzie on również w kraju przez siedem lat".
[2] »Niewiasta powstała i uczyniła, jako mówił mąż Boży; poszła ona wraz z rodziną swoją i przebywała w kraju Filistynów przez siedem lat.
[3] »A pod koniec siedmiu lat powróciła owa niewiasta z kraju filistyńskiego i wyszła domagać się od króla swego domu i swego pola.
[4] »Tedy król rozmawiał z Gehazim, sługą męża Bożego, rzekąc: "Opowiedz no mi - proszę - o wszystkich wielkich rzeczach, które uczynił Elizeusz".
[5] »I stało się, że gdy on opowiadał królowi, jako wskrzesił umarłego, a oto niewiasta, której wskrzesił syna, przyszła domagać się od króla swego domu i swego pola. I rzekł Gehazi: "Panie mój, królu, oto ta niewiasta i ten syn jej, którego wskrzesił Elizeusz".
[6] »Król wypytywał się niewiasty, a ta opowiedziała mu. Tedy król przydzielił jej jednego z junaków, mówiąc: "Zwróć wszystko, co do niej należy, wraz ze wszystkimi dochodami z pola ode dnia, gdy opuściła kraj, aż do tego czasu".
[7] »Elizeusz przybył do Damaszku; Ben Hadad, król syryjski, był chory i oświadczono mu, mówiąc: "Mąż Boży przybył aż tutaj".
[8] »Tedy rzekł król do Hazaela: "Weź do swej ręki dar i pójdź, aby się spotkać z mężem Bożym; a wypytasz się przez niego Jahwe, mówiąc: "Czy też wyjdę z tej choroby?"
[9] »I udał się Hazael na jego spotkanie, wziął dar do swej ręki ze wszystkiego, co było najlepsze w Damaszku, obładował czterdzieści wielbłądów. Gdy przybył, stawił się przed nim i rzekł: "Twój syn, Ben-Hadad, król syryjski, wysłał mnie do ciebie, oświadczając: Czy też wyjdę z tej choroby?"
[10] »Elizeusz mu odpowiedział: "Idź, powiedz mu: Napewno wyjdziesz. Jahwe jednak objawił mi, że napewno umrze".
[11] »Mąż Boży zatrzymał swoje spojrzenie na Hazaelu, że ten aż się zawstydził i rozpłakał się Elizeusz.
[12] »Hazael rzekł: "Dlaczego pan mój płacze?" Ten odpowiedział: "Ponieważ wiem, jakie ty nieszczęście wyrządzisz synom Izraelowym: spalisz ich miasta obronne, młodzież ich mieczem pozabijasz, dzieci ich porostrącasz, i brzemienne ich poprzebijasz".
[13] »Hazael odrzekł: "Czyż sługa twój jest psem, aby się miał dopuścić tak strasznych rzeczy?" Elizeusz odrzekł: "Jahwe mi objawił, że ty zostaniesz królem syryjskim"
[14] »Tedy odszedł od Elizeusza i przybył do swego pana, który rzekł do niego: "Co ci powiedział Elizeusz?" Ten rzekł: "Powiedział mi: Napewno żyć będziesz".
[15] »A nazajutrz wziął Hazael grubą chustę, a umoczywszy w wodzie, rozciągnął na jego twarzy i umarł. I Hazael panował zamiast niego.
[16] »W piątym roku Jehorama, syna Achaba, króla izraelskiego, był jeszcze Jozafat królem judzkim; a Jehoram syn Jozafata, panował jako król judzki.
[17] »Miał trzydzieści dwa lata, gdy zaczął panować i panował osiem lat w Jeruzalem.
[18] »Chodził on drogami królów izraelskich, jako czynił ród Achaba, miał bowiem za żonę córkę Achaba i niegodziwie postępował w oczach Bożych.
[19] »Bóg atoli nie chciał zniszczyć Judy przez wzgląd na Dawida, sługę swego, jako mu powiedział, że mu da lampę wśród synów jego po wszystkie dni.
[20] »Za jego czasów Idumea uwolniła się z pod panowania judzkiego i wybrali sobie króla.
[21] »Jehoram tedy wkroczył do Cairu ze wszystkimi swymi wozami, a wstawszy w nocy, pobił Edomitów, którzy go otaczali, zarówno jak dowódców wozów; i naród uciekł do swoich namiotów.
[22] »Edomici uwolnili się od panowania judzkiego aż do dnia tego. Podówczas Libna też uwolniła się.
[23] »Reszta dziejów Jehorama i wszystko, czego dokonał, czyż nie jest zapisane w księdze. Kronik królów judzkich?
[24] »I zasnął Jehoram z ojcami swoimi i został pogrzebany z ojcami swoimi w mieście Dawida; a Ahazjasz, syn jego, panował zamiast niego.
[25] »W dwunastym roku Jehorama, syna Achaba, króla izraelskiego, zaczął panować Ahazjasz, syn Jehorama, króla judzkiego.
[26] »Ahazjasz miał dwadzieścia dwa lata, gdy zaczął panować i panował jeden rok w Jeruzalem. Imię jego matki było Atalia, córka Omriego, króla izraelskiego.
[27] »Chodził on drogami rodu Achabowego i postępował niegodziwie w oczach Bożych, jako dom Achaba, był on bowiem zięciem domu Achabowego.
[28] »Wyruszył on z Jehoramem, synem Achaba, aby walczyć z Hazaelem, królem syryjskim w Ramoth w Galaadzie. Syryjczycy zranili Jehorama.
[29] »Król Joram wrócił, by się leczyć w Izreel z ran, jakie zadali mu Syryjczycy w Ramoth, gdy walczył przeciwko Hazaelowi, królowi syryjskiemu. Ahazjasz, syn Jehorama, króla judzkiego, przybył, aby odwiedzić Jorama, syna Achaba w Izreel, ponieważ ten był chory.