Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 1 Księga Kronik » Rozdział 29
«  1 Księga Kronik 28 1 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 1  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Król Dawid rzekł do całego zgromadzenia: "Salomon, syn mój jedyny, którego Bóg wybrał, jest młodym i słabym, a praca wielka; ten pałac bowiem nie jest dla człowieka, lecz dla Jahwe, Boga. [2] »Ze wszystkich sił moich przygotowałem złoto na przedmioty złote, srebro na przedmioty srebrne, miedzi na miedziane, żelazo na żelazne, drzewo na drewniane, kamienie onyksu na wysadzanie, kamienie lazurowe i różne kolory, tudzież wszelkie kamienie kosztowne, a kamienia marmuru wielką ilość. [3] »A nadto z chęci mojej ku domowi Boga mego osobne złoto i srebro, jakie posiadam, oddałem dla domu Boga mego poza tym wszystkim, co przygotowałem dla domu świątyni: [4] »trzy tysiące talentów złota, złota z Ofiru i siedem tysięcy talentów srebra oczyszczonego, aby pokryć ściany gmachów, [5] »złoto na przedmioty złote, srebro na srebrne i na wszelki wyrób rąk rzemieślniczych. Kto jest chętny dopełnić jeszcze dzisiaj ręką swoją dla Pana?" [6] »Chętnie przyłożyli się przełożeni rodów, przełożeni pokoleń izraelskich, dowódcy nad tysiącami i setkami, zarówno jak kierownicy robót królewskich. [7] »Ci dali na rzecz domu Bożego złota pięć tysięcy talentów, daryków dziesięć tysięcy, srebra dziesięć tysięcy talentów, miedzi osiemnaście tysięcy talentów, a żelaza sto tysięcy talentów. [8] »U kogo się znajdowały kamienie kosztowne dawano do skarbca domu Bożego na ręce Jehijela Gerszonity. [9] »Lud cieszył się ze swoich ofiar dobrowolnych, albowiem ze szczerego serca chętnie składali Bogu; król Dawid również odczuwał wielką radość. [10] »Dawid błogosławił Boga wobec całego zgromadzenia; i rzekł Dawid: "Błogosławiony z wieków na wieki o Jahwe, Boże Izraela, nasz Ojcze! [11] »Twoja jest o Jahwe, wielkość, moc, sława, majestat i chwała, ponieważ wszystko co jest na niebie i na ziemi, do Ciebie należy; Twoje jest, o Panie, królestwo i Tyś wywyższony ponad wszelką zwierzchność. [12] »Bogactwo i dostojność od Ciebie pochodzi; Ty nad wszystkim królujesz; w ręku Twoim siła i moc i ręką Twoją może być wszystko wywyższone i utwierdzone. [13] »Teraz tedy, Boże nasz, wyznawamy Ci i wychwalamy Twoje imię przesławne. [14] »Kimże ja jestem i kimże naród mój, że mamy możność i siłę ofiarować dobrowolnie te rzeczy? Albowiem od Ciebie to wszystko i my dajemy Tobie, co z ręki Twej pochodzi. [15] »Jesteśmy bowiem pielgrzymami przed Tobą i przychodniami, jako byli wszyscy ojcowie nasi; dni nasze jako cień na ziemi i niemasz czego się spodziewać. [16] »Panie, Boże, wszystko to bogactwo, któreśmy przygotowali na budowę dla Ciebie, na dom dla imienia Twego świętego, z ręki Twojej pochodzi i wszystko jest Twoje. [17] »Wiem, Boże, że Ty badasz serce i sprawiedliwości pożądasz, ja też w prawości serca mojego składam dobrowolnie to wszystko, a teraz z radością spoglądam, że lud Twój, tutaj się znajdujący, chętnie składa Tobie. [18] »Panie, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela, ojców naszych, zachowaj na zawsze tę chęć, jako wyraz uczuć serca ludu Twego i nakłoń ich serca ku sobie. [19] »A synowi mojemu, Salomonowi, daj serce doskonałe, aby strzegł rozkazów Twoich, praw Twoich i przykazań Twoich, aby to wszystko wykonał i zbudował pałac, który przygotowałem". [20] »A do całego zgromadzenia rzekł Dawid: "Błogosławcie - proszę - Jahwe, Boga waszego". I całe zgromadzenie błogosławiło Jahwe, Boga ojców ich; skłonili się i oddali pokłon Bogu i królowi. [21] »Nazajutrz tego dnia zarznięto ofiary dla Jahwe i złożono całopalenia dla Jahwe, ciołków tysiąc, baranów tysiąc i jagniąt tysiąc, z ich ofiarami płynnymi i mnóstwem ofiar za całego Izraela; [22] »spożywali i pili tego dnia przed Jahwe z wielką radością. Drugim razem obwołali królem Salomona, syna Dawidowego i namaścili go przed Bogiem na księcia, a Cadoka na wielkiego kapłana. [23] »Salomon zasiadł na tronie Bożym, jako król zamiast Dawida, ojca swego i powodziło mu się, a wszyscy Izraelici byli mu posłuszni. [24] »Wszyscy przełożeni i rycerze, zarówno jak vszyscy synowie króla Dawida poddali się królowi Salomonowi. [25] »Bóg bardzo wywyższył Salomona w oczach Izraela i zjednał dla jego królestwa taką chwałę, jakiej nie posiadał przed nim żaden król nad Izraelem. [26] »Dawid, syn Iszai, panował nad całym Izraelem. [27] »Czas, w którym panował nad Izraelem, wyniósł czterdzieści lat, w Hebronie panował siedem lat, w Jeruzalem panował trzydzieści trzy lata. [28] »Umarł w szczęśliwej starości, syty dni, bogactwa i chwały; a Salomon, syn jego, panował po nim. [29] »Dzieje Dawida króla pierwsze zarówno jak ostatnie, oto one są zapisane w historii Samuela widzącego, w historii Natana proroka i w historii Gada widzącego, [30] »wraz z całym królestwem jego, tudzież z jego przedsięwzięciami i zmianami, jakie przeszły nad nim, nad Izraelem i nad wszystkimi królestwami krajów. 
«  1 Księga Kronik 28 1 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 1  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.