Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Kronik » Rozdział 10
«  2 Księga Kronik 9 2 Księga Kronik 10 2 Księga Kronik 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Roboam udał się do Sychemu, ponieważ przybyli do Sychemu wszyscy Izraelici, aby go wybrać królom. [2] »A Jeroboam, syn Nabata, który przebywał jeszcze w Egipcie, dokąd był uciekł przed królem Salomonem, dowiedziawszy się o tem, powrócił Jeroboam z Egiptu. [3] »Posłano tedy po niego i przywołano go; przybył Jeroboam i wszystek Izrael i przemawiali do Roboama w ten sposób: [4] »"Twój ojciec uczynił jarzmo nasze twarde; ulżyj nam z robót twardych ojca twojego i z jarzma ciężkiego, jakie włożył na nas, a będziemy ci służyli". [5] »On odpowiedział im: "Wróćcie do mnie po trzech dniach". I lud odszedł. [6] »Król Roboam radził się starszych, którzy byli przy Salomonie, ojcu jego, podczas jego życia, mówiąc: "Co radzicie, aby odpowiedzieć ludowi w tej sprawie?" [7] »Przemówili do niego, oświadczając: "Jeśli będziesz dobry dla tego narodu, chętnie ich przyjmiesz i będziesz do nich mówił przychylnie, będą zawsze twoimi sługami". [8] »Ten jednak zaniechał rady starszych, jaką mu podawali, a radził się młodzieńców, którzy, będąc przy nim, razem się wychowywali. [9] »I rzekł do nich: "Jak wy mi radzicie, co mam odpowiedzieć temu ludowi, którzy przemawiali do mnie, mówiąc: Ulżyj nam jarzma, jakie ojciec twój włożył na nas?". [10] »Młodzieńcy którzy się z nim wychowywali, odpowiedzieli mu, oświadczając:"Tak odpowiesz temu ludowi, który przemawiał do ciebie, mówiąc: Twój ojciec obciążył jarzmo nasze, ty zaś ulżyj nam jego! Tak im odpowiesz: Mój palec mały jest większy od bioder mego ojca. [11] »Otóż ojciec mój włożył na was jarzmo ciężkie, a ja jeszcze dodam do jarzma waszego; mój ojciec karcił was batogami, a ja będę karcił ościeniami". [12] »Jeroboam wraz z całym ludem przybył do Roboama, jako był powiedział król, oświadczając: "Powróćcie do mnie dnia trzeciego". [13] »Król im odpowiedział twardo. Król Roboam zaniechawszy rady starszych, [14] »przemówił do nich według rady młodzieńców, oświadczając: "Ojciec mój obciążył jarzmo wasze, a ja jeszcze do niego przyłożę; ojciec mój karcił was batogami, a ja będę karcił ościeniami". [15] »Król nie wysłuchał narodu, taki był bowiem powód ze strony Boga, aby się spełniło słowa jego, jakie wyrzekł do Ahiji ze Szilo w Jeroboamie, synie Nabata. [16] »Gdy ujrzał wszystek Izrael, że król ich nie wysłuchał, powrócił lud do króla i rzekł: "Jakiż my mamy dział z Dawidem? Nie ma dziedzictwa u syna Iszai. Izraelu! każdy do namiotów swoich! A teraz patrz na dom swój, Dawidzie!" I odszedł wszystek Izrael do namiotów swoich. [17] »Roboam tedy pozostał królem tylko nad synami Izraelowymi, zamieszkującymi miasta judzkie. [18] »Posłał tedy król Roboam Adorama, który był nad podatkami, lecz Izraelici obrzucili go kamieniami i umarł. Król Roboam wszedł pospiesznie na wóz, aby uciec do Jeruzalem. [19] »I oderwali się Izraelici od domu Dawidowego, aż do dnia tego. 
«  2 Księga Kronik 9 2 Księga Kronik 10 2 Księga Kronik 11  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.