Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Dnia dwudziestego czwartego tegoż miesiąca, synowie Izraelowi zebrali się na post w worach i z pyłem na swych głowach.
[2] »Ci, co byli z rodu Izraela, oddzielili się od wszystkich obcych, a stanąwszy osobno, wyznawali grzechy swoje i winy ojców swoich.
[3] »A gdy wstali na swe miejsca, czytali w księdze prawa Jahwe, ich Boga, przez jedną czwartą dnia, a przez drugą czwartą dnia wyznawali grzechy i oddawali cześć Jahwie, Bogu swojemu.
[4] »Jeszua, Bani, Kadmijel, Szebanija, Bunni, Szerebiasz, Bani, Khenani, weszli na podwyższenie lewickie i wołali wielkim głosem do Jahwe, ich Boga.
[5] »I lewici: Jeszua, Kadmijel, Bani, Haszabniasz, Szerebiasz, Hodijasz, Szebanija, Fetahija, wołali: "Powstańcie, błogosławcie Jahwie, Bogu waszemu od wieków na wieki! I niech błogosławią imię chwały Twojej, które jest wywyższone ponad wszelkie błogosławieństwo i chwałę!".
[6] »Tyś sam jest, o Boże, Tyś sam, któryś uczynił niebo, niebiosa niebios i wszystkie ich zastępy, ziemię i wszystko, co jest na niej, morze i wszystko, co się w nim znajduje; Ty dajesz życie wszystkiemu, a wojsko niebieskie, Tobie cześć oddaje.
[7] »Tyś jest Jahwe, Boże, Tym, który wybrał Abrama i wywiodłeś go z Ur Chaldejskiego i zmieniłeś imię jego na Abraham.
[8] »Uznałeś, że serce jego jest wierne względem Ciebie i zawarłeś z nim przymierze, aby dać potomstwu jego ziemię Kanaanejczyka, Hittyty, Amorejczyka, Ferezejczyka, Jebuzejczyka i Gergezejczyka; i dotrzymałeś słów swoich, albowiem Tyś jest sprawiedliwym.
[9] »"Tyś ujrzał cierpienie ojców naszych w Egipcie i usłyszałeś ich krzyk nad morzem Czerwonym.
[10] »Zdziałałeś znaki i cuda przeciwko faraonowi, przeciwko wszystkim sługom jego i przeciwko całemu narodowi kraju jego, boś wiedział, że hardzie przeciwko nim postępowali i uczyniłeś sobie imię, jakim jest dzisiaj.
[11] »Rozerwałeś przed nimi morze i przeszli środkiem morza po suszy, a tych, co ich ścigali, rzuciłeś w przepaści, jako kamień w wody gwałtowne.
[12] »Prowadziłeś ich w dzień w słupie obłoku, a w nocy w słupie ognia, aby oświecić im drogę, którą postępowali.
[13] »Zstąpiłeś na górę Synaj i z niebios z nimi rozmawiałeś i dałeś im sądy prawe i zakony prawdziwe, ustawy i przykazania dobre,
[14] »Dałeś im poznać Twój szabat święty i zleciłeś im przez pośrednictwo Mojżesza, sługę Twego, przykazania, ustawy i prawo.
[15] »I chleb z nieba im dałeś w czasie ich głodu i wodę ze skały dla nich wyprowadziłeś na ich pragnienie. I powiedziałeś im, że wejdą, aby posiąść ziemię, o której przysiągłeś, że dasz im,
[16] »Lecz oni to, ojcowie nasi, hardzie poczynali, kark swój zatwardzili i nie chcieli słuchać przykazań Twoich.
[17] »Wzgardzili, aby nie słuchać i nie pamiętali o cudach Twoich, któreś dla nich uczynił. Zatwardzili kark swój i w swoim uporze postanowili wodza, aby się wrócić do niewoli swojej. Tyś wszakże był Bogiem pełnym dobroci, łaskawym, miłosiernym, nieskwapliwym i wielkim w łaskawości i nie opuściłeś ich.
[18] »Nawet gdy sobie wykonali ciołka ulanego i mówili: To jest twój Bóg, który cię wywiódł z Egiptu i dopuścili się bluźnierstwa wielkiego;
[19] »a Ty w wielkim swoim miłosierdziu nie opuściłeś ich na puszczy; słupa obłoku nie cofnąłeś przed nimi w ciągu dnia, aby drogą prowadzić, ani też słupa ognistego w nocy, aby im oświecać drogę, którą postępowali.
[20] »Dałeś im swego ducha dobrego, aby się stali pojętnymi; nie odjąłeś manny od ich ust i wodę im dałeś w ich pragnieniu.
[21] »Przez lat czterdzieści zaopatrywałeś ich w żywność na puszczy, nic im nie brakło; szaty ich nie zużyły się, a nogi ich nie napuchły.
[22] »Wydałeś im królestwa i narody i podzieliłeś im przestrzeń; posiedli też kraj Sehona i kraj króla Heszbonu, oraz kraj Oga, króla na Baszanie.
[23] »Rozmnożyłeś ich synów jako gwiazdy na niebie i wprowadziłeś ich do ziemi, o której mawiałeś ojcom ich, że wejdą, aby posiąść.
[24] »I synowie ich weszli i posiedli ziemię; upokorzyłeś przed nimi mieszkańców tej ziemi, Kanaanejczyków i wydałeś ich w ich ręce, zarówno jak królów ich wraz z ludami kraju, aby postąpili z nimi, jak im się podobało.
[25] »Zdobyli miasta warowne i ziemię tłustą, posiedli też domy pełne wszelkich dóbr, cysterny wyżłobione, winnice i oliwnice i drzew rodzajnych bardzo wiele; jedli i nasycili się, utyli i opływali w rozkoszy dzięki Twej wielkiej dobroci.
[26] »Tymczasem buntowali się i byli rokoszanami przeciwko Tobie. Prawo Twoje zarzucili poza siebie. Zabijali Twoich proroków, którzy przeciwko nim świadczyli, aby ich nawrócić ku Tobie i dopuszczali się wielkich bluźnierstw.
[27] »I wydałeś ich w ręce ich wrogów, którzy ich uciemiężali; a w czasie, gdy byli uciemiężani, wołali do Ciebie, i Tyś z niebios wysłuchał i według wielkiego miłosierdzia Twego dawałeś im wybawców, którzy ich uwalniali z ręki ich wrogów.
[28] »A gdy mieli spokój, powracali, aby postępować względem Ciebie niegodziwie, tedy opuszczałeś ich w ręce ich wrogów, którzy panowali nad nimi; a gdy nawracali się i wołali do Ciebie, Tyś z niebios wysłuchiwał i wiele razy ich uwalniałeś według miłosierdzia swego.
[29] »I oświadczałeś się przed nimi, aby ich nawrócić do prawa Twego, lecz oni trwali w uporze i nie słuchali Twoich przykazań i grzeszyli przeciwko Twoim wyrokom; gdyby człowiek je spełniał, miałby w nich życie; okazywali plecy buntownicze, kark swój zatwardzili i nie słuchali.
[30] »Tyś im folgował przez wiele lat, dając im poznać ducha swego przez pośrednictwo proroków swoich, lecz nie uważali i wydałeś ich w ręce ludów tych krajów.
[31] »W wielkim jednak miłosierdziu swoim nie zniszczyłeś ich i nie opuściłeś ich, albowiem Tyś jest Bogiem i łaskawym i miłosiernym.
[32] »"A teraz, Boże nasz, Boże Wielki, Przemożny, Przedziwny, który strzeżesz przymierza i miłosierdzia, niechaj nie będzie małe przed Tobą wszelkie cierpienie, jakie spotkało nas, królów naszych, książąt naszych, kapłanów naszych, proroków naszych, ojców naszych i cały Twój naród ode dni królów asyryjskich aż po dzień dzisiejszy.
[33] »Tyś jest sprawiedliwym we wszystkim, co się nam przy-' trafiło, boś według prawdy postępował; my jednakże przewrotnieśmy działali.
[34] »Nasi królowie, książęta nasi, kapłani nasi i ojcowie nasi nie wypełniali prawa Twego i nie uważali na Twoje przykazania i na Twoje pouczenia, jakimiś ich oświecał.
[35] »W królestwie swoim, w pośród mnóstwa dobrodziejstw, jakich im udzielałeś, w kraju obszernym i zamożnym, jaki im dałeś, nie służyli Tobie i nie odwracali się od swoich uczynków występnych.
[36] »Oto my dzisiaj jesteśmy niewolnikami! Jesteśmy niewolnikami w ziemi, którą dałeś ojcom naszym, aby spożywali jej owoc i z dóbr jej korzystali!
[37] »Swoje urodzaje obfite dają królom, których postanowiłeś nad nami z powodu grzechów naszych. Rządzą według swej woli ciałami naszymi i bydłem naszym, a my jesteśmy w wielkim utrapieniu".
[38] »(10:1) W tym wszystkim czynimy mocne przymierze, spisujemy je i przypieczętują je książęta nasi, lewici nasi, kapłani nasi.