Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Podówczas Mojżesz i synowie Izraela śpiewali tą pieśń Bogu, mówiąc: Będę śpiewał Jahwie, że wywyższył chwałę swoją; konia i jeźdźca jego w morze zrzucił.
[2] »Jahwe jest siłą śpiewu mego; On stał mi się zbawieniem. On jest Bogiem moim - będę Go wysławiał - Bogiem ojca mego - będę Go wywyższał.
[3] »Jahwe jest mężem odważnym, Jahwe jest imię Jego.
[4] »Zrzucił do morza wozy faraona i wojsko jego; wyborni wodzowie jego są pogrążeni w morzu Czerwonem.
[5] »Przepaści ich okryły, jako kamień zeszli na głębinę.
[6] »Prawica Twoja, o Jahwe, wyniesiona jest siłą, prawica Twoja, o Jahwe, wrogów skruszyła.
[7] »W wielkości swego majestatu wywróciłeś przeciwników swoich; zwrócisz gniew swój, a pożre ich jako ściernisko.
[8] »Od wichru nozdrzy Twoich wody się wzdęły. Bałwany wałem stanęły, przepaści stwardniały w pośrodku morza.
[9] »Wróg powiedział: "Będę ścigał, dosięgnę, łupy porozdzielam, pomsta moja się nasyci, wyciągnę miecz swój, ręka moja ich zniszczy".
[10] »Powiałeś wichrem swoim, morze ich okryło, potonęli jako ołów w wodach wielkich.
[11] »Któż jest, jako Ty, wśród bogów, o Jahwe? Któż, jako Ty, wspaniały w świętości, przedziwny chwałą, czyniący cuda?
[12] »Wyciągnąłeś rękę swą, ziemia ich pochłonęła.
[13] »Łaskawością swoją prowadzisz lud, któryś odkupił; mocą swoją kierujesz go do dziedzictwa swego świętego.
[14] »Narody się dowiedziały i zadrżały; dreszcz pochwycił mieszkańców Filistei.
[15] »Książęta Edomu już się zatrwożyli, mocarzów Moabu strach ogarnął; wszyscy mieszkańcy Kanaanu osłabli;
[16] »padł na nich strach i przerażenie; w wielkości ramienia twego, jako kamień zamilkli, aż przejdzie lud Twój, o Jahwe, aż przejdzie lud, któregoś nabył.
[17] »Wprowadzisz go i postawisz go na górze swego dziedzictwa - na miejscu, gdzie przygotowałeś sobie mieszkanie, o Jahwe, w świątyni Pana, którą wykonały ręce Twoje.
[18] »Jahwe będzie panował na wieki i zawsze!
[19] »Wszak konie faraona, jego wozy i konnica jego weszły do morza, a Jahwe odwrócił na nie wody morskie; lecz synowie Izraela przeszli sucho wpośród morza.
[20] »Marja prorokini, siostra Aarona, wzięła do swej ręki bębenek i wszystkie niewiasty wyszły za nią z bębenkami, tańcząc.
[21] »Marja wtórowała im: Śpiewajmy Bogu, bo wywyższył swój majestat: konia i jeźdźca jego do morza zrzucił.
[22] »Mojżesz wyruszył z Izraelem od morza Czerwonego i weszli na pustynię Szur, a idąc przez pustynię przez trzy dni, nie znaleźli wody.
[23] »Przyszli do Mara, lecz nie mogli pić wód z Mara, ponieważ były gorzkie. Dlatego to miejsce jest nazwane Mara.
[24] »Lud szemrał przeciwko Mojżeszowi, mówiąc: "Co będziemy pili?"
[25] »Mojżesz wołał do Boga i Bóg ukazał mu drzewo; wrzucił je do wód i wody stały się słodkie. Tam nadał Bóg ludowi ustawę i prawo i tam go doświadczał.
[26] »I rzekł: "Jeśli pilnie będziesz słuchał głosu Jahwe, Boga twego, i będziesz czynił to, co jest prawe w Jego oczach, i skłonisz uszy na Jego przykazania i jeśli będziesz przestrzegał wszystkich Jego ustaw, nie spuszczę na ciebie chorób, jakiemi dotknąłem Egipcjan, albowiem jam jest Bogiem, który cię leczy".
[27] »I przybyli do Elim, a tam było dwanaście źródeł wody i siedmdziesiąt palm; i rozłożyli się tam obozem nad wodą.