Teksty » Kruszyński - Przekłady Starego Testamentu » Księga Jeremiasza » Rozdział 51
«  Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51 Księga Jeremiasza 52  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tak rzecze Bóg: Oto wzbudzę przeciwko Babilonowi i przeciwko mieszkańcom ogniska przeciwników moich ducha zniszczenia. [2] »I poślę przeciwko Babilonowi cudzoziemców i przewieją go i opróżnią ziemię jego, gdyż zewsząd staną przeciwko niemu w dniu niedoli; [3] »przeciwko każdemu, co naciąga łuk swój i przeciwko każdemu, co się chełpi w pancerzu swoim. A nie litujcie się nad jego młodzieżą, zgładźcie wszystkie jego zastępy. [4] »I padną pobici w ziemi Chaldejczyków i przekłuci na ulicach jego. [5] »Bo nie jest opuszczony Izrael i Juda przez Pana ich, Boga zastępów, a ziemią Chaldejczyków pełna nieprawości wobec Świętego Izraela. [6] »Uciekajcie z pośród Babilonu i niechaj każdy ratuje swoje życie! Nie gińcie wśród kaźni jego; albowiem czas pomsty dla Boga, odda mu zapłatę, na którą zasłużył. [7] »Babilon kubkiem złotym w ręku Bożem: upajającym całą ziemię; narody piły z niego wino, dlatego narody szaleją. [8] »Nagle padnie i rozbije się Babilon, biadajcie nad nim; weźcie balsam na jego ranę, może uzdrowicie! [9] »"Leczyliśmy Babilon, lecz nie jest uleczony; opuśćmy go! pójdźmy każdy do swego kraju! Bo sąd jego dosięga niebios i wznosi się do obłoków". [10] »Wyjawił Bóg sprawiedliwość naszą; Pójdźmy i opowiadajmy na Sjonie dzieło Boga, Pana naszego. [11] »Wyostrzcie strzały, napełnijcie sajdaki! Rozbudził Bóg ducha królów Medji; bo myśl Jego o Babelu, aby go zniszczyć, bo ta jest pomsta Boża, pomsta za świątynię Jego. [12] »Podnieście chorągiew przeciwko murom Babilonu, wzmocnijcie straż, postawcie czaty, przygotujcie odwód. Albowiem jak Bóg powziął zamiar, tak wykona to, co wyrzekł przeciwko mieszkańcom Babilonu. [13] »Ty, co mieszkasz nad wodami wielkiemi. bogaty w skarby, nadszedł twój koniec - kres twego odcięcia. [14] »Poprzysiągł Bóg przez siebie: Ze napełnię cię ludźmi, jako szarańczą, i zanucą przeciwko tobie pobudkę. [15] »On mocą swoją ziemię uczynił, mądrością swoją świat ustanowił, i rozumem swoim niebiosa rozciągnął. [16] »Na jego głos wody się zbierają w niebiesiech; i sprawia, że unoszą się pod obłoki od krańców ziemi, błyskawice dla deszczu tworzy i wywodzi wiatr ze swoich zbiorowisk. [17] »Oszołomiony bywa każdy człowiek wiedzą, każdy złotnik shańbiony rzeźbą, bo odlew jego jest kłamstwem i niemasz w nim ducha. [18] »Marnością są one, dziełem obłędu, w dniu kary przepadną. [19] »Nie one są dziełem Jakóba, lecz Stwórca wszystkiego jest jego dziedzictwem, którego imię: Bóg zastępów. [20] »Młotem ty moim, narzędziem wojennem, miażdżę tobą narody i niszczę tobą królestwa. [21] »Miażdżę tobą konia i jeźdźca jego, miażdżę tobą wóz i woźnicę jego. [22] »Miażdżę tobą mężczyznę i niewiastę, miażdżę tobą starca i wyrostka, miażdżę tobą młodzieńca i dziewicę, [23] »miażdżę tobą pasterza i stado jego, miażdżę tobą rolnika i uprząż jego, miażdżę tobą namiestników i starostów [24] »A odpłacę Babilonowi i wszystkim mieszkańcom Chaldei wszystkiemi niedolami, które w oczach waszych uczynili w Sjonie - rzecze Bóg. [25] »Oto ja przeciwko tobie, góro zatracenia, - rzecze Bóg, któraś niszczyła całą ziemię; i wyciągnę rękę moją na ciebie, i strącę cię ze skał i zamienię cię w górę wypaloną. [26] »I nie wezną z ciebie kamienia węgielnego, ani kamienia na fundamenty, albowiem będziesz ruiną wieczną, - rzecze Bóg. [27] »Podnieście sztandar na ziemi, uderzcie w surmę pomiędzy narody, zobowiążcie przeciwko niemu ludy, przywołajcie przeciwko królestwa Araratu, Minni i Aszkenez! Ustanówcie przeciw niemu wodza, sprowadźcie rumaki niby szarańczę włochatą. [28] »Zobowiążcie przeciwko niemu narody, królów Medji, jego namiestników i wszystkich starostów jego, i wszystką ziemię jego władztwa. [29] »Ziemia się trzęsie i chwieje, albowiem spełnia się wola Boża przeciwko Babilonowi, aby zmienić ziemię babilońską w pustkowie bez mieszkańców. [30] »Rycerze Babelu przestali walczyć, siedzą w fortecach; opadła ich siła, stali się do kobiet podobni. Podpalono siedziby jego, złamano zawory jego. [31] »Goniec naprzeciw gońca pędzi, a zwiastun naprzeciw zwiastuna, aby oświadczyć królowi babilońskiemu, że miasto jego zdobyte ze wszystkich stron. [32] »I przejścia zajęte, rowy ogniem wypalone, a wojacy przerażeni. [33] »Albowiem tak rzecze Bóg zastępów, Pan Izraela: Córka babilońska jako klepisko w czasie, gdy się wydeptuje; jeszcze maluczko, a przyjdzie na nią czas żniwa. [34] »Pożarł mnie, zgładził ranie Nebukadreccar, król babiloński; postawił mnie, jako naczynie próżne, pochłonął mnie jako krokodyl, napełnił żywot swój słodyczami; wypędził mnie. [35] »Krzywda moja i ciało moje na Babel! powie mieszkanka Sjonu; a krew moja na mieszkańców Chaldei! rzeknie Jeruzalem. [36] »Przeto tak rzecze Bóg: Oto ja biorę sprawę twoją i wykonam twoją pomstę; oto wysuszę morze jego i wstrzymam źródło jego. [37] »I stanie się Babilon kupą kamieni, siedliskiem szakali, zgrozą i pośmiewiskiem bez mieszkańców. [38] »Ryczą razem jako lwy, warczą jako szczenięta lwie. [39] »Gdy są rozochoceni, przygotuję im ucztę, i upoję ich, aby się cieszyli, a zasną snem wiecznym i nie przebudzą się - rzecze Bóg. [40] »Powalę ich jako owce na rzeź, jako barany wraz z kozłami. [41] »Jak zdobyty Szeszak i wzięta chwała wszystkiej ziemi, tak stał się zgrozą Babilon pomiędzy narodami! [42] »Morze wystąpiło na Babilon, szumem fal swoich okryło go. [43] »Jego miasta stały się zgrozą, ziemią spiekłą i jałową - ziemią, na której nikt nie zamieszka, ani nie przejdzie przez nią syn człowieczy. [44] »Nawiedzę Bela w Babilonie, i wyciągnę z jego ust, co pochłonął, i nie będą już do niego przybywały narody... również mur Babilonu upadł. [45] »Wyjdźcie z pośrodka niego ludu mój, a niechaj każdy ratuje swoje życie od zapalczywości gniewu Bożego. [46] »Niechaj nie zwątpi serce wasze i nie obawiajcie się wobec wieści głoszonych po świecie! I przyjdzie w tym roku ta wieść o gwałcie na ziemi, o władcy przeciwko władcy. [47] »Dlatego oto dni nadchodzą, a nawiedzę bałwany babilońskie, i cała ziemia, jego zawstydzi się, i wszyscy jego pobici padną pośrodku niego. [48] »Niebiosa i ziemia i wszystko, co na nich, rozraduje się nad Babilonem; albowiem z północy przyjdą na niego pogromcy. - rzecze Bóg. [49] »Tak Babilon musi upaść, o polegli Izraela! jak dla Babilonu padli polegli wszystkiej ziemi. [50] »Ocaleni od miecza, idźcie, nie zatrzymujcie się! Z oddali wspominajcie o Bogu, a Jeruzalem niechaj do serc waszych wstąpi! [51] »Zawstydziliśmy się, bośmy słyszeli o hańbie, rumieniec okrył nasze oblicza, gdyż naszli barbarzyńcy na świętości Domu Bożego. [52] »Oto dlatego dni nadchodzą, - rzecze Bóg, że nawiedzę jego bałwany, a w całym kraju jego jęczeć będą ranni. [53] »Choćby wzniósł się Babilon ku niebu i choćby niedostępną uczynił wyżynę twierdzy swej. odemnie przyjdą pogromcy na niego, - rzecze Bóg. [54] »Odgłos krzyku z Babilonu i pogrom wielki z ziemi chaldejskiej. [55] »Bowiem Bóg pustoszy Babilon i usuwa zeń krzyk wielki, a huczały fale ich jako wody potężne, rozlegała się wrzawa krzyku ich. [56] »Albowiem naszedł na niego, na Babel, pogromca; rycerze jego wzięci, łuki jego będą złamane, albowiem Jahwe jest Bogiem odpłaty - rzetelnie odpłaci. [57] »Upoją książąt jego i mędrców jego, jego namiestników, jego starostów i rycerzy jego, a zasną snem wiecznym, i nie obudzą się - rzecze Król, którego imię: Bóg zastępów. [58] »Tak rzecze Bóg zastępów: Mury Babilonu szerokie zburzone będą do szczętu, a bramy jego wysokie ogniem spłoną. Tak, wysilają się narody napróżno, a ludy trudzą się o korzyść dla ognia! [59] »Rozkaz, jaki dał prorok Jeremjasz Serajaszowi, synowi Nerjasza, syna Mahsejasza, gdy udał się do Babilonu z Sedecjaszem, królem judzkim, czwartego roku jego panowania. Serajasz był wielkim kwatermistrzem. [60] »Jeremjasz opisał w jednej księdze całą klęskę, która miała przyjść na Babilon; wszystkie mianowicie te przepowiednie, które były spisane o Babilonie. [61] »I rzekł Jeremjasz do Serajasza: "Gdy przybędziesz do Babilonu, a ujrzysz go, odczytasz te wszystkie słowa, [62] »i powiesz: Boże, Tyś rzekł, że miejsce to zostanie zgładzone, aby nie było w niem mieszkańca od człowieka do zwierzęcia, bo stanie się pustkowiem wiecznem. [63] »A gdy skończysz czytać tę księgę, przywiążesz do niej kamień i wrzucisz ją na środek Eufratu [64] »i powiesz: Tak niechaj pogrąży się Babel i nie podniesie się z powodu klęski, którą ja sprowadzę na niego!" Aż do "trudzą się" są słowa Jeremjasza. 
«  Księga Jeremiasza 50 Księga Jeremiasza 51 Księga Jeremiasza 52  »


 Źródło tekstu: Tekst opracował an.eswordOpis prezentowanego tekstu: Przekłady księdza Józefa Kruszyńskiego, profesora KUL, wydane w latach 1935-1939 w Lublinie. Prezentowane teksty zawierają przekłady od księgi Rodzaju do księgi Psalmów oraz księgę Jeremiasza, Lamentacje Jeremiasza i Nahuma (wyd. z 1926). Tekst udostępniony za zgodą autora opracowania. Tekst księgi Nahuma opracowany przez BibliePolskie.pl.