Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Całe zebranie podniosło swój głos i i płakał naród przez całą noc.
[2] »Wszyscy synowie Izraelowi szemrali przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi i całe zebranie mówiło im: "Czemuśmy nie pomarli w Egipcie, albo czemuśmy nie pomarli na tej pustyni?
[3] »Dlaczego Bóg nas prowadzi do tego kraju, abyśmy padli od miecza? Nasze żonv i dzieci naszę staną się łupem. Czyż nie lepiej jest dla nas powrócić do Egiptu?
[4] »I mówili jeden do drugiego: "Wyznaczmy wodza i wróćmy do Egiptu".
[5] »Mojżesz i Aaron upadli na twarze swoje przed całem zgromadzonem zebraniem synów Izraelowych.
[6] »Jozue, syn Nuna i Kaleb, syn Jefune, z pośród wywiadowców kraju, rozdarli szaty swoje,
[7] »i przemówili do całego zebrania synów Izraelowych, głosząc: "Kraj, któryśmy przeszli, aby go zbadać, jest nadzwyczaj bogatym krajem.
[8] »Jeśli Jahwe jest dla nasz przychylny, wprowadzi nas do tego kraju i da nam go; jest to ziemia mlekiem i miodem płynąca.
[9] »Lecz wy nie podnoście rokoszu przeciwko Bogu i nie bójcie się narodu tego kraju, bo żerowiskiem będą dla nas; ich bezpieczeństwo odstąpiło od nich, a Bóg jest z nami, nie bójcie się".
[10] »Całe zebranie mówiło, aby ich ukamienować, gdy ukazała się chwała Boża nad namiotem zgromadzenia, wobec wszystkich synów Izraelowych,
[11] »I rzekł Bóg do Mojżesza: "Dokądże ten lud będzie mną gardził? I dokądże nie będą mi wierzyć, pomimo tego wszystkiego, com wpośród nich uczynił?
[12] »Dotknę go zarazą i wygubię go, a uczynię z ciebie naród wielki, większy od niego".
[13] »Rzekł Mojżesz do Boga: "Wiedzieli Egipcjanie, że w sile swej wyniesiesz ten lud w pośród nich,
[14] »i mówili do mieszkańców tego kraju, wiemy, Panie, żeś Ty jest wpośród tego narodu, żeś oko w oko się ukazywał, Ty Panie; a obłok Twój stoi nad nimi, i że Ty w ciągu dnia postępujesz przed nimi w słupie obłoku, a w ciągu nocy w słupie ognistym.
[15] »Jeżeli sprawisz, że umrze ten naród jako jeden człowiek, narody, które słyszały, co się mówi o Tobie, powiedzą:
[16] »Jahwe nie ma możności wprowadzenia tego narodu do kraju, który im poprzysiągł; dlaczegoż mają ginąć na pustyni?
[17] »Lecz teraz niechaj się okaże wielka siła, Panie, o którejżeś mówił, głosząc:
[18] »Jahwe jest nie skory do gniewu, a wielkiego miłosierdzia, przebacza grzech i przestępstwo; nie bierze winnego za niewinnego, karze grzech ojców na synach do trzeciego i do czwartego pokolenia.
[19] »Odpuść przewinienie tego ludu według wielkiego Twego miłosierdzia, jakoś przebaczał temu ludowi, poczynając od Egiptu, aż dotąd".
[20] »I rzekł Bóg: "Przebaczam na prośbę twoją;
[21] »lecz, jam jest żywy, i chwała Boża napełni tę całą ziemię!
[22] »bo oto wszyscy ludzie, którzy widzieli chwałę moją i cuda moje, jakie uczyniłem w Egipcie i na pustyni, i kusili mnie po dziesięć razy, nie słuchając głosu mego,
[23] »nie ujrzą już kraju, który poprzysiągłem ich ojcom. Nikt z tych, co mną pogardzili, nie ujrzą go.
[24] »Lecz sługa mój Kaleb, który napełniał innych duchem i jest mi oddany - jego wprowadzę do ziemi, do której idzie, a potomstwo jego ją posiądzie.
[25] »Amalecyci i Kanaanici mieszkają na dolinie; jutro zawrócicie i będziecie szli na pustynię, drogą morza Czerwonego".
[26] »Przemówił Bóg do Mojżesza i Aarona, głosząc:
[27] »"Dokądże będę znosił to krnąbrne zgromadzenie, które szemrze przeciwko mnie? Słyszę narzekania synów Izraelowych, jakiemi przeciwko mnie szemrają.
[28] »Powiedz im: Jam jest żyjący! rzecze Bóg: Czyż nie postąpię z wami stosownie do tego, jakożeście przeciwko mnie mówili?
[29] »Trupy wasze padną na tej pustyni. Wy wszyscy policzeni, których policzono, poczynając od roku dwudziestego i wzwyż, którzyście przeciwko mnie szemrali,
[30] »wy nie wejdziecie do kraju, w którym postanowiłem was osadzić, z wyjątkiem Kaleba, syna Jefune i Jozuego, syna Nuna.
[31] »A dzieci wasze, o których wy mówicie: Łupem się staną! wprowadzę je i poznają kraj, którym wy pogardziliście.
[32] »A trupy wasze, wy, padną na tej pustyni;
[33] »a synowie wasi będą pasterzami na tej pustyni przez lat czterdzieści i będą ponosili karę niewierności waszej aż zanikną wasze trupy na tej pustyni.
[34] »Stosownie do liczby dni, w ciągu których badaliście ziemię, czterdzieści dni - czterdzieści lat, będziecie znosić wasze przewinienia przez lat czterdzieści i poznacie, czem jest moje oddalenie.
[35] »Ja, Jahwe, to rzekłem! Oto, co uczynię temu zebraniu krnąbrnemu, które się zbierało przeciwko mnie: na tej pustyni skończą się i tam pomrą".
[36] »Mężowie, których posłał Mojżesz, aby zbadali ziemię, gdy wrócili, podburzyli przeciwko niemu całe zebranie, rozgłaszając złe wieści o tym kraju.
[37] »Pomrą mężowie rozgłaszający złe wieści o tym kraju, będąc dotknięci wobec Pana.
[38] »Jozue, syn Nuna i Kaleb, syn Jefune, pozostaną przy życiu z pośród tych mężów, którzy poszli, aby zbadać ziemię.
[39] »Mojżesz oznajmił o tych słowach wszystkim synom Izraelowym i naród był w wielkiem rozgoryczeniu.
[40] »Wstawszy wcześnie rano, weszli na szczyt góry, mówiąc: "Oto jesteśmy! Wejdziemy na miejsce, o którem mówił Bóg, bośmy zgrzeszyli".
[41] »Rzekł Mojżesz: "Dlaczego przestępujecie rozkaz Boży? To wam się nie powiedzie.
[42] »Nie wstępujcie, ponieważ niema Boga pomiędzy wami! Nie przyczyniajcie się do upadku wobec wrogów waszych!
[43] »Bo Amalecyci i Kanaanici są tam naprzeciwko was i padniecie od miecza; ponieważ odwróciliście się od Boga, Bóg nie będzie z wami".
[44] »Uparli się, aby wejść na szczyt góry; lecz arka przymierza Bożego i Mojżesz nie odstąpili z pośrodka obozu.
[45] »Tedy Amalecyci i Kanaanici, którzy mieszkali na tej górze, zeszli, uderzyli ich i starli ich aż do Horma.