Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 19
«  Księga Hioba 18 Księga Hioba 19 Księga Hioba 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zatem Ijob odpowiedział, mówiąc: [2] »Jak długo chcecie dręczyć mą duszę i gnębić mnie słowami? [3] »Oto już dziesięciokrotnie mnie lżyliście i nie wstydzicie się mnie krzywdzić. [4] »A jeśli w istocie zbłądziłem, to mój błąd przy mnie zostanie. [5] »Jeżeli chcecie się nade mnie wywyższać, wtedy złóżcie mi dowód mojej hańby. [6] »Wiedzcie, że to Bóg mnie ugiął i oplątał mnie Swoją siecią. [7] »Oto wołam o zarzut, lecz nie znajduję odpowiedzi; krzyczę, ale nie ma sądu. [8] »Zagrodził moją drogę tak, że nie mogę przejść, a nad moją ścieżką mrok rozpostarł. [9] »Odarł mnie z mojej czci oraz strącił koronę z mojej głowy. [10] »Skruszył mnie dookoła, abym zginął, a mą nadzieję wyrwał jak drzewo. [11] »Rozpalił przeciw mnie Swój gniew i zaliczył mnie do Swoich wrogów. [12] »Razem nadciągnęły Jego hufce; do mnie utorowały sobie drogę i rozłożyły się dookoła mego namiotu. [13] »Oddalił ode mnie moich braci oraz stronią ode mnie moi przyjaciele. [14] »Opuścili mnie moi krewni i zapomnieli o mnie znajomi. [15] »Domownicy i moje służebnice uważają mnie za obcego, stałem się cudzym w ich oczach. [16] »Kiedy wołam mojego sługę – nie odzywa się, choć go błagam moimi ustami. [17] »Mój oddech jest wstrętny dla mojej żony, a ma prośba dla mych rodzonych braci. [18] »Gardzą mną nawet swawolni malcy; urągają mi, kiedy chcę wstać. [19] »Brzydzą się mną moi zaufani; i ci, których umiłowałem, zwrócili się przeciw mnie. [20] »Do skóry, do mojego ciała przylgnęły moje kości, a ocalały zaledwie dziąsła moich zębów. [21] »Zmiłujcie, zmiłujcie się nade mną, wy, moi przyjaciele, bo dotknęła mnie ręka Boga. [22] »Czemu mnie prześladujecie jak Bóg i nie możecie się nasycić moją cielesną naturą? [23] »Ach, gdyby zostały zapisane moje słowa, gdyby je napisano w zwoju. [24] »W ołowiu, żelaznym rylcem, na wieki; oby wyryto je na skale. [25] »Co do mnie, wiem, że mój Wybawca żyje, i że nad prochem wzniesie się jako ostatni. [26] »A następnie, kiedy ta moja skóra zatoczy koło, jednak jako istota żywa ujrzę Boga. [27] »Ujrzę Go sam, tak, zobaczą Go moje oczy, ale nie jako przeciwnika. W tęsknocie za tym zanikają w mym łonie nerki. [28] »Gdybyście jednak powiedzieli: Czym go dalej będziemy prześladować, oraz, że korzeń rzeczy jest we mnie znaleziony; [29] »drżyjcie przed mieczem! Gdyż zapalczywość będzie pomszczona przez miecz, byście poznali, że jest sąd. 
«  Księga Hioba 18 Księga Hioba 19 Księga Hioba 20  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "