Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 29
«  Księga Hioba 28 Księga Hioba 29 Księga Hioba 30  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I Ijob dalej prowadził swoją pouczającą przypowieść, mówiąc: [2] »Kto mi to da, abym był jak za dawnych miesięcy, za owych dni, kiedy Bóg się mną opiekował? [3] »Kiedy Jego pochodnia jeszcze świeciła nad mą głową; gdym jeszcze w Jego świetle szedł przez ciemność. [4] »Taki, jak za dni mej młodości, gdy zgromadzenie Boga było na terenie mego namiotu. [5] »Kiedy Wszechmocny był jeszcze ze mną, a wokół mnie moje dzieci. [6] »Gdy moje stopy kąpały się w śmietance, a skała przy mnie wylewała potoki oliwy. [7] »Kiedy z bramy wychodziłem na miasto, a na rynku stawiano moje krzesło. [8] »Widząc mnie, młodzi się ukrywali, a sędziwi podnieśli się i stali. [9] »Przywódcy powstrzymywali swe mowy, przykładając rękę do swoich ust. [10] »Milkły głosy władców, a ich język przylegał im do podniebienia. [11] »Tak, ucho co mnie słyszało – było szczęśliwe; a oko, które mnie widziało – dawało mi świadectwo. [12] »Bo wybawiałem strapionego, który wołał i sierotę, za którą nikt się nie ujmował. [13] »Do mnie przychodziło błogosławieństwo dla tego, co się tułał oraz rozweselałem serce wdowy. [14] »Przyodziałem się w sprawiedliwość; zdobiła mnie niby płaszcz, zaś mój wyrok był jak korona. [15] »Byłem okiem dla ślepego i nogą dla chromego. [16] »Byłem ojcem ubogich, a sprawę nieznanego mi – badałem. [17] »Kruszyłem szczęki krzywdziciela i wydzierałem zdobycz z jego zębów. [18] »Wtedy uważałem: Skonam w mym gnieździe, a me dni rozmnożę niczym piasek. [19] »Mój korzeń rozkrzewi się ku wodom, a na moich gałęziach będzie nocować rosa. [20] »Przy mnie odświeży się moja cześć i odnowi się łuk w mojej ręce. [21] »Słuchano mnie, czekano, i milczano wobec mojego zdania. [22] »Po moim słowie nie odezwano się powtórnie, a ma mowa spadała na nich jak krople. [23] »Wypatrywali mnie jak deszczu i otwierali swe usta jakby na późny deszcz. [24] »Uśmiechałem się do nich, kiedy tracili odwagę, bo nie mogli przytłumić jasności mego oblicza. [25] »Gdy przychodziłem do nich, zasiadałem na najprzedniejszym miejscu; przebywałem jak król wśród hufców; jako ten, co raduje smutnych. 
«  Księga Hioba 28 Księga Hioba 29 Księga Hioba 30  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "