Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 37
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Nad tym drży także moje serce i jakby wyskakuje ze swego miejsca. [2] »O, słuchajcie, słuchajcie grzmienia Jego głosu oraz szumu, który wychodzi z Jego ust. [3] »Pod całym niebem go rozsyła, a Jego światło idzie po krańce ziemi. [4] »Głos za nim huczy, grzmi głosem Swojego majestatu i nie powstrzymuje błyskawic, gdy Jego grom ma być słyszany. [5] »Bóg straszliwie grzmi swoim głosem – sprawuje wielkie rzeczy, których nie pojmujemy. [6] »Tak, On mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także do kroplistego deszczu oraz do Swoich nawalnych oraz gwałtownych ulew. [7] »Wtedy zamyka rękę każdego człowieka, by wszyscy ludzie poznali Jego dzieła. [8] »Zwierz cofa się do jaskini oraz wylega w swoich kniejach. [9] »Ze składu wychodzi burza, a mróz od rozpędzonych wichrów. [10] »Od Bożego tchnienia wytwarza się lód oraz tężnieje przestwór wód. [11] »Obciąża też chmury gradem, obłoki rozprasza Swoim światłem, [12] »więc wirują wokoło według Jego planów, by na powierzchni całego kręgu ziemskiego uskutecznić wszystko, co im rozkazał. [13] »Wywołuje je jako karcącą rózgę, bądź jako owoc ziemi, bądź jako znak Jego łaski. [14] »Ijobie, skłoń na to ucho, zastanów się i rozważ te Boże cuda. [15] »Czy ci wiadomo, jakie Bóg im nadaje zadanie, albo jak każe zabłysnąć światłu Swoich chmur? [16] »Czy rozumiesz ruchy obłoków i dziwy Tego, który jest doskonałej umiejętności? [17] »W jaki sposób ogrzewają się twoje szaty, kiedy ucisza ziemię powiewem od południa? [18] »Czy wraz z Nim rozpostarłeś niebiosa, jakby trwałe, lane zwierciadło? [19] »Wskaż, co Mu mamy powiedzieć; bowiem nie potrafimy odpowiedzieć z powodu naszego mroku. [20] »Czy należy Go powiadomić, że chcę mówić? Czy człowiek kiedyś żądał, aby został zgładzony? [21] »Tak, nie można spoglądać na światło słońca, kiedy jasno świeci wśród chmur i gdy przeciąga wiatr, który je oczyszcza. [22] »Od północy zjawia się jakby złoto; wokół Boga roztacza się straszny majestat. [23] »Ale Wszechmocnego – Jego nie dościgniemy; On jest wzniosły potęgą, sądem i pełnią sprawiedliwości; nikogo nie gnębi. [24] »Dlatego ludzie powinni się Go obawiać; bo On lekceważy wszystkich mądrych we własnym mniemaniu. 
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "