Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 102
«  Księga Psalmów 101 Księga Psalmów 102 Księga Psalmów 103  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(102:1) Modlitwa strapionego, gdy zwątpił i wylewa swój żal przed WIEKUISTYM. (102:2) WIEKUISTY, wysłuchaj moją modlitwę i niech dojdzie do Ciebie me wołanie. [2] »(102:3) W dzień mojej niedoli nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza, skłoń ku mnie Twoje ucho, i w dzień, w którym Cię wzywam, szybko mi odpowiedz. [3] »(102:4) Bo moje dni znikają jak dym, a moje członki są jak rozpalone głownie. [4] »(102:5) Porażone jak słońcem trawa zwiędło też moje serce, i zapominam jeść mój chleb. [5] »(102:6) Od głosu mojego jęku przylgnęło me ciało do mej kości. [6] »(102:7) Podobny jestem do pelikana na puszczy i jakby puchacza w zwaliskach. [7] »(102:8) Czuwam i jestem niczym samotny ptak na dachu. [8] »(102:9) Cały dzień urągają mi moi wrogowie oraz mnie przeklinają ci, co się pastwią nade mną. [9] »(102:10) Popiół jadam jak chleb, a mój napój zakrapiam łzami. [10] »(102:11) Przed grozą i Twoim gniewem, gdyż mnie uniosłeś i rzuciłeś. [11] »(102:12) Moje dni są jak wydłużony cień; zwiędłem jak trawa. [12] »(102:13) A Ty, WIEKUISTY, panujesz na wieki i Twa chwała od pokolenia do pokolenia. [13] »(102:14) Ty powstaniesz i zmiłujesz się nad Cyonem, bo czas go ułaskawić, nadeszła wyznaczona pora. [14] »(102:15) Gdyż Twoi słudzy upodobali sobie jego kamienie oraz umiłowali jego proch. [15] »(102:16) A ludy bać się będą Imienia WIEKUISTEGO, a wszyscy królowie ziemi Twojej chwały. [16] »(102:17) Bo WIEKUISTY odbuduje Cyon i ukaże się w Swej wspaniałości. [17] »(102:18) Przychyli się do modlitwy opuszczonego i nie pogardzi ich modlitwą. [18] »(102:19) To się zapisze dla rodu potomnego, a lud stworzony będzie chwalił WIEKUISTEGO. [19] »(102:20) Gdyż wejrzał ze Swojej świętej wysokości – WIEKUISTY spojrzał na ziemię z niebios, [20] »(102:21) by wysłuchać westchnienia jeńca i wyswobodzić na śmierć skazanych. [21] »(102:22) By na Cyonie głosili Imię WIEKUISTEGO, a Jego sławę w Jeruszalaim, [22] »(102:23) gdy zgromadzą się razem narody i królestwa, ażeby służyć PANU. [23] »(102:24) On osłabił w drodze moją siłę oraz dni moje skrócił; [24] »(102:25) zatem wołam: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni, przecież od wieku do wieków są Twoje lata. [25] »(102:26) Z dawna ugruntowałeś ziemię i niebiosa, które są dziełem Twych rąk. [26] »(102:27) One zaginą, a Ty zostajesz; wszystkie zbutwieją jak szata, odmienisz je jak odzież, więc będą odmienione. [27] »(102:28) Ale Ty będziesz taki sam i nie skończą się Twoje lata. [28] »(102:29) U Ciebie będą mieszkać synowie Twoich sług, a ich potomstwo ostoi się przed Tobą. 
«  Księga Psalmów 101 Księga Psalmów 102 Księga Psalmów 103  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "