BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Nowa Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 18

Księga Psalmów 18

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Przewodnikowi chóru. Przez sługę WIEKUISTEGO – Dawida, który wypowiedział BOGU słowa tej pieśni, kiedy WIEKUISTY go wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół, a w szczególności z ręki Saula. Zatem powiedział: Miłuję cię WIEKUISTY, ma potęgo. [2] WIEKUISTY Skało, moja twierdzo i mój wybawco; Boże mój – obrono, w którą wierzę; moja tarczo, mój rogu zbawienia oraz moja ucieczko. [3] Wzywam Wielbionego, WIEKUISTEGO, więc jestem wybawiony od mych wrogów. [4] Ogarnęły mnie bóle śmierci i zatrwożyły mnie nurty nicości; [5] męki piekielne mnie osnuły i pochwyciły sidła śmierci. [6] W mojej niedoli wzywam WIEKUISTEGO, wołam do mego Boga; ze Swego Przybytku wysłuchał mojego głosu, a me wołanie doszło przed Nim do Jego uszu. [7] Ponieważ zapłonął gniewem, wstrząsnęła się i zadrżała ziemia, wstrząsnęły się oraz chwieją posady gór. [8] W Jego gniewie wzniósł się dym, a z Jego ust zieje ogień; od Niego żarzą się głownie. [9] Skłonił niebiosa i zstąpił, a pod Jego stopami gęsta mgła. [10] Wsiadł na cheruba, wzniósł się, pędził na skrzydłach wichru. [11] A wokół Niego jakby namiot, mrok uczynił Swoją osłoną, pomrokę wód, gęste obłoki. [12] Przed blaskiem, który od Niego bił, pierzchały Jego chmury, także grad oraz ogniste głownie. [13] WIEKUISTY zagrzmiał w niebiosach, Najwyższy wydał Swój głos, grad oraz błyskawice. [14] Wypuścił Swoje strzały oraz rozproszył nieprzyjaciół; ciskał błyskawicami i ich zmieszał. [15] Ukazały się też łożyska wód, a od Twej groźby, WIEKUISTY, i od zadęcia wichru Twego gniewu obnażyły się posady świata. [16] Sięgnął z wysokości i mnie wziął, wydobył z wielkiej toni. [17] Ocalił mnie od potężnego wroga, oraz od moich nieprzyjaciół, chociaż byli mocniejsi ode mnie. [18] Napadli mnie w dniu mojego nieszczęścia, ale BÓG stał się moją podporą. [19] Wyprowadził mnie na przestronność i mnie wybawił, gdyż mnie sobie upodobał. [20] WIEKUISTY mnie wynagradza według mojej sprawiedliwości, odpłaca mi według czystości moich rąk. [21] Bowiem przestrzegałem dróg WIEKUISTEGO i nie byłem odstępcą od mego Boga. [22] Wszystkie Jego ustawy są przede mną oraz nie odstępuję od Jego praw. [23] Cały jestem Jemu oddany i wystrzegam się mego grzechu. [24] Dlatego BÓG mi oddaje według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk, która jest przed Jego oczami. [25] Z proszącym o litość postępujesz miłosiernie, a z prawym mężem – nieskazitelnie. [26] Oczyszczonego oczyszczasz, a z przewrotnym walczysz. [27] Gdyż wybawiasz lud uciśniony, a oczy wywyższone – poniżasz. [28] Tak, Ty rozświecasz moją pochodnię; WIEKUISTY, mój Bóg rozjaśnia moją ciemność. [29] Bo w Tobie przełamię szyki i w mym prawdziwym Bogu przestąpię mury. [30] Bóg, nieskazitelna jest Jego droga, a Słowo WIEKUISTEGO czyste; On jest tarczą dla wszystkich, którzy Mu ufają. [31] Bo któż jest Bogiem, oprócz WIEKUISTEGO; kto Opoką, oprócz prawdziwego Boga? [32] Boga, co mnie opasał siłą oraz prostą uczynił moją drogę. [33] Moje nogi upodobnił do jelenich i mnie stawia na mych wyżynach. [34] Moje ręce wprawia do boju, tak, że me ramiona naciągają spiżowy łuk. [35] Dałeś mi tarczę Twojego zbawienia, Twoja prawica mnie wspierała, a Twa troskliwość czyni mnie wielkim. [36] Rozszerzyłeś moje kroki pode mną i nie zachwiały się moje stawy. [37] Ścigałem moich wrogów, dogoniłem ich i nie wróciłem, aż doszczętnie ich wytępiłem. [38] Skruszyłem ich tak, że nie mogli powstać; upadli pod moimi stopami. [39] Tak do boju opasałeś mnie mocą, powaliłeś pode mnie moich wrogów. [40] Podałeś mi kark moich nieprzyjaciół, a więc zgładziłem moich wrogów. [41] Wołali, ale nikt im nie pomógł; i do BOGA, ale im nie odpowiedział. [42] Więc starłem ich jak proch na przedzie wiatru, rozrzuciłem jak błoto ulic. [43] Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; służy mi lud, którego nie znałem. [44] Schlebiają mi cudzoziemscy; synowie, o których usłyszałem słuchem ucha. [45] Omdleli synowie obczyzny oraz drżąc, uchodzą ze swoich zamków. [46] Żywy WIEKUISTY, niech będzie pochwalona moja Skała, niech będzie wywyższony Bóg zbawienia. [47] Bóg, który mi zlecił pomstę oraz poddał pode mnie narody; [48] który mnie wybawił od moich wrogów, wyniósł mnie ponad mych przeciwników i ocalił od srogiego męża. [49] Dlatego chcę Cię sławić pomiędzy narodami, WIEKUISTY, będę śpiewał Twojemu Imieniu. [50] gdyż wielkimi czynisz zwycięstwa Swojego króla, świadczysz łaskę Swojemu pomazańcowi, Dawidowi, oraz jego rodowi na wieki.

« Księga Psalmów 17

Księga Psalmów 18

Księga Psalmów 19 »

Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo Biblijne. Opis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "