Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Ponieważ wielu podjęło się uporządkować opowiadanie o dokonanych wśród nas rzeczach,
[2] »jak nam przekazali ci, którzy od początku stali się naocznymi świadkami oraz sługami Słowa,
[3] »wydało się i mnie, dostojny Teofilu, uważnie prześledzić wszystko od początku i po kolei ci je opisać,
[4] »abyś poznał niezawodność słów o których zostałeś ustnie pouczony.
[5] »W czasie dni Heroda króla Judei, był pewien kapłan imieniem Zachariasz ze zmiany Abiasza, i jego żona z córek Aarona, a jej imię brzmiało Elżbieta.
[6] »Oboje byli sprawiedliwi przed obliczem Boga, chodząc nienaganni we wszystkich przykazaniach oraz sprawiedliwych czynach Pana.
[7] »Lecz nie mieli potomstwa, ponieważ Elżbieta była bezpłodna, i oboje byli podeszłymi w swym wieku.
[8] »Ale stało się, w czasie kiedy on był kapłanem, w porządku jego zmiany przed Bogiem,
[9] »że gdy wszedł do Przybytku Pana według zwyczaju kapłaństwa, dostał w udziale okadzić.
[10] »A cała rzesza ludu była na zewnątrz, modląc się w godzinie kadzenia.
[11] »Ale ukazał mu się anioł Pana, który stał po prawej stronie ołtarza kadzenia.
[12] »Więc kiedy go zobaczył, Zachariasz się zaniepokoił oraz przypadła na niego bojaźń.
[13] »Zaś anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, ponieważ została wysłuchana twoja prośba, więc twa żona Elżbieta urodzi ci syna i nazwiesz jego imię Jan.
[14] »Zdarzy ci się radość, wesele oraz liczni będą się cieszyć z jego narodzenia.
[15] »Gdyż będzie wielkim przed obliczem Pana. Nie będzie pił wina oraz mocnego trunku, ale już w łonie swojej matki będzie napełniony Duchem Świętym.
[16] »Także wielu synów Israela zwróci ku Panu, ich Bogu.
[17] »I pójdzie przodem przed Jego obliczem w duchu oraz mocy Eliasza, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych do świadomości sprawiedliwych i przysposobić Panu przygotowany lud.
[18] »A Zachariasz powiedział do anioła: Po czym to poznam? Bo jestem starcem, a i moja żona podeszła w swoim wieku.
[19] »Zaś anioł odpowiadając, rzekł mu: Ja jestem Gabriel, który stoi przed obliczem Boga, a zostałem posłany, aby do ciebie przemówić i ogłosić ci o tym dobrą nowinę.
[20] »Ale oto będziesz milczący i nie będziesz mógł nic powiedzieć, aż do dnia, kiedy to się stanie. Za to, że nie uwierzyłeś moim słowom, które zostaną wypełnione w ich czasie.
[21] »A lud oczekiwał na Zachariasza; więc się dziwili, że zwleka on w Przybytku.
[22] »Zaś kiedy wyszedł, nie mógł nic powiedzieć, zatem poznali, że w Przybytku zobaczył widzenie. Kiwał im też głową, lecz trwał niemy.
[23] »I stało się, gdy wypełniły się dni jego służby, że odszedł do swojego domu.
[24] »Zaś po owych dniach jego żona Elżbieta poczęła, ale kryła się przez pięć miesięcy, mówiąc:
[25] »Tak mi w tych dniach Pan uczynił; wejrzał, aby zdjąć moją hańbę u ludzi.
[26] »Zaś w szóstym miesiącu, od Boga do miasta Galilei o nazwie Nazaret został wysłany anioł Gabriel,
[27] »do panny zaręczonej mężowi z domu Dawida, którego imię brzmi Józef; a imię dziewicy Maria.
[28] »Więc anioł wszedł do niej i powiedział: Witaj, obdarowana łaską, Pan z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami.
[29] »Zaś gdy ona go zobaczyła, zmieszała się na to słowo i rozważała, cóż to było za pozdrowienie.
[30] »A anioł jej powiedział: Nie bój się, Mario, bowiem znalazłaś łaskę u Boga.
[31] »Więc oto poczniesz w łonie oraz urodzisz syna, a jego imię nazwiesz Jezus.
[32] »Ten będzie wielkim, będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego przodka Dawida.
[33] »Na wieki będzie królował nad domem Jakóba, a królestwu Jego nie będzie końca.
[34] »Zaś Maria powiedziała do anioła: Jak to będzie, skoro nie znam męża?
[35] »A anioł odpowiadając, rzekł jej: Duch Święty przyjdzie do ciebie i ocieni cię moc Najwyższego. Dlatego to narodzone, święte, zostanie nazwane Synem Boga.
[36] »A oto Elżbieta, twoja krewna nazywana bezpłodną, także ona poczęła syna w swej starości, a ten miesiąc jest dla niej szósty.
[37] »Gdyż żadna sprawa od Boga nie będzie niemożliwa.
[38] »Zaś Maria powiedziała: Oto ja, służebnica Pana; oby mi się stało według twojej mowy. I anioł od niej odszedł.
[39] »A kiedy Maria powstała w owych dniach, z pośpiechem wyruszyła do górzystej krainy, do miasta Judy,
[40] »oraz weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
[41] »Także zdarzyło się, gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, że niemowlę w jej łonie skoczyło, a Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.
[42] »Zawołała też wielkim głosem i powiedziała: Ty jesteś błogosławiona między niewiastami oraz błogosławiony owoc twojego łona.
[43] »A skąd mi to, że przyszła do mnie matka mojego Pana?
[44] »Bo oto, gdy głos twojego pozdrowienia doszedł do moich uszu, z radością podskoczyło niemowlę w moim łonie.
[45] »Zatem szczęśliwa, co uwierzyła, że będzie spełnienie tych rzeczy, które zapowiedziano jej od Pana.
[46] »A Maria powiedziała: Chwali moja dusza Pana;
[47] »i rozweselił się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu,
[48] »że spojrzał na poniżenie jego służebnicy. Oto bowiem, od teraz, zwać mnie będą szczęśliwą wszystkie pokolenia,
[49] »gdyż Potężny uczynił mi wielkie rzeczy, a Jego Imię święte.
[50] »Jego też miłosierdzie dla rodu bojących się Go pokoleń.
[51] »Sprawił panowanie Jego ramieniu, rozproszył pysznych w zamysłach ich serca;
[52] »powalił władców z tronów, a poniżonych wywyższył.
[53] »Łaknących nasycił dobrami, a tych, którzy się bogacą odesłał jako bezwartościowych.
[54] »Mocno trzymał swojego sługę Israela, by pamiętać o miłosierdziu na wieczność dla Abrahama i jego potomstwa,
[55] »tak jak mówił do naszych ojców.
[56] »Więc Maria została z nią około trzy miesiące, i wróciła do swojego domu.
[57] »Zaś Elżbiecie wypełnił się czas jej rodzenia oraz wydała syna.
[58] »A sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan wyniósł swe miłosierdzie razem z nią, i razem z nią się cieszyli.
[59] »Także wydarzyło się, że w ósmym dniu przyszli obrzezać dziecko, oraz je nazwali dzięki imieniu jego ojca Zachariaszem.
[60] »A jego matka odpowiadając, rzekła: Nie, lecz będzie nazwany Jan.
[61] »Więc do niej powiedzieli: Nie istnieje nikt z twojej rodziny, kto nazywa się tym imieniem.
[62] »Ale dawali też znaki jego ojcu, jakby chciał, aby je nazwać.
[63] »Zatem poprosił tabliczkę oraz napisał nazywając: Jego imię jest Jan. Więc wszyscy się zdziwili.
[64] »Zarazem też zostały otwarte jego usta i jego język, więc mówił, wielbiąc Boga.
[65] »A przy wszystkich, co z nimi sąsiadowali powstał strach, oraz wszystkie te sprawy były rozpowiadane w całej górnej Judei.
[66] »Zaś wszyscy, którzy słyszeli, składali to sobie do ich serca, mówiąc: Kim zatem, będzie to dziecko? A była z nim ręka Pana.
[67] »Zaś jego ojciec Zachariasz został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc:
[68] »Uwielbiony Pan, Bóg Israela, ponieważ spojrzał oraz sprawił wykupienie swojemu ludowi.
[69] »Także w domu swojego sługi Dawida wzniósł nam róg zbawienia,
[70] »jak od wieczności zapowiedział przez usta Jego świętych proroków.
[71] »Wybawienie od naszych nieprzyjaciół oraz z ręki wszystkich, co nas nienawidzą.
[72] »Aby uczynić miłosierdzie za naszych ojców i pamiętać o Jego świętym przymierzu;
[73] »przysiędze, którą potwierdził względem naszego ojca Abrahama. By nam dać
[74] »wybawionym z ręki wrogów bez lęku Mu służyć
[75] »przed Jego obliczem w bogobojności i sprawiedliwości, przez wszystkie nasze dni życia.
[76] »A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego; bo pójdziesz wcześniej przed obliczem Pana, by przygotować Jego drogi,
[77] »oraz dać poznanie ratunku Jego ludowi, przez uwolnienie ich od grzechów.
[78] »To wszystko dzięki miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedziło nas wzejście z wysokości,
[79] »by ukazać się tym, którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, oraz poprowadzić nasze nogi na drogę pokoju.
[80] »Zaś dziecko rosło i umacniało się Duchem. A było na pustkowiach, aż do dnia ukazania go przed Israelem.