Teksty » Jan Szeruda - Księga Amosa i Psalmów » Księga Psalmów » Rozdział 106
«  Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Alleluja. Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem łaska Jega trwa na wieki! [2] »Kto wysłowi potężne dzieła Pana, kto wypowie całą chwałę Jego? [3] »Szczęśni ci, którzy strzegą prawa, zawsze wykonują sprawiedliwość! [4] »Pomnij o mnie, Panie, gwoli miłości do ludu swojego, nawiedź zbawieniem swoim, [5] »bym mógł oglądać szczęście wybrańców Twoich, radować się radością ludu Twego, chlubić się wespół z dziedzictwem Twoim! [6] »Zgrzeszyliśmy jak ojcowe nasi, zawiniliśmy, przewrotnie postępowaliśmy. [7] »Ojcowie nasi nie zważali na cuda Twoje w Egipcie, nie pamiętali o wielkiej łasce Twojej i buntowali się nad Morzem Czerwonym. [8] »A jednak wybawił ich dla imienia swego, aby objawić moc swoją. [9] »I zgromił Morze Czerwone tak, że wyschło, i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię. [10] »A tak wybawił ich z ręki nienawidzącego i wyzwolił ich z mocy nieprzyjaciela. [11] »I okryły wody ciemięzców ich, ani jeden z nich nie ostał się. [12] »Wtedy uwierzyli Słowom Jego, śpiewali pieśń na Jego chwałę. [13] »Wkrótce zapomnieli o Jego dziełach, nie czekali na Jego radę. [14] »I powodowali się pożądliwością na pustyni, i kusili Boga na pustkowiu. [15] »I dał im, czego żądali, lecz zesłał na nich zarazę. [16] »Gdy unieśli się zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, przeciw Aronowi, świętemu Pańskiemu, [17] »rozstąpiła się ziemia i połknęła Datana, i pokryła zgraję Abirama. [18] »I wybuchł ogień w zebraniu ich, płomień strawił bezbożnych. [19] »Uczynili cielca na Horebie i kłaniali się bałwanowi lanemu, [20] »zamieniając Chwałę swą na obraz byka jedzącego trawę. [21] »Zapomnieli o Bogu, wybawicielu swym, który wielkich dzieł dokonał w Egipcie, [22] »cudów w krainie Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonymi. [23] »Przeto zamyślał ich wygubić, gdyby nie Mojżesz, wybraniec Jego: ten stanął w wyłomie przed Nim i odwrócił gniew Jego, by ich nie wytracił. [24] »I wzgardzili ziemią rozkoszną, nie wierząc Słowu Jego. [25] »Szemrali w swoich namiotach, nie słuchali głosu Pana. [26] »Wtedy podniósł rękę swoją na nich, by ich wytracić na pustyni, [27] »aby potomstwo ich rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po świecie. [28] »I przylgnęli do Baalfegora, i jedli z ofiar składanych umarłym. [29] »I tak rozgniewali Go postępkami swymi. Dlatego spadła na nich plaga. [30] »Wtedy powstał Finees i wstawiał się, i ustała plaga. [31] »I poczytano mu to za sprawiedliwość, z pokolenia w pokolenie, na wieki. [32] »Potem rozgniewali Go u wód Meryba, tak że Mojżesz cierpiał z powrodu nich, [33] »bo rozdrażnili ducha Jego, a on mówił nierozważnie usty swymi. [34] »Nie wytępili ludów, które im nakazał Pan, [35] »ale zmieszali się z ludami i nauczyli się czynić tak, jak one. [36] »I oddawali cześć ich bałwanom, a te były dla nich pułapką. [37] »I ofiarowali złym duchom synów swoich i córki swoje. [38] »Wylewali krew niewinną, krew synów swoich i córek swoich, które ofiarowali bałwanom kananejskim, tak że ziemia skalana była krwi przelewem. [39] »I splugawili się postępkami, i cudzołożyli uczynkami. [40] »Przeto Pan zapłonął gniewem na lud swój, i miał odrazę do dziedzictwa swego. [41] »I wydał ich w ręce pogan; i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili. [42] »I gnębili ich nieprzyjaciele tak, że się poddali ich przemocy. [43] »Często ich wybawiał, lecz oni buntowali się w zamysłach swych i upadli przez winy swoje. [44] »I wejrzał na niedolę ich, i wysłuchał ich wołania. [45] »Wspomniał bowiem gwoli nich na przymierze swoje i użalił się w swej wielkiej łasce. [46] »I wzbudził dla nich miłosierdzie u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę. [47] »Zbaw nas, Panie, Boże nasz, i zgromadź nas spośród ludów, abyśmy dziękowali Twemu imieniu świętemu i chlubili się uwielbianiem Ciebie! [48] »Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! Niech powie wszystek lud: Amen! Alleluja! 
«  Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107  »


 Opis prezentowanego tekstu: Amos prorok i proroctwo. Jan Szeruda. Rocznik Teologiczny. Tom 3 [1938]. Księga Psalmów. Z hebrajskiego przełożył ks. Jan Szeruda. Warszawa, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa, 1957. Opracowanie tekstu BibliePolskie.pl