Teksty » Jan Szeruda - Księga Amosa i Psalmów » Księga Psalmów » Rozdział 107
«  Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107 Księga Psalmów 108  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Dziękujcie Panu, albowiem jest dobry, albowiem łaska Jego trwa na wieki! [2] »Niech mówią odkupieni przez Pana, ci których wyzwolił z ręki nieprzyjaciela, [3] »i zebrał ich z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa! [4] »Błądzili po pustyni, po pustkowiu, nie znajdując drogi do grodu na mieszkanie. [5] »Głodni i spragnieni, dusza omdlewała w nich. [6] »I wołali do Pana w niedoli swej, a On wybawił ich z utrapienia. [7] »I poprowadził ich drogą prostą, aby mogli dojść do grodu na mieszkanie. [8] »Niechaj dziękują Panu za Jego łaskę i za cuda Jego dla synów ludzkich, [9] »gdyż napoił duszę pragnącego, a głodnego nasycił dobrem! [10] »Którzy siedzieli w ciemności i w mroku, związani nędzą i żelazem, [11] »bo sprzeciwili się Słowom Bożym i pogardzili radą Najwyższego, [12] »tych serce upokorzył trudem; upadli, a nikt nie pomógł. [13] »I wołali do Pana w swej niedoli, a On wybawił ich z utrapienia. [14] »Wyprowadził ich z ciemności i z mroku, a więzy ich zerwał. [15] »Niechaj dziękują Panu za łaskę Jego i za cuda Jego dla synów ludzkich! [16] »Że skruszył bramy spiżowe i połamał zawory żelazne. [17] »Chorowali z powodu swego przewrotnego postępowania i byli smagani plagami za swe winy. [18] »Wszelki pokarm obrzydł im i już byli bliscy bram śmierci. [19] »Wtedy wołali do Pana w swej niedoli, a On wybawił ich z utrapienia. [20] »Posłał Słowo swoje i uleczył ich, wyratował ich od zagłady. [21] »Niechaj dziękują Panu za łaskę Jego i za cuda Jego dla synów ludzkich! [22] »Niechaj składają ofiary dziękczynne, niech z radością głoszą dzieła Jego! [23] »Pływali po morzu na statkach, uprawiali handel na wielkich wodach. [24] »Widzieli dzieła Pana i cuda Jego na głębinach. [25] »Rzekł i zerwała się burza, która piętrzyła fale. [26] »Wznosili się aż do nieba, to znowu zapadali w głębiny; dusza ich mdlała w niebezpieczeństwie. [27] »Taczali się i chwiali jak pijany, a cała ich mądrość wniwecz się obróciła. [28] »Wołali do Pana w swej niedoli, a On wybawił ich z utrapienia. [29] »I uciszył burzę, tak że się uspokoiły fale morskie. [30] »Wtedy radowali się, że ucichły i tak zaprowadził ich do upragnionej przystani. [31] »Niechaj dziękują Panu za łaskę Jego i za cuda Jego dla synów ludzkich! [32] »Niechaj Go wysławiają w zgromadzeniu ludu, i niechaj Go chwalą w radzie starszych! [33] »Zmienił rzeki w pustynię, a źródła wód w kraj suchy. [34] »Ziemię urodzajną w pustynię solną z powodu złości jej mieszkańców. [35] »Pustynię zmienił w zbiorniki wód, a ziemię suchą w źródła wód. [36] »I osadził tam głodnych, i założyli gród na mieszkanie. [37] »Obsiali pola i zasadzili winnice, i zebrali obfity plon. [38] »Błogosławił im i rozmnażali się bardzo, a bydła ich nie umniejszył. [39] »Zmaleli i zgnębieni byli przez ucisk, nędzę i strapienie. [40] »Wylał wzgardę na możnych i sprawił, że błądzili po bezdrożnym pustkowiu. [41] »Ale ubogiego podniósł z nędzy i rozmnożył rody jak trzodę. [42] »Widzą to prawi i cieszą się, a wszelkie bezprawie zamknie swe usta. [43] »Kto mądry, niech zachowa to i niechaj zważa na łaskę Pana! 
«  Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107 Księga Psalmów 108  »


 Opis prezentowanego tekstu: Amos prorok i proroctwo. Jan Szeruda. Rocznik Teologiczny. Tom 3 [1938]. Księga Psalmów. Z hebrajskiego przełożył ks. Jan Szeruda. Warszawa, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa, 1957. Opracowanie tekstu BibliePolskie.pl