Teksty » Jan Szeruda - Księga Amosa i Psalmów » Księga Psalmów » Rozdział 109
«  Księga Psalmów 108 Księga Psalmów 109 Księga Psalmów 110  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przewodnikowi chóru, psalm Dawida. Boże chwały mojej nie milcz, [2] »bo otworzyły się przeciwko mnie usta bezbożnego i usta kłamliwe; mówią przeciwko mnie językiem fałszywym! [3] »Słowami nienawistnymi otaczają mnie i zwalczają mnie bez przyczyny. [4] »Oskarżają mnie za miłość moją, chociaż ja się za nich modlę. [5] »Oddają mi złem za dobre, a nienawiścią za miłość moją. [6] »Postaw przeciw niemu bezbożnika, a oskarżyciel niech stanie po jego prawicy! [7] »Gdy przed sądem stanie, niech wyjdzie potępiony, a modlitwę jego niech poczytają mu za grzech! [8] »Niech będą dni jego krótkie, a władzę jego niech inny weźmie! [9] »Bodaj były sierotami dzieci jego, a żona jego wdową! [10] »Niech się tułają jego dzieci jak żebracy i proszą, wypędzone z własnych spustoszonych domów! [11] »Niech lichwiarz czyha na całe jego mienie, a niech obcy rozgrabią jego dobytek! [12] »Bodajby nie miał takiego, kto by mu okazał życzliwość, ani takiego, kto by się zlitował nad sierotami jego! [13] »Potomstwo jego niech będzie skazane na zagładę, imię jego niech wygaśnie w drugim pokoleniu! [14] »Niech Pan pamięta o winie ojców jego, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony! [15] »Niech będą zawsze przed Panem i niechaj wytępi z ziemi pamięć o nich! [16] »Bo nie pamiętał, iż należy okazywać miłość, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, i człowieka utrapionego chciał zabić. [17] »Umiłował przekleństwo, niech ono nań spadnie, nie chciał błogosławieństwa, niech będzie dalekie od niego! [18] »Przyoblókł się w przekleństwo jak w szatę swoją, niech więc wejdzie ono jak woda we wnętrzności jego i jak oliwa w kości jego! [19] »Niech mu ono będzie jak szata, w którą się otuli, i jak pas, którym się zawsze opasuje! [20] »Taką niech będzie zapłata Pana dla przeciwników moich i dla tych, którzy źle mówią o mnie! [21] »Ale Ty, Panie Wszechmocny, bądź ze mną dla imienia swego, bo dobra jest łaska Twoja; wybaw mnie, [22] »bom nędzny i ubogi, a serce moje zranione jest we mnie! [23] »Znikam jak cień pod wieczór, strząsają mnie jak szarańcze. [24] »Kolana moje chwieją się od postu, a ciało moje opadło z tłuszczu. [25] »Stałem się im pośmiewiskiem; gdy mnie widzą, kiwają głowami. [26] »Wspomóż mnie, Pale Boże mój, wybaw mnie dzięki łasce swojej! [27] »Niechaj poznają, iż to ręka Twoja, żeś to Ty, Panie, uczynił! [28] »Chociaż oni przeklinają, Ty błogosław; zawstydzeni będą przeciwnicy moi, lecz sługa Twój radować się będzie. [29] »Niech okryją się hańbą przeciwnicy moi i niech się przyodzieją wstydem jak płaszczem! [30] »Głośno dziękować będę Panu ustami moimi, a pośród licznego grona chwalić Go będę, [31] »bo stoi po prawicy ubogiego, aby wybawić go od tych, którzy go osądzają. 
«  Księga Psalmów 108 Księga Psalmów 109 Księga Psalmów 110  »


 Opis prezentowanego tekstu: Amos prorok i proroctwo. Jan Szeruda. Rocznik Teologiczny. Tom 3 [1938]. Księga Psalmów. Z hebrajskiego przełożył ks. Jan Szeruda. Warszawa, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa, 1957. Opracowanie tekstu BibliePolskie.pl