Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 29
«  1 Księga Mojżeszowa 28 1 Księga Mojżeszowa 29 1 Księga Mojżeszowa 30  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Jakób podniósł nogi swoje i udał się do kraju Synów Wschodu [Běnē Kedem]. [2] »Wtem ujrzał, iż oto studnia w polu i tam oto przy niej rozłożone trzy stada owiec, albowiem ze studni tej pojono te stada, a kamień ogromny na wierzchu tej studni. [3] »Gdy tam wszystkie stada były zgromadzone, staczali kamień ten z wierzchu studni, poili owce i przywracali kamień ten na swoje miejsce, na wierzch studni tej. [4] »I Jakób rzekł do nich: „Bracia moi, skąd jesteście?”, a oni rzekli: „Jesteśmy z Charanu”. [5] »On zaś rzekł do nich: „Czy znacie Labana, syna Nachora?”, a oni odrzekli: „Znamy”. [6] »I on rzekł do nich: „Czy miewa się dobrze”, a oni odpowiedzieli: „Dobrze”; oto córka jego Rachela [Rachel] nadchodzi z owcami”. [7] »On zaś powiedział: „Oto dzień jeszcze długi, nie pora spędzać bydło; – napójcież owce i pójdźcie popasać”. [8] »A oni rzekli: „Nie zdołamy, dopóki nie zgromadzą się wszystkie stada, dopóki nie stoczą kamienia z wierzchu studni, wtedy dopiero będziem poić owce”. [9] »Jeszcze on rozmawiał z nimi, wtem oto Rachela nadeszła z owcami, własnością jej ojca, ponieważ była pasterką. [10] »Wtedy stało się, iż skoro Jakób ujrzał Rachelę, córkę Labana, brata matki swojej, i owce Labana, brata matki swojej, Jakób przystąpił i stoczył ten kamień z wierzchu studni owej i napoił owce Labana, brata matki swojej. [11] »Jakób ucałował Rachelę i zapłakał głosem donośnym. [12] »Jakób opowiedział Racheli, iż jest bratem ojca jej, gdyż jest synem Rebeki; ona zaś pobiegła i opowiedziała to ojca swojemu. [13] »Skoro Laban słyszał wieść o Jakóbie, synie swej siostry, wybiegł on na spotkanie tegoż, uściskał go, ucałował go i wprowadził go do domu swojego, a on opowiedział Labanowi o tych wszystkich zdarzeniach. [14] »A Laban rzekł do niego: „Ależ jesteś moją kością, mojem ciałem”. Gdy on [Jakóbj zabawił u niego miesiąc czasu, [15] »rzekł Laban do Jakóba: „Więc iżeś bratem moim, będziesz darmo służył mi? powiedzże mi, co wynagrodzeniem twojem?”. [16] »Laban miał dwie córki: imię starszej Lea, zaś imię młodszej Rachela. [17] »Oczy Lei były wątłe, Rachela zaś była piękna z postawy i piękna z wejrzenia. [18] »Jakób umiłował Rachelę i rzekł: „Będę siedem lat ci służył za Rachelę, młodszą córkę twoją”. [19] »A Laban rzekł: „Wolę dać ją tobie, aniżeli dać ją mężowi innemu; pozostań u mnie”. [20] »Więc Jakób służył za Rachelę siedem lat, a wydawały mu się one jak nieliczne dnie, gwoli miłości swojej ku niej. [21] »I Jakób rzekł do Labana: „Daj mi żonę moją, ponieważ okres mój upłynął, a ja przystąpię do niej”. [22] »Nato zgromadził Laban wszystkich mieszkańców miejscowości owej i urządził ucztę. [23] »Wieczorem działo się, iż wziął córkę Leę, wprowadził ją do niego, a on przystąpił do niej. [24] »Laban dał jej, córce swojej Lei, – służebnicę swoją Zylpę, jako służebnicę. [25] »Ale nazajutrz: a to oto Lea; więc on rzekł do Labana: „Cóżto uczyniłeś mi, czyż nie służyłem tobie za Rachelę? Dlaczego oszukałeś mnie?” [26] »Nato rzekł Laban: „Tak nie czyni się w miejscowości naszej: wydawać młodszą przede starszą. [27] »Dopełnij tygodnia tej, a dam ci również tamtą – za służbę, którą będziesz pełnił u mnie przez jeszcze siedem innych lat”. [28] »Jakób uczynił tak i dopełnił tygodnia tej, a on dał mu córkę swą Rachelę, – jemu za żonę. [29] »Laban dał córce swojej Racheli służebnicę swoją Bilhę, jako służebnicę jej. [30] »On przystąpił też i do Racheli, a on miłował też Rachelę więcej, aniżeli Leę, – i służył jemu jeszcze siedem innych lat. [31] »Wiekuisty widział, iż Lea nielubiana, więc otworzył żywot jej, Rachela zaś była bezdzietna. [32] »Lea poczęła, urodziła syna i nazwała go Rubinem [Rěūbēn], albowiem mówiła: „Zaprawdę Wiekuisty wejrzał [rāā] w biedę moją, wszak teraz będzie mąż mój miłował mnie”. [33] »Ona poczęła znowu, urodziła syna i rzekła: „Ponieważ Wiekuisty słyszał [szama], iż jestem nielubiana, więc dał mi i tego”, [dlatego] nazwała go Szymonem [Sim’on]. [34] »Ona znowu poczęła, urodziła syna i rzekła: „Teraz tym razem mąż mój przyłączy się [jillawē] do mnie, albowiem urodziłam mu trzech synów”; – dlatego nazwano go Lewi. [35] »Ona poczęła znowu, urodziła syna i rzekła: „Tym razem będę wielbić [ōdē] Boga”; – dlatego nazwała go Judą [Jěhūda]. – Potem przestała rodzić. 
«  1 Księga Mojżeszowa 28 1 Księga Mojżeszowa 29 1 Księga Mojżeszowa 30  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.