Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 34
«  1 Księga Mojżeszowa 33 1 Księga Mojżeszowa 34 1 Księga Mojżeszowa 35  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Dina, córka Lei, która urodziła ją Jakóbowi, wyszła, ażeby rozejrzeć się między córami Kraju. [2] »Wtem ujrzał ją Szěchem, syn Chiwwejczyka Chămōra, księcia tej krainy, porwał ją, legł przy niej i dręczył ją. [3] »Dusza jego przylgnęła do Diny, córki Jakóba, pokochał dziewczynę, namawiał dziewczynę, [4] »i Szěchem rzekł do ojca swojego Chămōra; mówiąc: „Pojmij to dziewczę dla mnie za żonę”. [5] »Jakób słyszał, iż zbezcześcił córkę jego Dinę, ale synowie jego znajdowali się z bydłem jego w polu, więc Jakób zamilczał, aż do ich powrotu. [6] »Chămōr, ojciec Szěchema, wyszedł do Jakóba, ażeby rozmówić się z nim. [7] »Wtem wrócili synowie Jakóba z pola. Skoro mężowie słyszeli o tem, zasmucili się i oburzyli bardzo, albowiem popełnił niegodziwość względem Izraela: lec z córką Jakóba, a tak nie wolno czynić. [8] »Chămōr rozmawiał z nim, mówiąc: „Dusza syna mego Szěchema zapragnęła córki waszej; dajcież jemu ją za żonę. [9] »Pobierajcie się z nami: będziecie córki wasze dawać nam, a córki nasze będziecie pojmować sobie. [10] »Będziecie mieszkać przy nas. Kraj ten otworem będzie stał przed wami. Osiądźcie, krążcie [dla wymiany dóbr] po nim i nabywajcie własność w nim”. [11] »Szěchem zaś rzekł do ojca jej i do braci jej: „Niechaj znajdę u was łaskę. Cokolwiek powiecie mi – złożę. [12] »Nałóżcie na mnie bardzo liczne wiano i podarunki, a ja dam, jak wy tylko mi powiecie, ale dajcie mi dziewczynę tę za żonę”. [13] »Synowie Jakóba odpowiedzieli Szěchemowi i ojcu jego Chămōrowi z chytrością i rzekli, – ponieważ on zbezcześcił Dinę, siostrę ich, [14] »więc powiedzieli do nich: „Nie możem tego zrobić: córkę naszą wydać za męża, który nieobrzezan, gdyż hańbą byłoby to dla nas. [15] »Wszelako pod warunkiem tym ustąpim wam, jeżeli się staniecie tak jak my, iżby obrzezano u was każdego mężczyznę. [16] »Wówczas będziemy dawać córki nasze wam, a córki wasze będziemy brali sobie, będziem mieszkać przy was i będziem jednym ludem. [17] »Atoli jeśli nie usłuchacie nas co do obrzezania się, zabierzemy naszą córkę i pójdziemy”. [18] »Słowa ich wydawały się słusznemi Chămōrowi i Szěchemowi, synowi Chămōra, [19] »i młodzieniec ten nie zwlekał z wykonaniem tego, albowiem znalazł upodobanie w córce Jakóba, a był on najbardziej poważany w całym domu ojca swojego. [20] »Wtedy udał się Chămōr z synem swoim Szěchemem do bramy miasta swego i rzekli do mężów miasta swego, mówiąc: [21] »„Mężowie owi spokojnie żyją z nami. Oni osiądą w Kraju, będą krążyć [dla wymiany dóbr] po nim i kraj ten otwarty wszerz przed nimi. Będziem brali córki ich za żony, a córki nasze będziemy dawać im. [22] »Wszakże pod tym warunkiem tylko ustąpią nam ci ludzie, ażeby mieszkać przy nas, ażeby stać się jednym ludem, – jeśli zostanie obrzezan u nas każdy mężczyzna tak, jak oni obrzezani. [23] »Dobytek ich, mienie ich i wszystkie bydło ich, – czyż one nie przypadną nam? Tylko my ustąpim im, a osiądą z nami”. [24] »Wszyscy usłuchali Chămōra i syna jego Szěchema, wszyscy, którzy wychodzili do bramy miasta, – wszyscy mężczyźni dali się obrzezać, wszyscy, którzy wychodzili do bramy miasta jego. [25] »Dnia trzeciego działo się, iż – gdy oni byli zbolali – wzięli dwaj synowie Jakóba, Szymon i Lewi, bracia Diny, każdy miecz swój, naszli na miasto, uważające się za bezpieczne, – i pozabijali każdego mężczyznę; [26] »też i Chămōra i syna jego Szěchema zabili ostrzem miecza, poczem zabrali Dinę z domu Szěchema i odeszli. [27] »Następnie przystąpili synowie Jakóba do zabitych i złupili miasto, ponieważ oni zbezcześcili siostrę ich; [28] »zabrali trzodę ich, rogaciznę ich, osły ich i wszystko, co było, czy w mieście, czy w polu, [29] »całe mienie ich, wszystką ich dziatwę i żony ich wzięli do niewoli i złupili też wszystko, co było po domach. [30] »Wówczas rzekł Jakób do Szymona i do Lewiego: „Zamąciliście mnie, poróżniwszy mnie z mieszkańcami Kraju: Kănāănejczykami i Pěrizzejczykami, a ja wszak nieliczną jestem garstką. Jeśli zbiorą się przeciwko mnie, wybiją mnie i ja zostanę zgładzony, oraz dom mój”. [31] »A oni nato odrzekli: „Czyli tak, jak z nierządnicą poczyni sobie z naszą siostrą?”. 
«  1 Księga Mojżeszowa 33 1 Księga Mojżeszowa 34 1 Księga Mojżeszowa 35  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.