Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 20
«  2 Księga Mojżeszowa 19 2 Księga Mojżeszowa 20 2 Księga Mojżeszowa 21  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wówczas rzekł Bóg wszystkie słowa te, mówiąc: [2] »„Ja jestem Bogiem Twoim, Wiekuistym, który wywiódł [ną wolność] Ciebie z Kraju Egipskiego, z domu niewolników. [3] »Nie miewaj innych bogów – obok Mnie. [4] »Nie sporządzaj posągu sobie, ni obrazu żadnego czegokolwiek, co znajduje się na górze w niebie, na ziemi u dołu, albo też we wodzie poniżej ziemi, [5] »Nie bij im pokłonów i nie służ im, albowiem Ja jestem Bogiem Twoim Wiekuistym, Bogiem żarliwym, Nawiedzającym grzechy ojców na synach, na wnukach i na prawnukach – tych, którzy nienawidzą Mnie; [6] »ale też Wyświadczającym miłosierdzie tysięcom [pokoleń] u tych, którzy miłują Mnie i przestrzegają przykazań Moich. [7] »Nie wymieniaj Imienia Boga Twojego Wiekuistego, do fałszu, albowiem Wiekuisty nie uniewinni tego, który wymieniał będzie Imię Jego do fałszu. [8] »Pamiętaj o Dniu Sobotnim [szabbāt], ażeby święcić go. [9] »Sześć dni pracuj i wykonywuj wszelką pracę twoją, [10] »zaś Dzień Siódmy niech będzie Sobotą przed Wiekuistym Bogiem Twoim: nie wykonywuj wówczas żadnej pracy, ani ty, ani syn twój, ani córka twoja, sługa twój, służebnica twoja, bydło twoje, czy też przybysz twój, który znajduje się w bramach twoich, [11] »albowiem sześć dni tworzył Wiekuisty niebiosa, ziemię i morze, oraz wszystko, co się w nich znajduje, zaś Dnia Siódmego odpoczywał; – dlatego więc błogosławił Wiekuisty Dniowi Sobotniemu i uświęcił go. [12] »Czcij ojca twojego i matkę twoją, ażeby żywot twój był długim na tej ziemi, którą Wiekuisty Bóg twój daje tobie. [13] »Nie zabijaj. [14] »Nie żyj rozwiąźle. [15] »Nie kradnij. [16] »Nie świadcz przeciwko bliźniemu twojemu, jako świadek fałszywy. [17] »Nie pożądaj bliźniego twego, ani nie pożądaj żony bliźniego twego, lub sługi jego, służebnicy jego, wołu jego, albo osła jego, ani czegokolwiek, co bliźni twój posiada”. [18] »Wszystek lud widział gromy i błyskawice, odgłos surmy i dymiącą górę; – gdy to widział lud, poruszył się i stanął w oddaleniu. [19] »Wówczas rzekli do Mojżesza: „Mów ty z nami a będziemy słuchać, wszakże Bóg niech nie mówi z nami, ażebyśmy nie pomarli”. [20] »Nato rzekł Mojżesz do ludu: „Nie trwóżcie się, albowiem gwoli doświadczaniu was przybył Bóg, – gwoli temu, aby bo jaźń przed Nim była przede wami, ażebyście nie grzeszyli”. [21] »Lud stanął opodal, a Mojżesz przystąpił do mgły, gdzie był Bóg. [22] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza: „Tak rzeknij do Synów Izraela: „Widzieliście sami, iż mówiłem z niebios z wami. [23] »Nie ustanawiajcie obok Mnie nic; bogów ze srebra, ani bogów ze złota nie róbcie sobie. [24] »Ołtarz dla Mnie wznoś ze ziemi, przy nim zarzynaj całopalenie twe i ofiary twoje pokojowe, trzodę twoją i rogaciznę twoją, – gdziekolwiek Ja będę Imię Me wspominał, przybędę Ja do ciebie i pobłogosławię cię. [25] »Lecz jeżeli sporządzać będziesz dla Mnie ołtarz z kamieni, nie układaj ich z ciosanych, skoroś bowiem wywijał toporem swoim nad nimi, uczyniłeś niegodnymi je. [26] »Nie wychodź po stopniach na ołtarz mój, ażeby nie odkryła, się nagość twoja na nim”. 
«  2 Księga Mojżeszowa 19 2 Księga Mojżeszowa 20 2 Księga Mojżeszowa 21  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.