Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 34
«  2 Księga Mojżeszowa 33 2 Księga Mojżeszowa 34 2 Księga Mojżeszowa 35  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wówczas rzekł Wiekuisty do Mojżesza: „Wykuj sobie dwie tablice z kamienia, podobne do poprzednich, a Ja zapiszę na tablicach tych słowa owe, które znajdowały się na tablicach poprzednich, które ty rozbiłeś, [2] »Bądź gotów [nazajutrz] rano, ażebyś wyszedł rankiem na Górę Synaj i stanął tam przede Mną na wierzchołku Góry. [3] »Ale żaden człowiek niech nie wyjdzie z tobą, ani żaden człowiek niechaj nie ukaże się na całej Górze, nawet owce i woły, nawet trzoda i bydło niech nie pasą się pod Górą”. [4] »On więc wyciosał dwie tablice z kamienia, podobne do poprzednich. Mojżesz wstał [nazajutrz] wczesnym rankiem i wyszedł na Górę Synaj – tak, jak Wiekuisty polecił jemu, – obie zaś tablice z kamienia zabrał ręką swoją. [5] »Wtem zstąpił Wiekuisty w obłoku, zatrzymał się przy nim tam i wygłaszał Imię Wiekuistego. [6] »Wiekuisty przeminął mimo niego i głosił: „Wiekuisty, Wiekuisty Bogiem Miłosiernym, Litościwym, Wybaczającym i Bogatym w miłosierdzie i prawdę. [7] »On dochowuje łaski tysiącom, On znosi winę, nieprawość i grzech, wszakże [zatwardziałego] nie puszcza bez kary, lecz nawiedza winę ojców na synach i wnukach, na trzeciem i czwartem pokoleniu”. [8] »Mojżesz pośpiesznie pochylił głowę ku ziemi i bił pokłon, [9] »i rzekł: „Jeśli ja znalazłem u Ciebie łaskę, Panie Mój, niech Pan postępuje wśród nas, gdyż to jest lud o twardym karku, – wybacz zatem winy nasze i grzechy nasze, a uczyń nas dziedzictwem Twojem”. [10] »Nato rzekł On: „Oto Ja zawrę Przymierze i wobec całego ludu twego będę dokonywał cudów, jakich nie było na całej ziemi, ani wśród narodów wszystkich; – cały zaś lud ten, wśród którego jesteś, będzie widział dzieło Wiekuistego, iż ono jest wspaniałem, – którego Ja dokonam dla ciebie. [11] »Przestrzegaj tego, co Ja przykażę tobie dziś: „Oto Ja wypędzę przed tobą Emorejczyka, Kanaanejczyka, Chittejczyka, Perizzejczyka, Chiwwejczyka i Jebusejczyka. [12] »Miej się na baczności, ażebyś nie zawierał przymierza z mieszkańcem Kraju, do którego ty przybędziesz, ażeby nie stawał się sidłem pośród ciebie. [13] »Owszem ołtarze ich burzcie, pomniki [maseby] ich rozbijajcie, [święte] gaje [ăszēra] ich wycinajcie; [14] »gdyż nie śmiesz kłaniać się obcemu bóstwu, albowiem Wiekuisty – Imię Jego jest: Żarliwy, Żarliwym Bogiem – On. [15] »Ponieważ, – gdybyś przymierze zawarł z mieszkańcem Kraju, a oni będą łamać wiarę z bożyszczami swemi i będą zarzynali bożyszczom swym ofiary, – będzie on zapraszał cię [na ucztę], a ty będziesz jadał z ofiary jego, [16] »będziesz pojmował z córek jego [żony] dla synów twoich, córy zaś jego będą łamać wiarę z bożyszczami swemi i one będą przywodziły synów twoich do łamania wiary ze swojemi bożyszczami. [17] »Bożyszcz odlewanych nie sporządzaj sobie. [18] »Przestrzegaj Święta Przaśników: przez siedem dni spożywaj przaśniki – tak, jak przykazałem tobie, – w oznaczonym czasie w miesiącu abibie [dojrzewania kłosów], albowiem w miesiącu abibie wyszedłeś [na wolność] z Egiptu. [19] »Wszystko, co otwiera łono, należy się Mnie; wszystko, co z bydła twego rodzi się męskiego: pierworodne wołu i owcy, –  [20] »pierworodne zaś osła wykupuj owcą, a jeśli nie wykupisz go, zetniesz jemu kark; wszakże wszystkich pierworodnych synów swoich winieneś wykupić. Niech nikt nie ukazuje się przede Mną z próżną ręką. [21] »Przez sześć dni wykonywuj pracę, ale Dnia Siódmego zaniechaj jej, też i w czasie orki i żniwa – odpoczywaj [tiszbot = obchodź Sobotę]. [22] »Obchodź sobie Święto Tygodni [szabūōt] przy pierwocinach żniw pszenicy, a Święto Zbiorów [haasif], gdy się kończy rok. [23] »Trzy razy do roku niech się ukaże wszystko, co męskiego jest u ciebie – przed Panem, Bogiem Izraela, Wiekuistym. [24] »Gdyż Ja wydziedziczę przed tobą ludy i rozszerzę granice, a nikt nie będzie pożądał Kraju twego gdy wychodził będziesz, ażeby ukazywać się przed Bogiem Twoim Wiekuistym trzy razy do roku. [25] »Nie ofiaruj przy kiszonem krwi ofiary Mojej i niech przez noc nie zostanie aż do rana ofiara święta pesach. [26] »Pierwsze pierwociny ziemi twojej przynoś do Gmachu [świątyni] Boga twego, Wiekuistego. Nie gotuj koźlęcia w mleku jego matki”. [27] »Następnie rzekł Wiekuisty do Mojżesza: „Zapisz sobie te słowa, albowiem wedle słów tych zawarłem z tobą Przymierze, oraz z Izraelem”. [28] »On był tam u Wiekuistego przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy – nie jadł chleba, nie pił wody – i napisał na tablicach tych słowa Przymierza: – Dziesięcioro Przykazań. [29] »Wówczas działo się, gdy Mojżesz zstępował z Góry Synaju i obie Tablice Świadectwa znajdowały się w ręku Mojżesza, a Mojżesz nie wiedział, iż skóra twarzy jego promieniała, gdyż On rozmawiał z nim, [30] »iż Aron i wszyscy Synowie Izraela widzieli Mojżesza, jak oto promieniała oblicza jego skóra, więc trwożyli się przystąpić doń. [31] »Wówczas przywołał Mojżesz ich, zaczem Aron i wszyscy książęta Gminy zwrócili się do niego i Mojżesz przemawiał do nich. [32] »Potem przystąpili wszyscy Synowie Izraela i on polecił im wszystko, co Wiekuisty rozmawiał z nim na Górze Synaju. [33] »Skoro Mojżesz przestał rozmawiać z nimi, nałożył sobie na oblicze zasłonę. [34] »Gdy Mojżesz wchodził przed Wiekuistego, ażeby mówić z Nim, zdejmował on zasłonę dopóki nie wychodził; – gdy zaś wychodził, ażeby obwieścić Synom Izraela, co mu przykazano, [35] »widzieli Synowie Izraela oblicze Mojżesza, iż promieniała skóra oblicza Mojżesza, a Mojżesz przywracał zasłonę na oblicze swoje, dopóki nie wchodził [znowu], ażeby mówić z Nim. 
«  2 Księga Mojżeszowa 33 2 Księga Mojżeszowa 34 2 Księga Mojżeszowa 35  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.