Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza po śmierci dwóch synów Arona, gdy w czasie przystępowania przed Wiekuistego zmarli, –
[2] »Wiekuisty powiedział tedy do Mojżesza: „Rzeknij do brata swego Arona, ażeby każdego czasu nie wchodził do Świątyni poza zasłonę ku przodowi wieka, które jest na arce, ażeby on nie umarł, gdyż objawiam się w obłoku nad tem wiekiem.
[3] »Z tem niech Aron wnijdzie do Świątyni: z młodym cielcem na ofiarę zagrzeszną, a z baranem – na ofiarę całopalną.
[4] »Świętą spodnią szatę lnianą niech on wdzieje, spodnie lniane niech na jego będą ciele, pasem lnianym się opasze i owinie się zawojem lnianym. Szaty to są święte, umyje ciało swoje w wodzie, a wdzieje je.
[5] »Zaś od Gminy Synów Izraela weźmie dwa kozły na ofiarę zagrzeszną i jednego barana na ofiarę całopalną.
[6] »Aron przywiedzie też swojego cielca ofiary zagrzesznej i rozgrzeszy siebie, oraz dom swój.
[7] »Potem weźmie oba kozły i ustawi je przed Wiekuistym u drzwi Namiotu Obecności.
[8] »Aron położy na oba te kozły losy: jeden los dla Wiekuistego, a jeden los dla Azazela [Ăzazēl].
[9] »Następnie Aron przywiedzie kozła, na którego padł los „dla Wiekuistego” i przyrządzi go, jako ofiarę zagrzeszną;
[10] »kozioł zaś, na którego padł los „dla Ăzazēla”, niech zostanie ustawiony żyw przed Wiekuistym, ażeby nim rozgrzeszyć, puszczając go do Ăzazēla na pustynię.
[11] »Potem Aron przywiedzie swojego cielca ofiary zagrzesznej, będzie rozgrzeszał siebie, oraz dom swój, i zarżnie swojego cielca ofiary zagrzesznej;
[12] »weźmie kadzielnicę pełną rozpalonego węgla, z ołtarza z przed Wiekuistego, oraz garście swoje pełne miałkiego kadzidła wonnego, – wniesie poza zasłonę
[13] »i położy to kadzidło na ogniu przed Wiekuistym; obłok kadzidła osłoni wieko, znajdujące się ponad Świadectwem, a on nie umrze.
[14] »Następnie weźmie nieco krwi tego cielca i kropnie palcem swoim na przednią stronę wieka tego ku wschodowi, zaś przed tem wiekiem kropnie siedem razy krwią tą, co na palcu jego.
[15] »Potem zarżnie kozła ofiary zagrzesznej ludu, wniesie krew jego poza zasłonę i postąpi z krwią jego, jak postąpił z krwią cielca: pokropi nią wieko i przed wiekiem, –
[16] »i rozgrzeszy Świątynię z nieczystości Synów Izraela i z przewinień ich z powodu wszelakich ich uchybień; takżeż niech postąpi względem Namiotu Obecności, który rezyduje przy nich pośród nieczystości ich.
[17] »Żadnego człowieka niechaj nie będzie w Namiocie Obecności, gdy on [Aron] będzie wchodził dla rozgrzeszania we Świątyni, aż do jego wyjścia, i rozgrzeszał będzie siebie, dom swój i całą Gminę Izraela.
[18] »Potem wyjdzie ku ołtarzowi, który znajduje się przed Wiekuistym i rozgrzeszy go: weźmie krwi cielca i krwi kozła, i pomaże dookoła ołtarza narożniki,
[19] »i siedmiokrotnie kropnie nań krwią tą, co na palcu Jego, a oczyści go i poświęci go z nieczystości Synów Izraela.
[20] »Skoro zakończy rozgrzeszanie Świątyni, Namiotu Obecności, oraz ołtarza, – przywiedzie kozła żywego.
[21] »Aron położy obie ręce swoje na głowę żywego kozła tego, wyspowie nad nim wszystkie grzechy Synów Izraela i wszystkie przewinienia ich z powodu wszelakich ich uchybień, złoży je na głowę kozła tego i wyprawi na pustynię przez człowieka umyślnego,
[22] »– kozioł bowiem ten uniesie na sobie wszystkie grzechy ich do krainy pustej, – poczem puści kozła na pustyni.
[23] »Następnie Aron wejdzie do Namiotu Obecności, zdejmie szaty lniane, które wdział, gdy wchodził do Świątyni, i złoży je tam;
[24] »umyje ciało swoje w wodzie na poświęconem miejscu i wdzieje szaty swoje, poczem wyjdzie, przyrządzi ofiarę swoją całopalną i ofiarę całopalną ludu, rozgrzeszy siebie, oraz lud,
[25] »zaś tłuszcz ofiary zagrzesznej puści z dymem na ołtarzu.
[26] »Odprawiający kozła do Azazēla wypierze szaty swoje i zmyje ciało swe we wodzie, poczem wejdzie do obozu.
[27] »Zaś cielca ofiary zagrzesznej i kozła ofiary zagrzesznej, których krew wniesiono dla rozgrzeszania w Świątyni, wyniesie się poza obóz i spalą w ogniu, skóry ich, mięso ich, jakoteż nieczystości ich.
[28] »Spalający je wypierze szaty swoje i umyje ciało swe we wodzie, poczem wejdzie do obozu.
[29] »Niech to będzie dla was przepisem wieczystym: w siódmym miesiącu, dziesiątego dnia miesiąca tego, umartwiajcie siebie samych i nie wykonywujcie żadnej pracy, – tak krajowiec, jak i przychodzeń, który pośród was przebywa.
[30] »albowiem tego dnia będzie was rozgrzeszał, ażeby was oczyścić, a wy ze wszystkich grzechów waszych stawali się czystymi przed Wiekuistym.
[31] »Sobota odpoczynku to jest dla was i umartwiajcie siebie samych; – przepis to wieczysty.
[32] »Rozgrzeszenia będzie dokonywał kapłan, którego się pomaże, którego upełnomocni się do piastowania kapłaństwa miasto ojca swego, a on będzie wdziewał szaty lniane, szaty święte, –
[33] »on rozgrzeszy Przenajświętsze, też i Namiot Obecności i ołtarz rozgrzeszy; on rozgrzeszy również i kapłanów, oraz lud wszystek Zgromadzenia.
[34] »Niech to będzie dla was przepisem wieczystym: rozgrzeszać Synów Izraela ze wszystkich ich uchybień jeden raz do roku”. On uczynił tak, jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi.