Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[2] »„Rzeknij do Synów Izraela i powiedz im: „Skoro wnijdziecie do Kraju, w którym będziecie mieli siedziby wasze, a który oddam wam,
[3] »i będziecie składać ofiarę ogniową Wiekuistemu: całopalenie lub ofiarę rzeźną wedle wyrzeczonego ślubu, lub na dobrowolny dar, albo w wasze święta, ażeby sprawić miłą woń dla [ku czci] Wiekuistego, – z rogacizny, albo z trzody, –
[4] »niech [w ofierze] złoży ten, który składa ofiarę swoją Wiekuistemu, – ofiarę śniedną: mąki przedniej jedną dziesiętną [efy], zaczynionej jedną czwartą hina oliwy,
[5] »wina zaś na zalewkę jedną czwartą hina użyjesz do całopalenia, albo do ofiary rzeźnej – dla każdego jagnięcia.
[6] »Znowuż dla barana sprawisz ofiarę śniedną: mąki przedniej dwie dziesiąte [efy], zaczynionej jedną trzecią hina oliwy,
[7] »wina zaś na zalewkę jedną trzecią hina – złożysz w ofierze na woń miłą dla [ku czci] Wiekuistego.
[8] »Jeżeli zaś złożysz cielca na ofiarę całopalną, albo rzeźną wedle wyrzeczonego ślubu, lub też jako ofiarę pokojową dla [ku czci] Wiekuistego, –
[9] »niech się [w ofierze] składa przy tym cielcu ofiarę śniedną: mąki przedniej trzy dziesiąte, zaczynionej połową hina oliwy,
[10] »wina zaś złożysz [w ofierze] na zalewkę pół hina, przy ofierze ogniowej na woń miłą dla [ku czci] Wiekuistego.
[11] »Tak należy czynić przy każdym wole, przy każdym baranie, lub też przy jagnięciu [każdem] z owiec, albo z kóz, –
[12] »wedle ilości, którą będziecie składać, postąpicie tak przy każdym – stosownie do ilości ich.
[13] »Każdy krajowiec niech postąpi tak z niemi, [gdy będzie przystępował,] ażeby składać ofiarę ogniową na woń miłą dla [ku czci] Wiekuistego.
[14] »Również, gdy zamieszka przychodzień przy was, albo ktokolwiek [przebywa] wśród was, w pokoleniach waszych, a będzie składał ofiarę ogniową na woń miłą dla [ku czci] Wiekuistego, – tak, jak wy czynicie, tak niech on uczyni też.
[15] »O Zgromadzenie! Jeden [i ten sam] przepis dla was i dla przychodnia, któryby zamieszkał, [gdyż] wieczysty jest to przepis, w pokoleniach waszych, iż wam równym jest przychodzień przed Wiekuistym.
[16] »Jedno zarządzenie [tora] i zasada prawna jedna niech istnieje dla was, oraz dla przychodnia, przebywającego wśród was”.
[17] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[18] »„Rzeknij do Synów Izraela i powiedz im: „Skoro wnijdziecie do Kraju, do którego Ja wprowadzę was, –
[19] »niech będzie tak: Gdy będziecie spożywali chleb Kraju, zdejmiecie wydzielenie [tarimū těrūma] dla Wiekuistego.
[20] »Jako pierwociny [ciasta] dzież waszych wydzielajcie [mianowicie] kołacz, [jako] wydzielenie; – narówni z daniną z gumna, tak [samo] będziecie wydzielali je – [jako wydzielenie].
[21] »Z pierwocin [ciast] dzież waszych będziecie oddawali Wiekuistemu wydzielenie w pokoleniach waszych.
[22] »Jeśli zbłądzicie i nie wykonacie któregokolwiek z tych przykazań, które Wiekuisty wyrzekł do Mojżesza,
[23] »czegokolwiek, co Wiekuisty przykazał wam przez Mojżesza, – od dnia, w którym Wiekuisty przykazał wam, i później w pokoleniach waszych, –
[24] »niechaj będzie [tak]: Jeżeli przez niedopatrzenie Gminy zostało to popełnione z nieuwagi, – niechaj cała Gmina złoży cielca jednego młodego na całopalenie na woń miłą dla [ku czci] Wiekuistego, wraz z ofiarą śniedną jej i zalewką jej [,należnemi do niej] wedle przepisu, zaś jednego kozła na ofiarę zagrzeszną.
[25] »Kapłan rozgrzeszy [wszystkiem tem] całą Gminę Synów Izraela, a zostanie im wybaczone, gdyż to była [tylko] nieuwaga, a oni złożyli ofiarę swoją: ofiarę ogniową dla [ku czci] Wiekuistego, oraz ofiarę swą zagrzeszną, – przed Wiekuistym za nieuwagę swoją.
[26] »Więc zostanie wybaczone całej Gminie Synów Izraela, oraz przychodniowi, przebywającemu wśród nich, skoro wszystko to przydarzyło się całemu ludowi [tylko] z nieuwagi.
[27] »Jeżeli zaś osoba jedna zgrzeszy z nieuwagi, niech [w ofierze] składa kozę jednoroczną na ofiarę zagrzeszną;
[28] »– a kapłan będzie rozgrzeszał tę osobę, która popełniła [błąd] z nieuwagi – przez to [mianowicie], iż zgrzeszyła z nieuwagi przed Wiekuistym, – ażeby on rozgrzeszył go, a zostało wybaczone mu.
[29] »[Bądź] krajowiec z Synów Izraela, bądź też przychodzień, któryby przebywał wśród nich, – zarządzenie [tora] jedno niechaj będzie dla was względem tego, któryby popełnił [coś] z nieuwagi.
[30] »Osoba wszakże, która popełni [coś] rozmyślnie, z krajowców, albo też z przychodniów, bluźni [tem] Wiekuistemu, – osoba ta niech zostanie wytraconą z pośród ludu swego.
[31] »On wzgardził słowem Wiekuistego i naruszył przykazanie Jego, zatem musi zostać wytraconą ta osoba, – jej własna wina [mści się] na niej.
[32] »Gdy Synowie Izraela przebywali na pustyni, znaleźli człowieka, który zbierał drwa w dniu sobotnim.
[33] »Ci, którzy go znaleźli, jak zbierał drwa, przyprowadzili go do Mojżesza i do Arona, oraz do Gminy całej.
[34] »[Tu] umieszczono go pod strażą, gdyż nie było wyjaśnionem, co należy czynić z nim.
[35] »Wówczas rzekł Wiekuisty do Mojżesza: „Mąż ten musi zostać uśmierconym, niech go Gmina cała ukamieniuje za Obozem”.
[36] »Cała Gmina więc wyprowadziła go poza Obóz i zarzuciła jego kamieniami, aż on umarł, – tak, jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi.
[37] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[38] »„Rzeknij do Synów Izraela i powiedz im: „Niech oni robią sobie kiści [cicit] na rogach szat swoich w pokoleniach swoich, zaś na kiści te narożne niech nakładają nić błękitną,
[39] »a niechaj to wam służy, jako [przepisowe] kiści, – ażebyście je oglądali i [tem] przypominali sobie wszystkie przykazania Wiekuistego, i wykonywali je, a nie oglądali się za pomysłami waszemi, ani za waszemi poglądami, za któremi [postępując] sprzeniewierzacie się, –
[40] »ażebyście pamiętali i wykonywali wszystkie przykazania Moje, i stawali się świętymi waszemu Bogu.
[41] »Ja jestem Bogiem waszym Wiekuistym, który wywiodłem [na wolność] was z Kraju Egipskiego, ażeby być wam Bogiem. Ja jestem Bogiem waszym Wiekuistym”.