Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 30
«  4 Księga Mojżeszowa 29 4 Księga Mojżeszowa 30 4 Księga Mojżeszowa 31  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(30:2) Mojżesz rzekł do naczelników pokoleń Synów Izraela, mówiąc: „Oto! rzecz, którą Wiekuisty rozkazał: [2] »(30:3) „Mężczyzna, skoro będzie ślubował ślubowanie Wiekuistemu, alboteż złoży przysięgę, zabraniając osobie swojej czegoś, – niech nie znieważa słowa swego, [lecz] niech wszystko wykonywuje, – tak, jak z ust jego wyszło. [3] »(30:4) Kobieta zaś, jeżeli będzie ślubowała ślubowanie Wiekuistemu, albo zabroni [sobie] czegoś w domu ojca swojego w młodości swojej, –  [4] »(30:5) a ojciec dowie się o ślubowaniu jej, czyteż o zobowiązaniu jej, którem zabroniła osobie swojej czegoś, i jej ojciec jej [nato] będzie milczał, – niech ostaną się wszystkie ślubowania jej, [czyteż] każde zobowiązanie, którem zabroniła osobie swojej czegoś, niech się ostanie. [5] »(30:6) Wszakże, jeśliby jej ojciec czynił wstręt w dniu, w którym o tem słyszał, – żadne ślubowania jej, czyteż zobowiązania jej, któremi zabroniła osobie swojej czegoś, – nie będą ważne; – Wiekuisty wybaczy jej, gdyż jej ojciec jej czynił wstręt. [6] »(30:7) Jeśliby zaś ona wyszła za mąż podczas, gdy jej ślubowania [ciążą] na niej, czyteż wyrzeczenie warg jej, którem zabroniła osobie swojej czegoś, [7] »(30:8) mąż zaś jej, gdy się o tem dowie, milczałby jej [nato], – niech się ostaną ślubowania jej, również zobowiązania jej, któremi zabroniła osobie swojej czegoś, niech się ostaną. [8] »(30:9) Wszelako, jeśli w dniu, w którym mąż się dowie jej, on jej będzie czynił wstręt i unieważni ślubowania jej, które na niej [ciążą], czyteż wyrzeczenie warg jej, którem zabroniła osobie swojej czegoś, – [nie będą one ważne], a Wiekuisty wybaczy jej. [9] »(30:10) Ślubowania wdowy, lub rozwódki, [zarówno, jak i] wszystko, czem zabroniła osobie swojej czegoś, ostanie się [,ciążąc] na niej. [10] »(30:11) Jeżeli zaś w domu męża ślubowała, lub zabroniła osobie swojej czegoś pod przysięgą, [11] »(30:12) a mąż jej, gdy się o tem dowie, będzie milczał jej [nato], nie będzie wstrętu czynił jej, – niech ostaną się wszystkie ślubowania jej, a i zobowiązanie wszelkie, którem zabroniła osobie swojej czegoś, – niech ostanie się. [12] »(30:13) Wszelako, jeśli mąż jej unieważni je w dniu, w którym dowie się, – cokolwiek wyszło przez jej wargi ze ślubowań jej, czy zobowiązania jej [,którem zabroniła] osobie swojej [czegoś], nie ostanie się [będzie ważnem], gdyż mąż jej unieważnił [je], Wiekuisty zaś wybaczy jej. [13] »(30:14) Ślubowanie każde i wszelakie zobowiązanie pod przysięgą umartwiania osoby, – mąż jej będzie utrzymywał w mocy i mąż jej będzie unieważniał [je]. [14] »(30:15) Jeśli zaś jej mąż będzie milczał nato z [jednego] dnia na [drugi] dzień, [tem] on utrzymał w mocy wszystkie ślubowania jej, czyteż wszystkie zobowiązania jej, które [ciążą] na niej; – on je utrzymał w mocy, skoro milczał [nato] w dniu, w którym się dowiedział. [15] »(30:16) Wszelako, jeżeli będzie unieważniał je [nazajutrz] po tem, iż [= po dniu, w którym] słyszał o tem, ściągnie on na siebie przewinienie jej. [16] »(30:17) To są przepisy, które Wiekuisty przykazał Mojżeszowi – między mężem, a żoną jego, oraz między ojcem, a córką jego, w młodości jej, w domu ojca jej”. 
«  4 Księga Mojżeszowa 29 4 Księga Mojżeszowa 30 4 Księga Mojżeszowa 31  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.