Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I cud wielki ukazał_się na niebie: Niewiasta obleczona [w] słońce, a księżyc pod nogami jej, a na głowie jej [była] korona [z] gwiazd dwunastu;
[2] »A w żywocie mając i wołała pracując_ku_porodzeniu, i męczyła_się, [aby] porodziła.
[3] »I ukazał_się inny cud na niebie, a oto smok rydzy wielki, mając głów siedem i rogów dziesięć, a na głowach jego siedem diademów;
[4] »A ogon jego ciągnął trzecią_część gwiazd, trzecią_część nieba i zrzucił je na ziemię; a smok stanął przed niewiastą, [która] miała porodzić, aby skoroby porodziła, dziecię jej pożarł.
[5] »I urodziła syna, mężczyznę, który ma paść wszystkie narody laską żelazną; i porwane_jest dziecię jej do Boga i do stolicy jego,
[6] »A niewiasta uciekła na pustynię, gdzie ma tam miejsce zgotowane od Boga, aby tam żywiono go [przez] dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt.
[7] »I stała_się bitwa na niebie. Michał i aniołowie jego walczyli ze smokiem i smok walczył, i aniołowie jego.
[8] »Ale nie przemogli przeciwko niemu, ani tedy znaleziony_jest dalej na niebie.
[9] »I zrzucony_jest smok wielki, wąż starodawny, [którego] zwą diabłem, szatanem, [który] zwodzi wszystek okrąg_świata; zrzucony_jest na ziemię i aniołowie jego z nim są_zrzuceni.
[10] »I słyszałem głos wielki na niebie mówiący: Teraz się_stało zbawienie i moc, i królestwo Boga naszego, i zwierzchność Chrystusa jego, iż zrzucony_jest oskarżyciel braci naszych, [który] skarżył [na] nich przed Bogiem naszym [we] dnie i [w] nocy.
[11] »Ale ci zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo świadectwa swego, a nie umiłowali duszy swojej aż_do śmierci.
[12] »Dla tego rozweselcie_się nieba! i [wy, którzy] mieszkacie na nich. Biada na ziemi i morzu! iż zstąpił diabeł do was, mając zapalczywość, wiedząc, iż krótki czas ma.
[13] »A gdy widział smok, iż był_zrzucony na ziemię, prześladował niewiastę, która była_porodziła mężczyznę.
[14] »I dano niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, aby leciała na pustynię, na miejsce swoje, gdzieby [ją] żywiono tam [przez] i czasy, i połowę czasu, od obliczności wężowej.
[15] »I wypuścił wąż z gęby swojej za niewiastą wodę jako rzekę, chcąc_sprawić, aby ją rzeka_porwała.
[16] »Ale ratowała ziemia niewiastę; i otworzyła ziemia usta swoje, i wypiła rzekę, którą był_wypuścił smok z gęby swojej.
[17] »I rozgniewał_się smok na niewiastę, i poszedł, [aby] bitwę stoczyć z pozostałymi [z] nasienia jej, [którzy] zachowują przykazania Boże i mają świadectwo Boże.